Zawgyi
ရိေပၚေျပာတယ္
"ကြၽန္ေတာ္က က်န္႔ေကာကို ေမ့စရာလား ဗ်ာ မေမ့ဘူး ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူး"
"ကိုယ္.... ကိုယ္လန္႔သြားတာဘဲ ရိေပၚ ရယ္"
ရိေပၚ အႏိုးႏိုးခ်င္းဘဲ တိုးညင္းစြာဆိုလိုက္တာက 'က်န္႔ေကာ' ဆိုတဲ့နာမည္ေလးကိုပါဘဲ
ေရွာင္းက်န္႔နဲ႔ ရိေပၚက ဆရာ၀န္ေတြမလာမခ်င္း ဖက္ထား ရာကေန မလႊတ္ၾကဘူး
ဆရာ၀န္ေတြေရာက္လာၿပီး ရိေပၚကို စစ္ေဆးေပးၾကတယ္
"လူနာက အားလံုးအဆင္ေျပပါတယ္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ ေလာက္ေနရင္ ေဆး႐ံုကဆင္းလို႔ရပါၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါ ေဒါက္တာ "
အားလံုးက ဆရာ၀န္ အခန္းထဲကထြက္သြားၿပီးေနာက္မွာ သူတို႔လဲ လိုက္ၿပီး ထြက္သြားၾကတယ္ ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ေပါ့
အခန္းထဲမွာ ေရွာင္းက်န္႔နဲ႔ ရိေပၚ ဘဲက်န္တယ္
ႏွစ္ေယာက္သား အတူရိွေနေပမဲ့ တစ္ေယာက္မွစကားမစ ျဖစ္ၾကေခ်။
ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး စိတ္ထဲမွာေတာ့
*ရိေပၚ.. ကိုယ့္ကို..... *
*က်န္႔ေကာ... ကြၽန္ေတာ့္ကို.... *
ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေျပာမိတာက
"ဖက္ခြင့္ေပးပါ"
"ဖက္ခြင့္ေပးပါ"
အဲ့လိုေျပာျပီး ႏွစ္ေယာက္လံုးဖက္ထားၾကတယ္
အစကေတာ့ ဖက္ေပမဲ့ လူအမ်ားႀကီးရိွေနလို႔ နည္းနည္း ကသိကေအာက္ျဖစ္တယ္ အခုကႏွစ္ေယာက္တည္းမို႔လို႔ တင္းၾကပ္စြာဖက္ထားၾကတယ္
ရိေပၚက ေျပာတယ္
"အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ကိုယ္... ကိုယ္လန္႔သြားခဲ့တယ္... ရိေပၚ.. ကိုယ့္ကို တစ္ကယ္ေမ့သြားၿပီလားလို႔ေလ... ေတြးေတာင္မေတြးႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ရိေပၚ ကိုယ့္ကို ေမ့သြားမွာကိုေၾကာက္တယ္ "
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေကာမ်က္ႏွာက အရင္လိုျပည့္မေနဘူး မ်က္ႏွာက အမ်ားႀကီး ေခ်ာင္က်သြားတယ္ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ဘူးလား ေကာင္းေကာင္းမစားဘူးလား "
YOU ARE READING
I believe in you (zhanyi) {Complete}
Fanfictionလူတိုင္းကို အေပၚရံၾကည့္ၿပီး ဆံုးျဖတ္လို႔မရဘူး က်န့္ေကာ အရာရာကို အေပၚရံၾကည့္ၿပီး ဆံုးျဖတ္က်ေၾကးဆို ဒူးရင္းသီးကလူေတရဲ႕စားစရာျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး #Wang yibo ကိုယ့္ကိုယ္ကို နာက်ဥ္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔ ရိေပၚ မင္းနာက်ဥ္တိုင္း ငါလည္း နာက်ဥ္ရတယ္ ငါ.. ငါမင္းကို ခ်စ...
