Untold Things Under The Moon

Kabanata 10

Chapter 10: Isang Libo

Sunod-sunod akong lumagok ng tubig. Halos hindi pa rin ako makapaniwala sa nakita ko sa loob ng opisina namin. Parang natuyot ang lalamun ko ng makita si Jense at Cristine sa ganung posisyon.

I am still on the process of taking all what I had just witnessed. I only saw that images on television and imagined on the books. Hindi lang talaga ako makapaniwalang pati sa realidad ay may mga gumagawa ng ganun. At sa paaralan pa talaga.

Mas pinakita lang talaga ni Christine na totoo lahat ng isyu sa kanya dito sa Cabales. Ang sabi ko pa noon ay hindi ako maniniwala hanggang sa hindi ko talaga nakikita ng ladlaran. But I already saw it with my eyes. Parang siya pa yung talagang may gusto sa ginawa nila. It was visible on her face and action.

"Rie, ayos ka lang?"

Lumunok ulit ako ng tubig. Nasa harap ko si Neneng na umiinom naman ng softdrinks. Tumango ako sa kanya. Namataan kong masyadong busy sa chekahan si Raye at Kikay. May bagong isyu na naman bang lumitaw? Huwag naman sana yung sa SSC office. Sobrang nakakahiya nun. Lalo't officer pa talaga yung gumawa ng ganun.

"Kanina ka pa inom ng inom ng tubig dyan," ininguso ni Neneng ang bitbit kong bottled water. "Sigurado ka bang ayos ka lang talaga?" dagdag niya talagang naninigurado.

Ngumiti ako kay Neneng para ipahiwatig na ayos lang naman talaga ako. Of course I lied this time. Sorry talaga, Neng. Ayaw kong may lumabas na namang panibaging isyu ng dahil do'n.

"Neneng namin..." tumabi ako sa kinauupuan niya.

I dropped my arms around her shoulder and slowly pull her near me. Umabot ang pamilyar niyang amoy sa ilong ko. We have the same taste in choosing a  perfume. Something like a scent of a fresh native orchids.

"Hmmmm. Ang baho naman ng bestfriend ko," I stated right after I smelled her shoulder length straight hair. Isang bagay na madalas kong gawin sa kanila. "Hindi ka siguro naligo kanina no?"

Humarap siya sa'kin matapos kong sabihin yun. Mabilis na naningkit ang dalawang mata ni Neneng. Tinulak niya ako ng bahagya dun sa upuan at mabuti na lang talaga nakahawak ako sa sa kanya kung hindi ay napa-upo ako ng semento. Mahina kaming tumawa matapos nun.

Minutes after that I find myself laughing at the top of my lungs because of as usual silly jokes of Kikay. Raye was the one who continuously spoil her trips.

One thing I'm going to brag with everyone is that I'm with these people. I admit that they're not perfect---considering that we're not perfect ourselves. We have differences in life. But we somehow manage to stay with each other in all times. I'm glad we'd clicked together. Maybe for others, friends are those people who can help you most of the time, make you smile in an instant, and be with your side when you're feeling down. For me, it's them three.

They're not just my best friends. They're my sisters.

"Girls! Girls!" Nagmamadaling Kikay ang lumapit sa'min bago pa man magsimula ang last subject namin nung araw na yun. "May bagong isyu na naman. Oh my gosh."

"Anong isyu na naman?" Raye boredly asked.

"Huwag mong sabihing may bagong transferee ka na namang natipuhan?" si Neneng habang inaayos ang gamit dahil PE iyung last subject namin ngayon. "O baka naman first year student na naman yan, Kirsten?" aniya pa tsaka bahagyang tinaasan ng kilay si Kikay. Akala mo naman talaga magaling magmaldita.

Bahagyang hinampas ni Kikay sa balikat si Neneng matapos marinig yun. Nakamasid lamang kaming dalawa ni Raye.

"Hindi nga," medyo umirap pa talaga ang maganda kong kaibigan.