" BLACK Out " [Complete]

|| Season 4 • EP 4 ||

فصل چهارم ( بخش چهارم : گِلَس روم )

«میگم... هرچیزی رو که بخواین... فقط خواهش میکنم کاری بهش نداشته باشین»
کلمات با فریاد از دهنش بیرون میومد و حالا اون بی توجه به فشار های سهون برای ثابت نگه داشتنش، قصد داشت زنجیرهارو پاره کنه تا به دست و پای چان بیفته.
«خب حالا دیگه میتونیم یه گپ مفید بزنیم، باید همون اول این کارو میکردی، چرا گذاشتی کار به اینجا بکشه؟»
چان گفت و به دنبالش صندلیش رو به مرد نزدیکتر کرد.
«ما به شما خیانت نکردیم قربان چون از همون اول به دستور رئیس یشینگ وارد خانواده شدیم... نظر شما رو جلب کردیم تا بتونیم به عنوان بادیگاردهای شخصی جناب بکهیون انتخاب بشیم، تمام کارها از قبل برنامه ریزی شده بود، همه چیز طبق نقشه پیش رفت و ما بدون اینکه به شما گزارش بدیم چند بار ملاقات حظوری رئیس یشینگ رو با جناب بکهیون ترتیب دادیم، چون رئیس باور داشت میتونه جناب بکهیون رو راضی کنه تا درست روز قرارداد به شرکتش بیاد و این اتفاق هم افتاد.
قرار بود تصادف جناب بکهیون یه حادثه¬ی حساب شده باشه و بعد از اون، رئیس ییشینگ مرگ ایشون رو جعل کنن اما درست روز حادثه، این مورد خارج از نقشه پیش رفت و ایشون با شهروندی عادی تصادف کرد... بلافاصله به رئیس خبر داده شد و بین راه آمبولانسی که جناب بکهیون رو به بیمارستان میبرد عوض کردن. بعد ازاون، ما بلافاصله توسط جناب سهون شناسایی شدیم و دیگه از بقیه ماجرا خبرنداریم حتی نمیدونیم چرا تا الان ایشون طبق نقشه مرگ جناب بیون رو جعل نکردن...
این تمام چیزی بود که میدونم قربان خواهش میکنم جون منو بگیرید اما به مادرم کاری نداشته باشید»
چان لبخند تلخی از این خواهش روی لبهاش نشست و اسلحه¬اش رو بیرون کشید، آروم لوله رو زیر چونه¬ی مرد گذاشت و فشار آورد جوری که سر مرد به عقب خم شد...
«نگران نباش، ترتیب دادم مادر پیرت به سلامت سفر کنه، اگه حرفمو باور نمیکنی، وقتی رفتی پیشش از خودش بپرس... هرچند فکر نمیکنم تو رو توی بهشت راه بدن»
و بی درنگ ضامن اسلحه رو کشید و خون با شتاب همراه با گلوله درست از وسط سر مرد بیرون پرید.
چشمای گشاد شده و دهن نیمه باز مرد، آخرین تصویری بود که قبل از مردن روی صورتش فیکس  شد و حالا این جنازه شبیه احمقا بنظر میرسید.
بیشتر از مردی که مرده، لوهان به خودش لرزید و نزدیک بود آیپدی که داشت فیلم ضبط شده¬ی اون روز رو میدید از دستش بیفته...
متحیر به سمت چانیولی که پشت میز کار نشسته برگشت و ناباورانه به زبون آورد:
«فکر میکردم برای اذیت کردن من اون حرف رو زد وهمه چیز دروغ بوده... چان باورم نمیشه تو مادر پیرشو کشتی اونم وقتی که راضی شد همه چیزو بهت بگه؟!»
چانیول استفهام آمیز به پسری که مخاطب قرارش داده بود نگاه کرد و حتی یک کلمه از حرفایی که میزد رو متوجه نمیشد و لوهان بی خبر از احساس مرد مقابلش، همچنان با کلامات به تازیدن ادامه داد:
«چان خوب یادمه قبلا یه قانون هایی برای خودت گذاشته بودی که هیچ وقت زیر پاشون نمیزاشتی حالا دارم چی میبنم؟ اصلا میفهمی داری چیکار میکنی؟»