"ဝှား....ငါအိပ်ပျော်သွားပြန်ပီလား...ဟင့် systemဖစ်ပီး ခနခနအိပ်နေတော့တာဘဲ"
*ယွင်တစ်ယောက်သူရှေ့က လူသေးသေးလေးရဲ့သူကိုယ်သူအပစ်တင်နေပုံကိုကြည့်ပီး အသဲရားစွာပါးဖောင်းဖောင်းကြီးကိုညစ်မိတော့*
"အ့..နာတယ်ဗျ..ခဗျားကြီးရှိနေပြန်ပီလား...ကျွန်တော်အိပ်ပျော်သွားတာ ခဗျားလုပ်တာမှတ်လား နောက်ပီး အကြားအာရုံကိုလဲပိတ်ထားသေးတယ် "
"ဝိုး..သည်းငယ်ကတော်လိုက်တာ...ကိုကိုအကြားအားရုံပိတ်ထားတာသည်းငယ်ဘယ်လိုသိလဲ "
"မသိဘဲနေမလားဗျ အရင်ကအိပ်ပျော်သွားရင်တောင် နားထဲမှာ hostရဲ့ပြောဆိုနေသံတွေကြားနေရသေးတယ် အခုနည်းနည်းလေးတောင်မကြားရဘူး hostကတော့စကားမပြောတာမဖစ်လောက်ဘူး ကျွန်တော်ဘဲ အကြားအာရုံပိတ်ခံထားရတာဘဲဖစ်မှာ"
"ကိုကို ကိုယ်အဖြေမပေးသေးဘူးလားဟင် ကိုကိုက သည်းငယ်နဲ့ချစ်သူဖစ်ချင်နေပီ ကိုကို့အသက်ကကြီးနေပီသည်းငယ်ရဲ့ အချိန်မဆွဲချင်တော့ဘူးကိုကိုအိုသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲဟင်"
"ဒီမှာအဖိုးကြီး ခဗျားကမသေမျိုးလေ အိုစရာလား လူပြည်ကစကားတွေနဲ့လာroမနေနဲ့ ကျွန်တော်က ဦးဇိုင်းဇာတ်ဇာတ်ဇော်တို့ကအစ သူ့သားနှိုင်းသုတ အထိမကဘူး သီးခြားနိုင်ငံအထိwattpadထဲကဖတ်ပီသား ခဗျားကြီး အလိုလိုက်မဲ့ပုံစံကော roမဲ့ပုံစံကို ချွဲမဲ့ပုံစံကော ကြမ်းမဲ့ပုံစုံကော တဇွတ်ထိုးပုံစံကောလာမလုပ်နဲ့ ပေါက်စီလေးတို့ကရင်မခုန်တော့ဘူး အားနေရင်လဲ ကိုယ်ဟာကို လူပြည်မှာ ဘုန်းကြီးဝတ်ပီးနေလိုက်တော့ နေ့တိုင်းhostကိုပေါက်စီလေးတို့ကဆွမ်းလာကပ်ခိုင်းလိုက်မယ်..."
"ဟာကွာပြောနေပုံလေးက အသဲယားစရာလေး ပြောရင်းနဲ့နှခမ်းက ပါးဖောင်းဖောင်းကြီးဆီသို့....
"ခဗျားကြီးရှေ့မတိုးလာနဲ့နော်..မတိုးလာနဲ့လို့..."
ထို့နေ့ကsystem 8989ရဲ့နန်းဆောင်ထဲမှာ
အနမ်းမခံချင်လို့ လိုက်ပတ်ပြေးနေတဲ့သူနဲ့ နမ်းချင်လွန်းလို့ လိုက်ဖမ်းနေတဲ့ သားအဖအရွယ်လူနှစ်ယောက်ရှိသည်..
YOU ARE READING
အပိုင် (system) အပိုင္ (system) completed
Romanceအတ္တမြစ်ဖျား....(completed) အတၱျမစ္ဖ်ား....