«ជុងហ្គុក» រាងតូច បង្ហើបឈ្មោះរបស់នាយក្រាស់ដែលធ្វើអោយជុងហ្គុកងាកទៅមើលអ្នកដែលហៅឈ្មោះខ្លួននោះ
«ថេយ៍...» នាយក្រាស់ក៏រុញស្រីតូចម្នាក់នោះចេញ (ម្នាក់ស្រីដែលម្នាក់របស់នាយក្រាស់ចង់ចាប់គូរ នាងមានឈ្មោះថា លី មីណា)
«នេះហេសជាមូលហេតុដែលបងមកនលើកទូរស័ព្ទអូន?» រាងតូចចង្អុលទៅមនុស្សស្រីដែលកំពុង់តែឈរញញឹមសមចិត្តរបស់នាងដែលឃើញរាងតូចឈឺចាប់បែបនេះ។
ទឹកភ្នែកនៃភាពឈឺចាប់និងទន់ជ្រាយបានបង្ហាញមកកាន់តែខ្លាំង ចំណែកនាយក្រាស់កាលដែលឃើញមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់យំបែបនេះក៏ធ្វើអោយគេមានអារម្មណ៍ថាឈឺ
«ថេយ៍មិនមែនចឹងទេ» នាយក្រវីក្បាលហើយក៏បម្រុងនិងដើរទៅរកថេយ៍តែ...
«កុំចូល ខ្ញុំមិនចង់ប្រលាក់ខ្លួនស្មោគគ្រោគរបស់លោកទេ» រាងតូចជូតទឹកភ្នែកបន្តិចមុនរត់ចេញទៅយ៉ាងលឿនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន
«ថេយ៍...»
«បងចង់ទៅណា? បន្តទៀតមក កុំទៅខ្វល់ពីគេ» មីណា ក៏ចាប់ដៃនាយក្រាស់មុននិងបង្ហាញទ្រូងដ៏ត្រលុកត្រលុន់ម្តងទៀត
________________
ត្រឡប់ទៅពេលមុននេះបន្តិច*«បងជុងហ្គុក» ស្រីស្រស់តូចច្រលឹង ដើរមកដោយកាន់ថង់នំមួយប្រអប់ រួចក៏ដាក់មកលើតុរបស់នាយក្រាស់
«នាងមកធ្វើអី» ជុងហ្គុក ឆ្លើយនិងនាងតែភ្នែកក៏មើលទៅឯកសារ
«គឺអូនមករកបងនោះអី» មិនបង្អង់យូរ មីណា ក៏ឡើងទៅអង្គុយលើភ្លៅរបស់នាយក្រាស់ដោយមុនញញើត
«ឆាប់ចុះពីភ្លៅខ្ញុំភ្លាម»
«គឺអូន...» ពេលនោះ មីណា ក៏ងាកទៅឃើញស្រមោលមនុស្សដើរមក នាងក៏ចាន់ក្បាល ជុងហ្គុក អោយមកអោនក្នុងដើមទ្រុងដ៏ទ្រលុកទ្រលន់របស់នាង
បើមើលពីចម្ងាយគឺគិតថាគេទាំងពីរប្រាកដជាកំពង់ធ្វើរឿង(សិច) នោះហើយ
______________________
ត្រឡប់មកវិញ*«បើសិនជាថេយ៍កើតអី នាងស្លាប់មិនខានទេ» នាយមិនខ្វល់ពីដើមទ្រូងកែច្នៃរបស់នាងតូចនោះទេ ពេលនេះគេកំពុង់តែបារម្មណ៍ពីមនុស្សដែលនាយស្រឡាញ់ខ្លាំងបំផុត
ជុងហ្គុក បានរត់ទៅតាមថេយ៍តែវាក៏យឺតពេលទៅហើយព្រោះពេលនេះមិនឃើញថេយ៍នោះទេ
មិនចាំយូរនាយក៏បើកឡានទៅវិមានរបស់ខ្លួនវិញ
«ថេយ៍មានមកទីនេះទេ?» ចូលមកដល់នាយក្រាស់ក៏ចោទសួរទៅកាន់អ្នកបម្រើ តែពួកនាងក៏ក្រវីក្បាល
«ហ្ហើយ គេទៅណាទៅ?» ឈឺក្បាលពិតមែនហើយ ពេលនេះមិនដឹងថាគួរទៅណានោះទេ
«មែនហើយ ផ្ទះរបស់ថេយ៍»
នាយបានបើកឡានទៅកាន់ផ្ទះរបស់ថេយ៍ តែអ្នកផ្ទះរបស់ថេយ៍ក៏ក្រវីក្បាល«ថេយ៍មិនបានមកទីនេះនោះទេ នេះថេយ៍មានរឿងអ្វីលោកចន?» លោកស្រីគីម ក៏ចោទសួរឡើងពេលនេះនាងចាប់ផ្តើមបារម្ភពីកូនរបស់នាងហើយ
«ទូរស័ព្ទក៏មិនលើក នេះអូនទៅណា? តែបងតាមរកអូនឃើញ អូនច្បាស់ជាមិនរួចខ្លួននោះទេ» នាយមិនបានឆ្លើយនិង អ្នកស្រីគីម តែនាយបែរជាដើរចេញពីទីនេះជាមួយទឹក មុខដ៏កំណាច
ងាកមកមើលថេយ៍ឯនេះវិញ ពេលនេះគេបានបើកឡានមកដល់ ដេហ្គូ ដែលជាស្រុកកំណើតរបស់គេ
«ថេយ៍ ឯងកើតអី? ហេតុអីក៏ស្រងោកស្រងាត់បែបនេះ?» ប៉េមប៉េម ដែលត្រូវជាមិត្តរបស់ថេយ៉ុងក៏សួរឡើង
គេបែកថេយ៍យូរណាស់មកហើយ ដល់ពេលបានជួបថេយ៍បែរជាស្រងោកស្រងាត់ទៅវិញ«គឺយើងឈឺណាស់ ហឹកៗ» សុខៗ ថេយ៍ក៏ហូរទឹកភ្នែកចេញមក
មែមហើយ គេឈឺណាស់ នៅពេលដែលគេដាក់ចិត្តដាក់កាយស្រឡាញ់ ជុងហ្គុក តែនៅពេលដែលឃើញបែបនេះ គេកាន់តែឈឺរាប់សិបលានដង
_____________________
អ្នកទាំងអស់គ្នាជួយ Like Page : (Kim Joonie-ប្រលោមលោក) ម្នាក់មួយផងណា><
Writter: Jussii
Please don't forget to vote and cmt
YOU ARE READING
កម្មសិទ្ធរបស់បង🔞🔥
Short Storyចន ជុងគុក X គីម ថេយ៉ុង JK: ឯងគ្មានថ្ងៃចេញពីយើងបាននោះទេ ។ ឯងគឺជារបស់យើងតែម្នាក់គត់ Kim Taehyung Jk Top TH BTT {15.06.2021}