SERENITY

Part-15

       Chae ကလေးအနားမှာအိပ်တစ်ဝက်နိုးတစ်ဝက်နဲ့တစ်ညလုံးစောင့်နေပေးပြီးတော့မနက်မိုးလင်းဖို့ဆုတောင်းနေမိတယ်။Chaeလိုအရမ်းကြောက်တတ်တဲ့သူကတစ်ယောက်တည်းစောင့်ရတာအဆင်ပြေလို့နေခဲ့ပါဘူး။ကလေးနိုးလာမလားလို့ကြည့်မိပေမယ့်ကလေးကညကထိုးထားတဲ့ဆေးအရှိန်နဲ့နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်နေခဲ့တယ်။မနက်6နာရီလောက်မှကလေးနိုးလာခဲ့ပါတယ်။Chaeကအစောကြီးကတည်းကနိုးနေတာမို့ကလေးကိုမျက်နှာသစ် သွားတိုက်စေပြီး ခဏပြန်လှဲနေစေလိုက်ပါတယ်။

     "ညီမလေး ဒီနေ့ဆေးရုံဆင်းရမှာနော်"

     "သမီး ဒီမှာမနေချင်တော့ဘူး ကျောင်းကိုပြန်ချင်နေပြီ"

     "ပြန်ရတော့မှာပါကွာ ဒါနဲ့ မနက်စာဘာစားမလဲ"

     "​ကော်ဖီနဲ့ကိတ်မုန့်လေးပဲစားချင်တယ် unnie"

    "ဟုတ်ပါပြီရှင် ဒါဆို unnieဖျော်လိုက်အုံးမယ်နော်"

    မနေ့ညနေက Chaeအန်တီလေးလာပေးသွားတဲ့​ကော်ဖီကိုခုနကြိုထားတဲ့ရေနွေးနဲ့ဖျော်လိုက်ပြီးကိတ်မုန့်လေးကိုလည်းလှီးပေးလိုက်တယ်။အရမ်းပူနေမှာစိုးတာကြောင့်ကော်ဖီကို သေချာမွှေပြီးမှုတ်ပေးနေတော့ကလေးကChaeကိုပြုံးကြည့်နေတယ်။
 
     "ရပါပြီ နည်းနည်းပူသေးတယ်နော် ညီမလေး"
 
     "Unnieရော တစ်ခုခုသွားစားအုံးလေ"

       "Unnieက ကိတ်မုန့်ပဲစားလိုက်တော့မယ်"

      "နည်းနည်းလေးစားလို့မရဘူးနော် unnie"

      "တစ်ဝက်လောက်စားပစ်မယ် ရပြီလား"

      "Unnieက အစားကြီးလိုက်တာ"
 
        Chaeတို့ရဲ့မနက်ခင်းလေးဟာတကယ်ကိုကြည်နူးဖို့ကောင်းပါတယ်။သံယောဇဥ် မေတ္တာတရားတွေနဲ့ထိုကလေးလေးသာရှိရင်စစ်မှန်တဲ့ပျော်ရွှင်မှုကိုတကယ်ခံစားရပါတယ်။မနက်9နာရီလောက်ရှိတော့ဒေါက်တာJennie Kim roundလှည့်လာပြီးကလေးကိုဆေးရုံဆင်းခွင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

   "ကဲ ညီမလေး ဆေးရုံဆင်းလို့ရပြီနော် ဆေးတွေကိုလည်းပုံမှန်သောက်ပါ အိပ်ရေးမပျက်စေနဲ့ အရမ်းပင်ပန်းနေပြီဆိုကောင်းကောင်းအနားယူပါ သွေးအားကောင်းစေမယ့်အစားအသောက်တွေကိုလည်းစားဖို့လိုမယ်"