Part 30 ទោសកម្រិតស្រាល

1.8K 163 2
                                    

«បងសុំទោស ដែលអោយអូនឈឺ» នាយក្រាស់អោនមុខចុះ ដឹងកំហុសរបស់ខ្លួនទាំងដែលខ្លួនមិនខុស គេព្រមតាមរាងតូចសិនដើម្បីអោយរាងតូចបានសម្រួលអារម្មណ៍ស្តាប់មកកាន់គេវិញ

«បានហើយ ហិកហិក» រាងតូច ក៏កាន់តែឈឺមួយកម្រិតទៀត

«តែបងចង់អោយអូនមើលវីឌីអូនេះសិន» មិនចាំយូរនាយក្រាស់ក៏ដើរទៅចាក់វីឌីអូអោយរាងតូចមើល

វីឌីអូពីកាំមេរ៉ានៅក្នុងបន្ទប់ធ្វើការរបស់ ជុងហ្គុក គឺជាសកម្មភាពដែលស្រីស្រស់ម្នាក់នោះកំពុង់អោយដៃទៅជុងហ្គុក បូករួមជាមួយនិងសម្លេង
វាជាភស្តុតាងបញ្ចាក់ទៅកាន់រាងតូចថា នាយគ្មានបំណងក្នុងការក្បត់រាងតូចនោះទេ

«ហឹក ជុង អូនសុំទោស» គ្រាន់តែឃើញវីឌីអូនោះភ្លាម ធ្វើអោយរាងតូចមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនខុសជាខ្លាំងដែលមិនស្តាប់ហេតុផលរបស់ ជុងហ្គុក

«បងគ្មានថ្ងៃក្បត់អូនឡើយ» នាយក្រាស់ក៏ទៅអោបលួងលមទៅកាន់ មនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ស្ទើរលេប

«អូនសុំទោសដែលមិនស្តាប់បង ហឹកៗ»

«បងត្រូវតែដាក់ទោសអូន ដែលអូនមិនស្តាប់បង» នាយក្រាស់ ប្រលែងរាងតូចចេញពីការអោប រួចក៏ញញឹមចុងមាត់លាក់កំនួច

«បងចង់ធ្វើអី» រាងតូច ចាប់ផ្តើមភ័យនៅពេលឃើញទឹកមុខរបស់ជុងហ្គុក

«ហ្ហឹម...» ពេលវេលាជាមាសប្រាក់ នាយក្រាស់ក៏ហក់ទៅបឺតមាត់របស់រាងតូច ខាំបឺតជញ្ចក់យ៉ាងខ្នក់ខ្នាញ់

«អឹម ដឹបៗ*» ដោយសារតែនាយក្រាស់បឺតមាត់រាងតូចយូរពេកសឹងតែអស់ដង្ហើមទៅហើយ រាងតូចក៏វៃទ្រូងរបស់នាយដើម្បីះោយនាយប្រលែងខ្លួន

«បងនិងដាក់ទោសអូន» ជុងហ្គុក ចាប់ផ្តើម ដោះខ្សែរក្រវ៉ាត់របស់ខ្លួនចេញ ហើយក៏ចាប់ផ្តើមប្រលេសលេវអាវមកបន្តបន្ទាប់រហូតដល់អស់

«អាយ អូនរសើបណាស់ ខឹកខឹក» នាយក្រាស់អោនទៅជញ្ចក់.ករបស់រាងតូចហើយក៏ថើបលឺតែជុបៗ រហូតដល់រោលរាល

ការបង្កាត់ភ្លើងស្នេហ៍ក៏ចាប់ផ្តើមឡើង នាយក្រាស់ដោះខោអាវខ្លួននិងរបស់រាងតូច រួចក៏ចាប់ផ្តើមប្រតិបត្តិការ

«អឹស ជុង តិចៗបានទេ» រាងតូចថ្ងូរថកងួចអោយរហឹស

«អឹស អូនរឹតបងខ្លាំងណាស់ អើស» នាយក្រាស់ ងើយ.កឡើងទៅលើទអួលការរឹតរួមរបស់រាងតូច

មិនយូរនាយក្រាស់ក៏ចាប់ផ្តើមការងារជាមួយនិងរាងតូច លើកនេះគេលេងធ្ងន់ដៃណាស់ ព្រោះវាជាការដាក់ទោសដែលរាងតូចហ៊ានរត់ចោលនាយ និងមិនស្តាប់ហេតុផលរបស់នាយ

(លួចមើលគេប៉ណ្ណឹងបានហើយ យ៉ាត់បាប)

«ហឹស សម្លប់បាត់ហើយ» សាហាវណាស់ ពេលនេះរាងតូចសន្លប់គ្មានស្មារតីទៅហើយ

«នេះគ្រាន់តែជាទោសកម្រិតស្រាលនោះទេ តែបើអូនហ៊ានតែរត់ចោលបងទៀត បងនិងដាក់ទោសអូនកម្រិតធ្ងន់មិនខាន សឺត» នាយនិយាយទៅកាន់អ្នកដែលសន្លប់នៅនុងមុខខ្លួនរួចក៏ថើបថ្ងាស់របស់រាងតូច
______________________________
ពេលល្ងាច*

រាងតូចសន្លប់រហូតដល់ពេលល្ងាចទើបនិងបានភ្ញាក់ តែគេភ្ញាក់ឡើងក៏មិនឃើញនាយក្រាស់
គេពិតជាចង់ងើបនិងដើររកនាយក្រាស់ណាស់ តែគេដើរមិនរួចនោះទេ ព្រោះ ជុងហ្គុក លេងគេធ្ងន់ដៃខ្លាំងណាស់

«ថេយ៍ ងើបហើយហេស? បងយកស៊ុបមកអោយ» នាយក្រាស់ ចីលមកវិញជាមួុនិងចានស៊ុបមកជាមួយ

«បងទៅណា?» គេមិនបានខ្វល់និងចានស៊ុបនោះទេ តែគេបែរជាខ្វល់ទៅកាន់នាយក្រាស់ទៅវិញ

«បងទៅអោយអ្នកបម្រើធ្វើស៊ុបអោយអូន»

«បងដឹងទេ អូនងើបមិនរួចនោះទេ» ខឹងៗណាស់

«វាក៏ជាទោសដែលអូនរត់ចោលបងនោះអី» នាយក្រាស់ ងើបទៅអង្គុយជិតរាងតូចហើយក៏លើកគេអោយមកអង្គុយនៅលើភ្លៅរបស់ខ្លួន

«ហឹស» ខឹងណាស់ និយាយមិនដែលឈ្នះប្រុសម្នាក់នេះទេ

«មោះញាំស៊ុបសិនមកណា ចាំបងលាបថ្នាំអោយអូន សឺត» នាយក្រាស់តាមបញ្ចុករាងតូចផង ថើបផង ធ្វើដូចជាកូនក្មេងទៅហើយ

«យប់បន្តិចបងត្រូវទៅមើការងារនៅឃ្លាំង ប្រហែលជា...»

«អូនចង់ធ្វើការងារជាមួយបងដែរ» នាយក្រាស់និយាយមិនទាន់ចប់ រាងតូចក៏និយាយកាត់មុន

«មិនបានទេ បងមិនអោយអូនធ្វើនោះទេ» មិនបានជាដាច់ខាត គេមិនអោយរាងតូចពិបាកនោះទេ គេអាចចិញ្ចឹម រាងតូចបានហើយ
____________________________
គាំទ្រ Admin តាមរយៈ ABA: 003044722 (VAR SAROUN)
writer: Var SereyWath (Jussii or Kim Joonie)
Thank you so much for your reading
Please don't forget to vote and comments ><

កម្មសិទ្ធរបស់បង🔞🔥Where stories live. Discover now