Back to December

Kabanata 8

Lingon

It's monday and today is our first day of class. I woke up early para maghanda and hindi ma late. Im just really excited cause finally, I can now freely enjoy the beauty of my hometown. Dito na ko mags-stay. I giggled and smiled on the thought.

Anyway, It's been over a week since that day when I visited Kalib. Gumaling rin naman siya makalipas ang ilang araw. Yun nga lang halos dito na yun tumatambay sa loob ng isang linggong iyon. Nangbubulabog eh. Hindi ko nga alam kung anong trip sa buhay. Ang alam ko ay graduate na yan siya kasi syemre bachmate sila ni Steve. Pero parang wala naman akong nalalamang nagtatrabaho eto o ano. Ay ewan!

Binalewala ko na lang lahat ng isipin at sinikap na makapaghanda ng maaga. Nakakahiya naman kung unang klase ay late ako. Tch. 

Bumaba ako sa sala at dumiretso ng kusina. Nandoon na din sina Papa at Steve.

"Good morning." I greeted them before I went to my father to kiss him in the cheeck. Ganon rin ang ginawa konsa kapatid ko.

"You're ready huh?" mapanuyang tanong sa akin ni Steve.

"I always am Steve." sinuklian ko ang kapilyuhan nito. 

Nagsimula na akong sumubo ng pagkain habang ang dalawa naman ay nag-uusap about business. And ofcourse dahil wala akong interest sa negosyo ay hindi na lang ako umepal. 

"I'll go na. Bye Papa. Bye Steve." pagpapaalam ko sa kanila matapos kong kumain.

"Just text me when you need anything okay?" Steve said. 

"Don't worry I can handle myself. Aalis na ako." I kissed them in the cheeck before making my way to the door. 

"Good morning maam." Manong Ruben greeted me. Tumango naman ako sa kaniya pagkatapos ay pinagbuksan niya ako ng pinto. Katulad nung isang araw ay naging madali lang ang byahe. Hindi naman kasi traffic dito dahil hindi kami sa mismong city nakatira.

Pagbaba ko pa lang ng sasakyan ay napansin ko na agad ang kumpol-kumpol na mga estydyanteng nagkakalat sa loob at labas ng campus. Mas madami pa kaysa noong enrollment. Iniwasan ko ang pagsulyap sa mga tao at ang pagling-linga sa paligid. I maintain my composure and with a head held high, I walk my way through the crowd. 

Every group of students na madadaanan ko were tilting their heads and eyeing me from head to toe. May iba pang sumisipol. I didn't give a damn about that though. But inside me, I surely felt disbelief with these people.

I found my room located at the near of the libraries. When I entered, same reaction had welcomed me. Pero may isa akong napansin. That girl who was sitting in the backseat near the window. She was putting some kind of make up on her face and a small mirror on her hand. She was that girl in erollment day! Im pretty sure It was her!

Nilibot ko ang mga mata ko sa kabuoan ng classroom. May nga bakante pa namang upuan pero may kanya-kanya kasi silang grupo. Halata naman kasi sila-sila lang din yung nag-uusap. 

Tinahak ko ang bakanteng silya sa tabi ng babae. Dito ko naisipang umupo dahil para namang wala siyang mga kaibigan katulad ng iba. At para ring wala siyang pakealam sa mga nangyayare sa mundo. 

Ng napansin niya akong papalapit sa kaniya ay tumunghay siya ng konti mula sa salamin na hawak nito.

"Can I sit here?" I ask politely. Siyempre kailangang makisama, first day ko pa naman. Ano? Feeling high school lang! Ngayong naiisip ko ito, na realize ko tuloy na parang hindi pa kami masyadong nakakarecover at nakaka-adjust sa pagiging highschool namin.  Freshmen nga naman!

"Go on. I don't really mind." sabi nito at nagkibit-balikat bago binalik ang tingin sa salamin.

Hindi na ako kumibo at hinayaan ang sariling maupo sa tabi niya. Maya-maya naman ay dumating ang aming professor at nagsimula ng mag discuss. Naging maganda naman ang takbo ng klase at may kaunti naman akong naintindihan. Kaonti lang?