Gumising ako na parang binibiyak ang ulo ko sa sobrang sakit. Napatingin ako sa paligid. Para akong nabunutan ng tinik sa lalamunan. Buti na lang nasa kuwarto ko ako.
"Anong sabi ko sa'yo?" Pumasok si Nanay Fe sa kuwarto ko, seryoso ang mukha. "Babae ka Akemi, hindi magandang tignan sa isang babae ang naglalasing, paano kung may nangyari sa'yo ah? Hindi ko nga alam sinong naghatid sa'yo kagabi. Bigla na lang may kumatok sa gate at nakaupo ka na riyan sa duyan sa labas." Inabutan ako ng gamot at tubig ni Nanay Fe. "Sa susunod hindi na kita papayagan, kapag ito nalaman ng mga magulang mo makukulong ka rito sa bahay."
As if on cue, my mom entered inside my room, she look so frustrated. Himala, nandito pala siya? Akala ko magkakampo na siya sa minamahal niyang kompanya.
"Ano 'to?" Ipinakita niya sa akin ang isang video kung saan umiinom ako ng alak habang chine-cheer ako ni Chandra at ng mga kaibigan niya. "Kailan ka pa natutong uminom?"
"Kailan ka pa nagkaroon ng paki?" Balik na tanong ko. Mabilis na umangat ang palad niya at sinampal ako sa mukha.
Imbis na masaktan, natawa ako. "Umuuwi ka lang dito para pagalitan o saktan ako. " Umayos ako ng upo at tinitigan siya sa mga mata. "Bakit mo pa ba ako ipinanganak kung ikakahiya mo rin ako? Sana pinatay mo na lang ako noong nasa sinapupunan mo pa ako." I can't help but to cry. My life is a mess. I just want to escape from all of this. " Wala namang silbi ang buhay ko eh. Isa akong baliw na hinuhusgahan ng mga tao, at pati ang mga magulang ko hindi ako mabigyan ni kaunting atensyon! Patayin mo na lang ako. Huwag mo nang dagdagan ang paghihirap ko...dahil sa inyo pa lang ni papa sukong-suko na ako."
I go through so much pain. I saw scattered blood on the road, until now l'm still traumatize. I keep blaming myself for what happened...sana ako na lang iyong nasagasaan para wala ng buhay na nadamay...kung hindi rin ako gagaling, sana ako na lang.
"Akemi..."
"Tama na, ma...Iwan mo na lang ako."
Tutal doon naman sila magaling.
Lumabas si mama sa kuwarto, sumunod naman si Nanay Fe sa kaniya. Sinara ko ang pinto at umiyak ako sa gilid.
Akala ko kaibigan ko na si Chandra at Sheryl, pinagtripan lang pala nila ako kagabi...Nakakainis! Kailan ba ako aasang may taong tatanggap sa akin?
I want to have friends, but they don't want me to be part of them.
Biglang tumunog ang cellphone ko kaya inabot ko iyon sa gilid ng kama.
You missed a video chat with Rhys Archiever Enriquez.
Pinunasan ko ang aking basang pisngi bago binuksan ang messenger.
MESSENGER
Rhys Archiever Enriquez
Monday, 6;51 AM
Akemi:
Why'd you call?
Rhys:
Still sleepy? Did l disturb you?
Akemi:
What do you think?
Ang aga-aga bungad kang gago ka.
Rhys:
Ayos na pakiramdam mo?
Akemi:
What? Bakit mo naitanong?
Rhys:
Wala kang naalala kagabi?
Akemi:
I was drunk last night and l'm having a hang over now.
Rhys:
Oo alam ko. May ginawa ka pa nga sa'kin kagabi eh.
Akemi:
What the f*uck?!
Hoy! Excuse me, wala akong ginawa sa'yo noh! Ano ka gold?
Rhys:
Talaga lang ah, kinagat mo pa nga ako.
Panagutan mo 'ko Akemi. 😭
Akemi:
Gago!
Wala akong ginawa sa'yo. Anong tingin mo sa'kin, rapist?
Gosh! I didn't even know that it was you last night.
Rhys:
Wanna see it?
Akemi:
See what?
Rhys:
Your marks on my neck.
