"ရိပေါ် လမ်းခွဲရအောင်"
ဟင်းပွဲတွေပြင်နေတဲ့ ရိပေါ်ရဲ့လက်တွေကရပ်တန့်သွားတယ်...
"ဘာ ဘာလို့လဲ ညကကိစ္စကြောင့် ကျွန်တော့ကိုစိတ်ပျက်သွားတာလား နောက်မဖြစ်စေရပါဘူး"
"ငါတို့ညီအစ်ကိုလိုမနေနိုင်ဘူး"
"အာ ဟုတ်သားပဲ အရေးကြီးကိစ္စကိုမေ့နေတာ အချစ်နဲ့ပြန်တွေ့ရလို့တအားပျော်နေတာနဲ့"
ရိပေါ်က သူဒီကိုစရောက်တုန်းကဝတ်လာတဲ့ဘောင်းဘီ ကိုရှာကာအိတ်ထဲကဘူးလေးကိုထုတ်လိုက်တယ်...
"ဒီမှာ တောင်းပန်ပါတယ် မောင်မေ့နေလို့"
ရိပေါ်ကရှောင်ကျန့်ရဲ့ လက်သေးသေးလေးကိုယူပြီး လက်စွပ်လေးကိုစွပ်ပေးလိုက်တယ်..
"မောင့်ကို ပြန်ဝတ်ပေးဦး"
ရှောင်ကျန့်က ခပ်ဆက်ဆက်လေးထိုးထည့်ပြီးမျက်စောင်းထိုးလိုက်တယ်...
"အာ လက်ထပ်စာချုပ်ကလေ နောက်မှ......"
"ငါမင်းနဲ့_ိုးချင်တယ်"
အဲ့အခါမှ ရိပေါ်သဘောပေါက်သွားပြီး...
"ကျွန်တော်က ပိုတောင်လိုချင်သေးတယ် ထိန်းထားရတာဘယ်လောက်ခက်လဲသိလား"
"မထိန်းလဲရတယ်"
ရိပေါ်ကရှောင်ကျန့်ကို ဆွဲပွေ့လိုက်တယ်...
"ခံနိုင်ပါ့မလား မောင့်စိတ်ကိုလာမဆွနဲ့နော်"
ရှောင်ကျန့်ကခေါင်းကို ခပ်ဆက်ဆက်လေးငြိမ့်ပြတယ်...
ရိပေါ်က သူ့ကိုကုတင်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီကိုသူချွတ်ချလိုက်စဉ် ရှောင်ကျန့်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်...
"မောင်! မင်းဟာကလေတိုက်တိုင်းကြီးနေတာလား"
"ရှောင်ကျန့်ရဲ့အငွေ့သက်တွေကြောင့် ကြီးလာတာ 😜"
ရှောင်ကျန့်က ရှေ့ကိုတိုးပြီး ညီငယ်လေးကိုကိုင်ကာ စုပ်လိုက်တယ်...
"ပြွတ် ပြွတ်"
"အာ့ သေတော့မှာပဲ ကောင်းလိုက်တာဗျာ"
သူ့ညီငယ်လေးက ရှောင်ကျန့်သွားရေတွေရွှဲသွားချိန်မှာတော့ ရှောင်ကျန့်ကိုပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး အပေါ်ကအုပ်မိုးကာ တစ်ရစ်ရစ်ထိုးသွင်းေတာ့ ရှောင်ကျန့်ကသူ့လက်မောင်းလေးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ အသံသေးသေးလေးတွေထွက်ပေါ်လာတယ်....
YOU ARE READING
Rough! 🔞(Completed)
أدب الهواةYizhan လူကြီးရဲ့ လှပတဲ့ တည်ငြိမ်မှုတွေအောက်မှာ ကျွန်တော်ကျရှုံးတယ်.. လူႀကီးရဲ႕ လွပတဲ့ တည္ၿငိမ္မႈေတြေအာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္က်ရႈံးတယ္..
