RUBY'NİN GÜNLÜĞÜ 3: GÜNLÜĞÜN ARAŞTIRILMASI ➵ TÜRKÇE ÇEVİRİ (+18)

4. Sırlar?

Arabama bindim ve toprak yolda geri dönerek ağaçların arasından uzaklaşmaya başladım. Edindiğim yeni bilgilerden memnundum. Öte yandan kafamdaki soru işaretlerinin sayısı artmıştı. Lisa'nın kulübesine gelmeden önce Janice neredeydi?

Görünüşü ve hafıza kaybı yaşadığını duymak benim açımdan endişe verici olmuştu. Karnım kasılırken endişelerimin arttığını fark ettim. Bu dosya, tahmin ettiğimden daha karanlıktı. Ve kesinlikle öğrenmem gereken daha çok şey vardı.

Eve geçmemle kendimi koltuğun üzerinde sızmış bir vaziyette buldum. Dün geceyi uykusuz geçirmemin üstüne bugünkü küçük maceram da eklenince iyice bitkin düşmüştüm. Uyandığımda saat akşam sekize yaklaşıyordu. Başımı pencereye çevirdiğimde gökyüzünün karanlıkla kaplı olduğunu gördüm.

Kendim için spagetti pişirmeye karar verdim. Gözlerimi ovuşturdum. Uyumadan önce yaşadıklarımı neredeyse unutuyordum; Lisa ve bana söyledikleri... hepsi tıpkı bir rüya gibiydi.

...

Ertesi sabah çalışma masamda oturuyor, gün boyunca ilgilenmem gereken dosyaları inceliyordum. Bay Kendrick ofisime gelip bana bir fincan kahve getirmişti ve bu hareketi beni şaşkınlığa sürüklemişti.

"Ah, teşekkürler Bay Kendrick. Zahmet etmeseydiniz."

"Dosyalar nasıl gidiyor?" diye sordu o ise.

"İyi gidiyor, önemli ilerlemeler kaydediyorum." diyerek ona güvence verdim.

"Güzel. İlgilenmeni istediğim yeni bir dosya var. Şüpheli bir soygun." Masamın üstüne yeni bir dosya bırakıp parmaklarını dosyaya vurdu.

"Oh, tabi ki." Soygun davalarının ne kadar önemli olduğunu söylemeye gerek yoktu, ancak hâlâ aklım almıyordu; ölü bir küçük kız ve annesini içeren dosyadan nasıl daha önemli görülüyordu?

"Harika!" dedi ve odamdan çıktı.

Dosyayı açarak içindekilere göz attım, önemli detayları incelemeye başladım ama sonra yeniden dosyaya dair tüm ilgimi kaybettim. Neden bilmiyorum fakat Ruby dosyası ilgimi her geçen saniye daha çok çekmeye başlamıştı. Araştırmam gereken başka dosyalar olduğunun farkındayım ama zihnim bütün bunları aynı anda işleyemiyordu. En çok da bu dosya, düşünebildiğim tek şey hâline gelmişken.

Günün sonunda alarmım çaldı, eve gitme zamanım gelmişti. Çalışma masama bakmamla paniğe kapıldım. Sabahtan beri neredeyse hiçbir iş yapmamıştım. Birkaç dosyaya göz gezdirdiğimde almam gereken notların hiçbirini almadığımı veya önemli noktaların altını çizmediğimi gördüm.

Az sonra Bay Kendrick tamamladığım çalışmaları toplamak için odama geldi. Ona nasıl bir bahane sunacağım hakkında zerre fikrim yoktu.

"Bayan Grove, çalışmalarınızın kalanı nerede?"

"B-Ben üzgünüm, bugün odaklanmada biraz sorun yaşadım." diye mırıldandım zayıf bir sesle.

Söylediklerim hoşuna gitmemiş gibi başını iki yana salladı. "Hiç iyi değil. Dün sana yarım günlük istirahat izni vermiştim, dinlenip kendini daha iyi hissetmen için. Bugün bakıyorum ki neredeyse hiçbir şey yapmamışsın. İyi olduğuna emin misin? Bu, hiç senin yapacağın bir şey değil. Sen hep hırslı ve gününü verimli kullanan biriydin. Ama bu hafta bu yanını hiç göremedim."

Söyleyecek bir şey bulamamıştım. Bay Kendrick başını tekrar iki yana salladı. "Bunların yarın akşam olmadan tamamlanmış olması gerekiyor. İyi akşamlar Bayan Grove." dedi onaylamayan bir sesle.

"Ben... birkaç saat mesaiye kalıp bazı dosyaları bitireceğim. Söz veriyorum."

"Tamam. Güzel. Bugünlük biraz daha kalıp işlerini bitirebilirsin. Yarın görüşmek üzere." dedi ve önce odamdan, ardından da binadan çıktı.