LutoTumayo ako sa harap ng bahay nila habang siyay prenteng nakatayo at nakatingin sa akin. There house is half-concrete and big. But not as big as ours. The color of the place was so refreshing dahil maraming nakatanim na bulaklak. Now I wonder kung sino ang nagtanim nito.
"Let's go?" aniya na nagpabalik sa akin sa ulirat.
"Ano bang gagawin natin dito?"
"You're brother is here"
"Kaya nga. Ang tanong anong ginagawa niya dito? I mean anong meron?"
Hindi na niya ko sinagot at dumiretso na sa loob at pinangunahan ang paglalakad. Papasok pa lang kami ay natanaw ko na ang iilang mga lalaki at babae na nagtitipon sa sala. Naaalala ko sila. Sila yung mga nagpakilala sa akin kahapon ng gabi sa party. Yung mga kaibigan ni Steve.
And there I saw Steve. He stand when he notice me at nilapitan ako.
"Anong meron Steve?" kuryusong tanong ko at halos lahat na ay nakatingin sa akin. Siguro ngayon lang nila ako napansin. Ang mga lalaki ay ngumingiti sa akin. Yung mga babae naman ay umiismid pero may iilan ding tumatango sa akin acknowledging my presence.
"Hindi ba sinabi ni Kalib sayo?" nilingon niya ang lalaking nakatayo sa tabi ko ngayon. "Birthday ni Tita Athena. Kalib's mom."
Nanlaki ang mata kong nilingon si Kalib. Birthday ng Mommy niya? And he didn't even tried to tell me! God! I should've only bring any gift!
"Why didn't you tell me!" pabulong ngunit iritado kong sabi sa kaniya. Suminghap naman siya bago sumagot.
"It's just a simple celebration. No need to brag."
Napailing na lamang ako at nanatiling nakatingin sa kaniya na parang hindi makapaniwala sa sinagot niya.
"Oh anak. Nandiyan ka na pala." napatuwid ako sa pagkakatayo ng narinig ang boses na iyon. At alam ko na talaga kung sino ito.
Nilingon ko siya and my jaw literally drop. She's an angel. She has this angelic and innocent face. She's not that old. I mean, I expect her mother to be weak and old but this Lady is such a beauty. I don't know her age but Im sure she's not in 40's. I can't believe she's Kalib's mother.
"Oh may kasama pala kayong maganda." she smiled at me and I was even more amused. She chuckled in my reaction. "Hi hija." she greeted.
"H-hello po." tumikhim ako at tumayo ng matuwid. "I'm Anastacia Emerson Soledad, but you can call me Stacia ma'am." I formally introduced my self and offer my hand. She laughed of what I just did but still held my hand.
"You're Atticus Soledad's daughter? No wonder you're beautiful. Anyway, I'm Athena Villaverde, but just call me Tita." she smiled sweetly at me and for the second time around, my jaw dropped. I was amused by how she speaks. Like English is her first language. Kung hindi lang dahil sa soot niya ngayong sayang pambahay ay iisipin kong isa siyang elegante at lumaki sa galanteng pamilya.
"Ah sige po. Happy birthday nga po pala uhm...T-tita." Tumikhim ako kasi medyu nakakailang." Sorry wala akong dalang regalo, hindi rin kasi binangit ni Kalib."
Binalingan niya ng tingin ang anak niyang ngayon ay nagkibit lamang ng balikat at pinagtaasan ng kilay ang ina niya. Nagngising-aso naman si Tita.
"Naku ano ka ba. It's okay. Halika dito, marunong ka bang magluto? Tulungan mo ko." sabay higit niya sa kamay ko kaya hindi nako nakaalma. Not that I will resist huh! Narinig ko naman ang tawa ni Steve. Ewan ko lang sa kung para saan yung tawa niya. Dahil ba akala niya hindi ako marunong magluto o dahil sa biglaang pakikitungo ng mommy ni Kalib sa akin.
BINABASA MO ANG
Back to December
RomansAnastacia Emerson Soledad possessed almost everything. The elegance, beauty, brain, body and fame. Kung siguro nga ibang tao ang nagkaroon ng lahat ng ito ay paniguradong naging mataas na ang tingin sa sarili. Somehow Stacia was different. She grew...