Één TV is één dode man

het politie bureau

Maria was al vroeg wakker geworden, vandaag moest ze naar het bureau. Ze stond op en liep richting de badkamer. Er lag al een handdoek dus deed ze haar pyjama uit en stapte in de douche. De warme stralen deden haar ontspannen. Ze genoot even van de rust en maakte haar hoofd leeg. Haar lange haar waste ze met shampoo uit en draaide de kraan dicht. Eenmaal aangekleed liep ze naar beneden en pakte twee beschuitjes met kaas en een glas koude melk. Ze pakte haar sleutels, haalde haar fiets uit de schuur en maakte de poort open.

Toen ze aankwam op het politie bureau keek ze door een grote, witte wachtkamer met een receptie. Ze liep langzaam naar de receptioniste. Een vrouw tussen de 20 en 25 jaar. Haar haar was blond kort geknipt tot ongeveer haar oren. "Hallo, kan ik je helpen?" Vroeg de receptioniste vriendelijk en schonk haar een glimlach. "Ik had een afspraak met agent Burs." Maria haalde zenuwachtig een hand door haar bruine haar. "Ik zal doorgeven dat je er bent. Je kan in de wachtkamer gaan zitten er staat een automaat met gratis drinken." Maria knikte en ging op een stoel zitten. Die stond naast allemaal andere stoelen in een rij tegen de muur. Ze werd binnen geroepen door een vrouw. Agent Burs zat in een kamer, achter zijn bureau. Ze sloot de deur achter zich.

Er stond maar een stoel tegenover agent Burs, dus ze verwachtte al dat ze daar moest gaan zitten. Maar wachtte toch tot agent Burs naar de stoel wees. "Zo.." zei agent Burs toen ze zat. "Ja?" Maria wist niet wat ze moest zeggen en had ook niet erg veel zin om over de overval te praten. "Ik ga je enkel een paar vragen stellen. Het zal niet lang duren. Maar wil je wat te drinken?" "Water." Ze had niet echt dorst maar het maakte haar niet uit. Agent Burs wuifde naar de vrouw die binnen stond. Een paar minuten later kwam de vrouw binnen en zette koffie en water neer. Agent Burs zei dat ze weg moest gaan en nam een slok van zijn koffie.