February 13,20**
MESSENGER
Rhys Archiever Enriquez
Saturday, 07:03 AM
Rhys:
Hoy gising na!
Good morning Akemi.
Ang cute ng pangalan mo amoy Japan.
Japanese ka ba?
Akemi:
Eh ikaw, putangina
ka ba?!
Ang aga-aga
nakakabuwesit ka!
Rhys:
Sa guwapo kong 'to? Baka pagpantasyahan mo pa 'ko.
Akemi:
Tangina babagyo ata
ngayon, ang hangin eh.
Could you please stop sending nonsense messages? inaantok pa ako.
Rhys:
Nagpuyat ka ba kagabi?
Gumawa ka ng plates?
Akemi:
You're so annoying!
Stop asking me.
Ano namang pake mo?
Rhys:
'Di ba pwedeng concern lang.
Akemi:
I don't need your concern.
Rhys:
Afcourse you do.
Mahirap lumaki ng walang magulang sa tabi mo.
Akemi:
I have parents.
Rhys:
Are they taking care of you?
'Cause if they don't, then I'll do.
Akemi:
Tangina, ano bang
pinagsasasabi mo riyan?
Tumigil ka nga!
Rhys:
Nagmamalasakit lang ako.
Bumangon ka na riyan kung ayaw mong gapangin kita.
Akemi:
Pervert! Manyakis! Bastos!
F*uck you!
Rhys:
Tsaka na natin pag-usapan iyang f*ck na 'yan pag matanda ka na.
Akemi:
I'm already 19!
Rhys:
Still a baby.
My baby.
••••
Naiinis na nilagay ko ang cellphone ko sa side table. Bumangon ako saka mabilis na naligo. Nakakainis talaga ang lalaking iyon!
Pagkatapos kong kumain ay bumaba na rin ako papunta sa kusina. Ngayon ko lang napansin na umuulan sa labas. My mood suddenly changed.
I hate rains.
Because of rain, I'm traumatize.
14 years ago, l escaped in our house when l heard my parents fighting again... because of me and my disorder. Girls at my age living a normal life but l... l always haunted by my own imaginations.
