Gerçek ailem

86.bölüm ✨

Herkese merhaba canlarım

Nasılsınız

Umarım iyisinizdir

Uzun zaman oldu biliyorum ama

Yine de olsun yine burdayım

Sizi çok özledim ve hadi başlayalım🎉

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

"Sevgilim lütfen ama kendini çok fazla yoruyorsun"

"Tamam tamam yeterli bu gün bu kadar"

"Tamam hadi odana çıkalım"

Hastaneden tam iki gün önce çıkmıştık ve şimdi de mirzanın evindeydik onun için özel hoca tutmuş her gün Kolu için egzersiz yapıyorduk bu gün dünkü gibi inatlaşmış fazla fazla yaparak kendini yormuştu odasına çıktıktan sonra yatağa uzanmasına yardım etim karnındaki yara hala çok yeni olduğu için falzası ile ilgi gösterip bir an önce toparlanmasını istiyordum bu durumdan gökceye söylemedik Mirza öyle istemişti çünkü bunun nedenini sorduğumda ise tranvası olduğu ve kriz geçirme olasılığı çok yüksek olduğu için söylememe kararı almıştık

"Evet uzan sen acıktın mı?"

Diye sorduğumda başını iki yana salayarak

"Hayır"

Demişti ve elini bana uzatarak

"Yanıma gel"

Dediğinde gülümsedim ve yanına oturdum sol kolunu omuzuma atıp başımı omuzuna yaslamasını sağlamıştı

"Şimdi güzelim bana Karşı ne his etiğini söyler misin"

Başımı kaldırıp yüzüne baktım şaşırmıştım nerden çıkmıştı şimdi bu

"Ne alaka şu an?"

Dediğim zaman

"Duymak istiyorum"

"Peki o zaman seni ilk gördüğüm zaman hakında bir çok şey düşündüm hiç hoşlanmadım senden sonra birden hayatıma girdin ve her yerde karşıma çıkmaya başladın seninle ilk yakınlaşmamızda kalbim deli gibi atmıştı daha önce hiç bu kadar hızlı atmamıştı sonra ilk temasınız da var tabi kendime çok kızdım-

"Neden pişman mısın?"

Diye sordu aniden güldüm

"Hayır daha önce öpmediğim için o heycan ah düşündükçe bile deli gibi atan kalbimi söküp atmak istiyorum ama o kalbin içine hata en derin en köşesine taht kurmuş bir adam var dı o zaman anladım ben de bunu"

Dedim derin bir nefes alıp devam etim

"Sonra o gün yani sen vurulduğun gün Mirza biliyormusun benim canım ilk defa o kadar yandı canım değil aslında kalbim ağrıdı ruhum ağrıdığını o gün anladım daha önce hiç ağrımadı öyle seni kaybetme korkusu sardı bedenimi o kadar tarifsiz bir acıydı ki of neyse o günü düşünmek istemiyorum lütfen"

Dedim sıkı sıkı sarıldım ona gerçekten o günü tekrar yaşamış gibi his ediyorum saçlarımın arasına öpücük bıraktı

"Şşş tamam bak ben burdayım seni asla burakmayacağıma söz verdim küçük unutum mu"