Gerçek ailem

37. bölüm ✨

Keyifli okumalarr

2 ay sanraaaa ışınlanıyoruz

Gözlerimi bu gün abimin bana seslenmesi ile açmıştım Allah aşkına kargalar bokunu yememiş hala biz niye kalkalım ki

"Güzelim hadi kalk artık"

Dedi bıkın sesle bende onu dinleyerek fazif gözlerimi açtım benim uyandığımı görünce zafer kazanmış gibi gülümsemişti

"Hadi gece kalk ve üzeirni giy bu gün ne olcağını biliyorsun"

Dediğinde ne dediğini anlamıştım şimdi siz diyeceksiniz ki ne oluyor şimdi ben size anlatayım.

(Bu sırada kahvaltı yapıyorlar)

Bundan tam bir ay önce abim bana bir çok teknik göstermişti kendisi dövüş konusunda ders aldığı için hoca tutmak yerine abim beni çalıştırmıştı daha sonra çok iyi bilmesem de ingilizcemi geliştirmiştim çok iyi konulamasam da çok iyi anlıya biliyordum daha sonra şirketle ilgili bütün işlere girişmiş kısa sürede bir çok şeyi öğrenmiştim ve abimle yapacağımız bütün pilanları yapmıştık konuşacağımız konuyu bile hiç bir detayı atlamdan çalışıştık ve evt en güzelini en sona sakladım ben silah kullanmayı öğrenmiştim abime bana öğretmesi için artık haftalarca abimle inatlaşmış en sonda konuşmayıca kabul etmişti resmen iki ayda ben ban başka birine dönmüştüm aaraba kullanmayı bilr öğrenmiştim ben gece gece bilgin evet abimin soy ismini kulanıyorum artık bunsürede onların yani biyolojik ailemin beni hala aradığı gerçeği de var bir ara yalan haber olarak öldüğümü gazatecilere biyolojik ailemin düşmanları öyle bir haber yaymış ama kanıt olmadığı için vasıfsız haber olarak açıklanmıştı ben bu süreden gözlük şanla ve maske takarak geziyordum yani ona gezmek denilirse orası çok ayrı bir konu yataktan kalkıp giyinme odasına girdim bu gün çok büyük bir defile var ve ailem ve bütün sosyete orda olacak bu akşam herkes beni görecekti ve bir tuhaftım içimde bilmediğim bir korku vardı galiba beni tekrar görecekleri içindi daha fazla zaman kaybetmeden önce temiz iç çamaşırı ardından bu gün defile için özel dikim olan elbisemi alıp odaya geçtim tekrar abime bol ısrardan sonra kendi odama geçmiştim o şekilde olmuyordu çünkü kıyafetleri yatağın üzerine bırakarak bayyoys girmiştim.

Banyo bitmişti odaya geçip önce düşündüm bende önce makyaj yaparak başlaya bilirdim üzerimde bornoz takımı olduğu için rahatım ki odama gire bilecek kimsede yok du sade ve parlak bir makyaj yapmayı seçmiştim

Bu süreçte makyaj yapmayı bile öğrenmiş likit tek seferde çeke biliyordum evet bu benim için çok güzel bir şey kabul ediyordum makyaj işim bitince kıyafetlerimi giymiştim çok da güzel olmuştu tasarımcımızdan sade bir elbise dinmesini istemiştim de öylede olmuştu son olarak da abimin bana aldığı kolyeyi takınca kombinim tam olmuştu aynadan yansıma baktım çok hoş gözüküyordum çantamın içine telefon ruj koyarak omuzuma taktım rafın üzerindeki parfümlerden bir tanesini alıp sıktıktan sonra şişeyi yerine koymuş ve odadan çıkmıştım merdivenleri yavaş bir şekilde diktli inmiştim sakatlanmak istemiyordum hele mi bu gün hiç istemiyorum salona geçtiğimde abim koltukta oturmuş telefonla oynuyordu topuklu ayakkabının çıkardığı ses ile bana dönmüş beni baştan aşağı güzelce süzmüştü tabi kaşlarını çatmayı da ihmal etmemişti orası ayrı bir konu

"Kızım bu ne ve bu kadar güzel olmak zorunda mısın sen!?"

Tepkisine şaşırmadım tabiki şu iki aydır hep aynı tepkileri veriyor eh tabi bende aşışmıştım

"Seninle anlaşmıştık abi bu gün karışmak yok"

Dedim bende abim ağzından birşeyler geveledikten sonra yanıma gelmiş belimden çekerek anlımdan öpmüştü gülümsedim kulağıma yaklaşıp

"Çok güzel olmuşsun meleğim"

Dediğinde gülümsedim abimden ayrılıp bende onu aynı şekilde düzdüm simsiyah bir takım giymişti ve biz abimle şu an çok uyumlu gözüküyorduk yani dışardan biri baksa bizi sevgili olarak göre bilirdi bende abimi süzmeyi bırakıp

"Sizde çok yakışıklı olmuşsunuz efendim"

Demiştim o da gülümseyip

"O zaman taş üstünde taş kalmayacak bu gün desene hadi gidelim"

Dediğinde hafif gerilmiştim ne de olsa iki aydır hiç birini görmemiştim onlar beni gördüğü zaman nasıl tepki vereceklerini az da olsa tahmin edebiliyordum abimin koluna girerek evden çıktık evin hemen öninde bizi bekleyen arabaya binmiştik şöför arabayı çalıştırdığında derin bir nefes almıştım boğazım düyüm düyüm olmuştu tekrar derin nefes aldığımda bu sefer rahatlamıştım abim elimi tutup hafif sıktı rahatlamam için öylede olmuştu zaten ben düşüncelere dalmışken arabanın durduğunu his etmiştim bu kadar çabuk mu nedenini bilmediğim bir şekilde titriyordum korkudan değil bu başka bir şeydi abim bana bakıp

"Biraz bekleyelim herkes girsin en son biz gidelim"

Dediğinde başımla onaylamıştım bir tane beyaz araba bizim çaprazımıda durdu ve işte o sıra nefesimi tutum hepsi tek tek indi en son annem ile babam ikisi de çökmüştü içimde bir şeyler kopunca direk kendimi topladım onalrı özlemiştim başımı başka tarafa çevirdim başka bir şeye odaklanmam lazımdı ama olmuyor ne yapsam dikatim dağılıyordu tekrar o tarafa baktığımda lodosla göz göze gelmiştik ama arabanın camaları siyah olduğu için o içeriyi göremiyordu ama ben onu göre biliyordum bire sire öylece baktı sonra kafasını sallayarak içeri girmişti

Defilede bütünü sosyete olacaktı onalrdan sonra baya davetli gelmişti davet başlamıştı abim elimi tutup

"Hazır mısın"

Diye sorduğunda

"Hazırım"

Demiştim net bir şekilde ya da ben öyle düşünüyordum bilmiyorum abim önce kendisi indi daha sonra benim tarafıma gelerek kapıyı açmış benimde inmemi sağlamıştı abim kapıyı kapatıp kolunu bana uzatı bende gülümseyip koluna girdim bir kaç adım atarak giriş kapısına gslmitik daha sonra abim kapıdaki adamlara bir kaç şey söyledikten sonra adamlardan biri içeri girmişti abim bana bakıp gülümsedi daha sonra yüz ifadesini ciddi tuttuğunda içeri gireceğimiz anladığım için bende sert tutmaya çalıştım içeri girdiğimizde içeride

"Bu gün aramıza katılan iki kişi var huzurlarınızda bu defileyi organize eden Yusuf bilgin'i sahneye davet ediyorum"

Dediği an bütün bakışlar bize dönmüş salonu bir anda sesizliğe bürünmüştü gazeteciler deli gibi fotoraf çekince benim gözüme gözü yaşlı kadın takıldı anneme takıldı gözüm salonun ortasına doğru yürüdüğümüzde onun senini duydum annemin

"K-kıızı-kızım"

Son ..