Apple Cookies | Taekook √

4-)Güzelim? Bebeğim?

Şu an ne mi yapıyoruz?

Evimin mutfağında Jungkook ile ramen için tavuk ve sebze doğruyorum.

Biraz daha süren az sohbetli ama eğlenceli ve araba yolculuğumuzdan sonra vardığımız evimiz,görüş açımıza girince Jimin'in de benim gibi ecel terleri döktüğüne emindim.

Evi temizlemiş miydik acaba? Ya da mutfağı savaş alanı gibi mi bırakmıştım? Gibi zihnimi kurcalayan sorulardan sonra,nasıl akıl edebilip temizlediğimi hatırlamadığım evimize girmiş bulunduk.

Yoongi ve Jimin kaşla göz arası odalardan birine girip,yemek işini bize kilitlemişti.

"Eğer yorgunsanız ben yapabilirim Bay Jeon."

Söylediklerimden sonra dibime girerek, kolunu mutfak çekmecelerinden birine yaslamış, vücutlarımız arasındaki mesafeyi bir nefeslik bırakmış ve yüzünü de boynuma yaklaştırıp fısıldadı.

"Hayır yorgun değilim Taehyung ama bir şey beni yormaya başladı,Sence de aradaki beyi atmanın zamanı gelmedi mi,aramızdaki mesafe beni rahatsız ediyor."

Heyecandan pıt pıt atan kalbim ve düzensiz nefeslerim yüzünden titreyen sesimle cevaplamaya çalıştım.

"Peki."

"Peki ne Taehyung?"

Sorar şekilde söyledikleri yüzünden sert bir nefes alıp "Peki,Jungkook." demeyi başardım.

Arkamdaki adam ise kolunu koyduğu çekmeceden çekip güzel tınısıyla kıkırdayarak geri çekildi.

"Tanrım sen aklıma mukayet ol."

"Bence kalbin içinde dua etmelisin."

Kendi kendi söylediğim şeye,Mutfağa bile ne zaman girdiğini farketmediğim Jimin tarafından çıkan yüksek ve alaylı ses ile ilk önce ürkmüş daha sonra tezgahta bulduğum tava ile Jimin'in popişine uyarı amacı ile hafifçe vurmuştum.

Ama kendini yere atıp dövünerek ağlayan Jimin,onun bu haline kınayan bakışlar atan ben,halimize gülen Jungkook ve Jimin'in ağlayan sesine endişe ile koşarak gelip bize bağırmaya başlayan Yoongi ile etraf tam bir savaş alanına dönmüştü.

"Ne oluyor burada,bir yerini mi kestin, Jimin yüzüme bak güzelim, Ne gülüyorsunuz yardım etsenenize."

Sahte ağlamasını anında bırakarak gözlerini kocaman açmış bir şekilde Yoongi'ye bakarak söyledikleri,kahkahalarımıza sebep olmuştu.

"Güzelim mi?"

"Jimin iyi misin,az önce ağlıyordun ya hani?"

"İyiyim ben,size odamdaki takıları mı gösterebilir miyim?"

Kocaman gözleri ile konuyu değiştirmek için sorduğu sorunun cevabını bekleyen Jimin bu sefer tabiri caizse anırmama sebep olmuştu.

Ben kimse yokmuş gibi gülerken,gözlerimin kesiştiği Jungkook'un gülüşümü izleyen bakışları ile gülümsemem durmuş ve bakışlarımı anında ayaklarıma çevirmiştim.

"Şuna bakın nasıl da utandı benim minik bebeğim."

"Kim senin minik bebeğin Jimin."

"İroni yaptım Bay Min,şakaydı hadi gelin odama götüreyim sizi."

Yoongi'nin kolundan tutarak mutfaktan çıkarttıktan sonra,hâlâ kızarık olan yanaklarım ile tezgahta ki işime geri döndüm.

"Hep böyle utangaç mısındır?"

"Şey aslında hayır,havalardandır sanırım."

Aferim Tae,aferim rezilsin gerizekalı.

"Kesinlikle,şu sıralar baya güzel zaten havalar."