Fotoğraflar bölüm sonunda. Biraz yazıp düğün yerine geçicem. Aycan'ın ablasının adını değiştirdim. Evrim değil. Gerçek ablasının adıdır. Yani Sevcan Yanaç Sille. Satır başı yorumlarınızı bekliyorum canlar....❤️❤️❤️❤️
3 gün sonra
Aycan'dan
Dün hastaneden taburcu olmuştum. Şimdide evde dinleniyordum. Annemde yanımdaydı.O gün annemin gerçek olmadığını sanmıştım. Bir rüyadayım sanmıştım. Ama rüyada değilmişim. Annem gerçekten o gün benim yanımdaymış.
Sesini, bana "miniğim" demesini ve sevdiğim ninniyi söylemesini özlemişim.
Yarın kınam var. Sevdiğim adamla mutluluğa adım adım ilerliyordum.
Yarın saat 20:30
Aycan'dan devam
Yemeğimi yedikten sonra tam odama çıkıcakken kapı çaldı. Ben hemen kapıyı açtığımda İlayda ve Lale gelmişti.Kızlarla birlikte odama gidip kızlar sayesinde hazırlanmaya başladım. İlayda saçımı, Lale bindallıma uygun bir makyaj yapmaya başladı.....
Saçım ve makyajım bittiğinde kapı çaldı. Ben gir komutunu verdiğimde annem odama girmişti.
Ben ona doğru dönüp baktığımda annem elimi tutarak konuşmaya başladı:Çok güzel olmuşsun miniğim.
Annem bunu söyledikten sonra gözleri dolmuştu. Boşta olan elimi yüzüne yerleştirerek konuşmaya başladım:Anne yapma lütfen.
Yazardan
Melek anne yüzündeki eli tutar ve avucunun içine bir öpücük kondurur. Sonrada konuşmaya başlar:Tamm ağlamıyorum. Sen mutlu ol. Bu bana yeter.Aycan:Mutluyum ben annecim. Ben Barış'la çok mutluyum. Mutlu olucam. Barış beni hiçbir zaman üzmiycek.
Melek anne:Ben o çocuğa güvenmiyorum. Tamm seni seviyor olabilir. Sende onu seviyorsun. Ama o çocuk tehlikeli miniğim.
-Yol yakınken vazgeçe...
Aycan:Hayır anne. Barış'tan vazgeçmiycem. Ben Barış'a güveniyorum. Çok güveniyorum hemde.-Ve nolursa olsun ona olan güvenim hiçbir zaman sarsılmıycak.
Melek anne:Sen mutlu ol miniğim. Ben başka bir şey istemiyorum. Tek temennim senin mutlu olman.Aycan:Olucam annecim. Barış beni mutlu edicek.
Aycan bunu söyledikten sonra dış kapı çalar. Melek anne konuşmaya başlar:Ben aşağıya iniyorum miniğim. Sende inersin birazdan.
Aycan:Tamm annecim.Melek anne kızlarla birlikte odadan dışarıya çıktı. Onlar merdivenlerden aşağıya inerken biri Aycan'ın odasına girer.
Aycan'dan
Annemler gittikten sonra ben boy aynasından kendime bakarken telefonum çaldı.Telefonumu yatağımın üstünden aldım ve ekrana baktığımda Mahir arıyordu. Açmadım. Meşgüle atıp telefonu yatağa bıraktım. Arkamı döndüğümde karşımda Nisa vardı. Konuşmaya başladım:Ne işin var burda? Çık odamdan.
Nisa:Lütfen dinle beni..
"Defol git. Bana pişmanım numarası yapma."
Nisa:Pişmanım. Gerçekten çok pişmanım. Çok özür dilerim."Özür dileme. Sen benim nerdeyse bebeğimi öldürüyordun."
Nisa:Özür dilerim. Çok özür dilerim. Lütfen affet beni."Çık odamdan. Defol git."
Nisa:Aycan...
"Çık odamdan. Benden de bebeğimden de uzak dur. Ayrıcada Barış'tan da vazgeçmiycem. "Nisa:Barış'tan vazgeçmiyceğini biliyorum. Buraya sadece senden özür dilemek için geldim. Devil'den uzak dur falan demiycem.
Ben tam konuşucakken kapı açılmıştı. Gelen kızlardı. Asena girer girmez konuşmaya başladı:Senin ne işin var burda?
Nisa:Aycan'la konuşmaya geldim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığıma Güneş
De TodoBu onların öyküsü 💔💔 İki kırık kalp.... Biri intikamından yanıp tutuşurken biri her gün ölmek için dua ediyor... 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 Bir insan nasıl sevmediği bir işi yapar? Ben yapıyorum. Yapmaya mecbur kaldım. Bırakmak istesemde b...