11 Eylül 2021. Zeynep ve Kerem'in zamanla kırmızıya bürünen masmavi hikayesi...
Nazenin ve İstanbul Serserisi'nin yolları kesiştikten sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı, olmasına izin vermeyeceklerdi.
Soğuk bir kış akşamı, yıllar boyu babasınd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Boşanmak istiyoruz...
Boşanmak...
Boşanmayı istemek...
Daha kavuşamadan uzak düşmek, birleşemeden ayrılmak. Bir kez bile sevmeden nefret etmek.
Ölmek.
Yaşamadan ölmek...
Yatağın kenarında oturdum, duvarı izledim. Karşımdaki bomboş duvara, bomboş gözlerle baktım. Gözyaşlarım hep içime aktı. Anlamadım, çok kızdım. Neden sorusunu bile soramadım, cevabından çekindim. Bağırıp çağıramadım, susarsam biter sandım. Yanımda kimseyi bulamadım. Sevdiği kadındım, hep buna aldandım.
"Zeynep? Girebilir miyim?" kapı açıldı, Derin yanıma geldi. Her şey çok bulanık, çok yavaş ve çok boğuktu. "Ne yapacağımı bilemedim, Kerem de gitti." dediği anda hıçkırarak ağlamaya başladım. "Şş.. Ağlama. Ağlama, dur." diyerek yanıma oturdu ve sımsıkı sarıldı bana.
"Bitti her şey. Bitti."
"Bitmez. Dur bakalım daha.. Ne evlilikler biliyorum ben son anda kurtarılan. Duruşmadan dönen evlilikler var ya. Sen bir dur, sakin ol."
"Nasıl sakin olayım? Bunu hak etmedim ben. Ne yaptım ki? Üzülmesin diye susmaktan başka ne yaptım?"
"Üzülme sen. Hallederiz bir şekilde. Oturur konuşursunuz doğru düzgün."
"Şuna bak. Şu halime bak.. Evime hiç tanımadığım bir kadını getiriyor, bir avukatı. Boşanacağımızı söylüyor. Benim yüzüme bile bakmadan yapabiliyor bunu. Bu adam, benimle gökyüzünü boyamak isteyen bir adam. Bu adam, sırf annem seviyor diye maviyi sevdiğimi anlayan, fark eden bir adam. Eve de dönemiyorum annem üzülmesin diye. Ne yapacağım ben? Ne olacağım? Ben bunu hak edecek ne yaptım?"
"Yapamayız Zeynep. Güçlü kadınlarız biz. Kim olursa olsun bu denli bırakamayız kendimizi, kaderimizi o adamların ellerine.. Ağızlarından çıkacak tek bir kelimeye yakamayız hayatımızı. Düşemeyiz, düşersek kalkmak çok zor olur." dediğinde gözyaşlarımı silip ona baktım.
"Nereden çıktın sen ya?"
"Arkadaşın olmaya geldim." dedi gülümseyerek.
**
~Kerem~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
