Let's Dance? (COMPLETED)

CHAPTER 9

It's six thirty-seven in the morning. Tumayo na ako mula sa higaan at nakita ko si Sheyne na nag-hahanda ng makakain namin. Tapos na rin siya maligo.

Ang aga niya kasi natulog kagabi kaya maaga rin siguro siya nagising.

Nag paalam na muna ako sa kaniya na maliligo na muna ako para makapag-bihis na ako at para makakain na.

Habang naliligo naman ako ay hindi mawala sa aking isipan ang nangyari kagabi.

Nag ta-taka ako kung ano ang ibig-sabihin sa huling sinabi sa akin ni Akio kagabi na Tesòro.

O baka hindi iyon ang sinabi niya at baka nabingi lang ako?

But i must admit that he's handsome, he haves a perfect jawline, he's also handsome kapag nag sideview siya.

Then, I just realized that I was smiling dahil sa aking naiisip. Baliw.

Pagkatapos ko namang maligo ay binalutan ko ng tuwalya ang aking katawan at lumabas ng banyo para kunin ang magiging uniporme ko at nang makuha ko na iyon ay mabilis din akong pumasok sa banyo upang doon mag bihis.

Na patingin naman ako sa unipormeng su-suotin ko ngayon. Ang ganda ng blazer, pati na rin ang palda nito.

Napaka ganda.

Nang matapos na ’kong suotin ito, ay lumabas na ako ng banyo para kumain kasama si Sheyne.

Nang makalabas na ako ng banyo ay agad namang tumingin sa akin si Sheyne. "Ang ganda mo ngayon Shan." she smiled at me habang nakaupo siya kaharap ang mga pagkain na aming ka-kainin ngayon.

Umupo naman ako kaya mag-kaharap na kami ngayon.

"Salamat, ikaw rin naman. Bagay na bagay sa ’yo 'yung uniform mo. Mas lalo kang tumangkad tignan." I chuckled at nag simula na nga kaming kumain.

Habang kumakain kami ay hindi namin maiwasan mag chikahan at mag-tawanan. Tawa. Kain. Tawa. Kain. Hanggang sa na tapos kami ng sabay at nag handa para lumabas na sa dorm upang maka-punta na kami roon sa classroom.

Sinabi naman ni Sheyne sa akin na siya na raw ang mag hu-hugas ng pinggan, pagkatapos non ay hinanda namin ang aming mga gamit at lumabas na sa dorm. Hanggang sa narating namin ang hallway.

Kaunti pa lang ang mga estudyante rito, ang iba naman ay pumasok na sa kanilang mga silid. Pero ramdam na ramdam ko talaga itong uniform ko, sobrang ganda, komportable ako nang sinuot ko ito, sobrang lambot pa.

“May mga mang-aawit din ba rito?” Sheyne suddenly asked me and I tilt my head to face her. "Meron daw, hindi ba sinabi sa iyo nung principal?"

Nang sabihin ko iyon ay tumingin siya sa akin, “Ay oo! tama, sinabi niya pala, nakalimutan ko lang.” napakalmot naman siya sa kaniyang batok, kaya napailing na lang ako roon at tumawa ng mahina.

Tahimik naman kaming nag lalakad sa hallway, ilang minuto na rin ang nakalipas pero wala kaming imikan ni Sheyne.

“Dalawang tao lang ba dapat sa isang dorm?” pag-basag ko sa katahimikan na nakapalibot sa aming dalawa.

Sheyne nodded. "Oo,” she says.

"Anong oras ka pala natulog kagabi?" She asked me too.

Umiling naman ako. "Hindi ko alam, hindi ko namalayan ’yung oras e."

“Lumabas pa kasi ako saglit para magpa-hangin, sayang kasi at tulog ka na, ang ganda pa naman ng buwan at ng mga bituin kagabi." I continued.

Napangisi naman siya sa aking sinabi at inakbayan ako. “Sayang. Sana ginising mo ako.”