Gerçek ailem

15.bölüm✨

İYİ OKUMALAR...🖤

Gözlerimi araladığımda ilk gördüğüm şey Emre'nin yüzüydü derin nefes aldım oysaki ben onu güzel bir dile uyarıp yanıma gelmemesini söyledim bu adam beni neden anlamıyor anlamadım neyse emre şu an kollarını bana öyle bir sarmış ki nefes alamıyorum kolarından zor bela kurtulup yataktan kalktım acilen lavaboya girdim işlerimi haletim sonra tekrar çıkıp odaya girdim emre hala yatıyordu bende odadan yavaşca çıkıp kendi odama çıktım. odamın önüne gelince kapıyı açıp içeri girdim gece emre beni uyandırıp kontrol etmişti ama ben yine uyumuştum tabi odaya girdikten sora dolabı açıp içinden gri pijama çıkardım giydim dada işim bittikten sonra telefonumu alıp aşağıya indim içeriden  ses gelmiyordu demek ki herkes yatıyor ilk defa bu evde erken uyandım neyse salona geçip kumandayı aldım televizyonu açıp baktım programlardan başka hiçbir şey yoktu bende oflayıp televizyonu kapattım merdivenlerden ses gelince arkamı döndüm salondan içeriye annem ve babam girdi babam yanıma gelip saçlarımı öpüp

"Günaydın kızım kendini nasıl hissediyorsun"

Diye sordu gülümsedim bu adam gerçekten çok iyi hayatta hatta 16 yıl boyunca hissedemediğim Baba sevgisine bu adam bana iki haftada hissettirdi bu çok garip bir his ve o kadar da güzel ki neyse yine çok konuştum

"Günaydın babacığım iyiyim ben merak etmeyeyim"

Babam derin bir nefes alıp aşağıda beni onayladı annem yanıma gelip ellerimi tuttu

"Kendi nasıl hissediyorsun kızım"

"Vallahi anneciğim turp gibi hissediyorum yani anlayacağın çok iyiyim"

"İyi iyi bak buna çok sevindim kızım"

"Babacığım sana bir şey sorabilir miyim"

"Sorabilirsin kızım"

"Acaba ben bugün okula gitsem bir sorun olur mu senin için"

"Bugün dinlen kızım yarın gidersin"

"Yok ya ben iyiyim bugün gideyim okula hem evde de canım sıkılıyor derslerinden de çok geri kaldım"

"Peki kendini çok yorma gidebilirsin"

Oh be vallahi bir an bu evde bir hafta boyunca kalacağım düşündüm kankilerim de geliyor onlarla güzelce eğlenelim bugün inşallah başımıza bela almayız başka ayak sesleri duydum da arkama dönüp baktım Emre Poyraz Ateş lodos Ege Polat salona gelip hepsi bir yere oturdu onlara bakmadan anneme babama döndüm onlarla konuşmak bile istemiyorum tabii Emre hariç O biraz daha iyiydi sonuç olarak bu gece başımda beklemişti benimle ilgilenmişti ama ona da güvenmiyorum tabii ki bana yaptıklarından sonra pardon yaptırdıkları dan sonra kimseye artık güvenemem yani buradakiler de annem babam hariç neyse naz abla içeri girip sofran hazır olduğunu söyledi herkesi tek tek kalkınca en son ben kalktım herkes yemek odasına ilerledi herkes içeri girdikten sonra yerlerini oturdu ben de vakit kaybetmeden tek boş olan yer mecbur olarak Ege ile Emre'nin arası oturdum ee ne yapacağız başka çare yok herkes yerine oturunca babamın afiyet olsun dedikten sonra herkes yemek yemeye başladı ben yine hayvan gibi yerken masadakiler bana garip garip bakıyordu ne bakıyorsunuz toprağım dövmek için kendimi zor tuttum zaten sinir oluyorum bunlara onları hiç takmadan yemeğe devam etsin doyduğumu hissedince çatalı bıçağı elimden bırakıp kafamı kaldırdım kaldırmam lan bütün herkesin bana baktığını gördüm onlara yine göz devirip annem gile döndüm tam konuşacak Ken telefonun çaldı cebimden çıkarıp baktığımda bu kişinin Berke olduğunu gördüm

Berkeaşkım

Bizimkilere döndüm yine tüm bakışlar bendeydi hepsi kaşlarını çatmıştı bize bakıyordu ne oluyor be anneme döndüm tam bir şey diyecek Ken