𝑭𝒊𝒓𝒔𝒕 𝑳𝒐𝒗𝒆

𝑻𝒉𝒆 𝒅𝒆𝒔𝒕𝒊𝒏𝒚 𝒊𝒔 𝒋𝒆𝒂𝒍𝒐𝒖𝒔 𝒐𝒇 𝒖𝒔♡

- Co tu się dzieje? - odwróciłem się, zauważając mojego chłopaka, który patrzył na mnie lekko wkurzony. Albo i bardzo wkurzony, tylko na razie tego nie pokazywał.

- Hej, hyung - mruknął cicho Jisung, z którym właśnie rozmawiałem. Ostatnio mój chłopak nie miał dla mnie za dużo czasu, ponieważ robił prawko, które na szczęście zdał za pierwszym razem, uczył się do egzaminów i naprawdę dużo trenował, gdyż mieli jechać na jakieś ważne zawody. Nie miałem mu tego za złe, bo i tak starał się spędzać ze mną możliwie jak najwięcej czasu. A jak już w ogóle się nie widzieliśmy, to wpadał do mnie w nocy, żeby albo zabrać mnie na przejażdżkę po mieście, albo poprzytulać się do mnie. Kiedy go nie było, spędzałem czas z przyjaciółmi. Tae i Junkook naprawdę się cieszyli, bo przynajmniej miałem dla nich więcej czasu. Ale i z Namjoonem i Seokjinem również spędzałem wolny czas. No i z Jisungiem. Właśnie... Tak się jakoś stało, że chłopak do mnie zagadał i przeprosił za wszystko co zrobił. Wybaczyłem mu, choć nadal starałem się trzymać z daleka, ale on najwyraźniej bardzo chciał odkupić swoje winy. A ja wiedziałem, że się stara, więc w końcu zacząłem na to pozwalać.

- "Hej, hyung" - prychnął mój chłopak, zakładając ramiona na piersi i patrząc wyzywająco na Jisunga, który cały się spiął. - Za mało dostałeś ostatnim razem?

- Yoongi! - burknąłem oburzony. Nie musiał być taki złośliwy, bo nic złego się nie stało.

- Cicho bądź. Co tu robisz, Jisung? Wydaje mi się, że szukasz kłopotów.

- Yoongi, uspokój się. Nic złego się nie dzieje.

- Nie wtrącaj się. Z Tobą porozmawiam za chwilę - mruknął, na co się oburzyłem. No co on wyprawia?

- Hyung, nie mam złych zamiarów. Po prostu rozmawiamy. Wyluzuj. Chciałem jakoś przeprosić Jimina.

- Nie dotarła do Ciebie informacja, że Jimin jest zajęty? - warknął już wyraźnie wkurzony.

- Boże, Yoongi, starczy. Nic złego się nie dzieje. Jisung przeprosił za wszystko i teraz tylko rozmawiamy - wtrąciłem się.

- Rozmawiacie? Nie pierwszy raz tak sobie rozmawiacie. On Cię gnębił, Jimin, a Ty sobie tak po prostu z nim rozmawiasz? I co jeszcze? Spieprzaj stąd, Jisung. Nie chcę Cię więcej widzieć w otoczeniu Jimina. A uwierz mi, że się dowiem o wszystkim - powiedział wrogo Yoongi, więc Jisung westchnął cicho, zerkając na mnie, po czym odchodząc.

- Co to było, hyung? Byłeś cholernie niemiły.

- Jesteś niepoważny, Jimin. On ci robił krzywdę, a Ty co?

- To było dawno temu! Przeprosił i chciał naprawić swoje błędy.

- Och, na pewno chciał. Chyba Cię, kurwa, przelecieć. Na zwykłej rozmowie na pewno mu nie zależało.

- Yoongi, przestań. O czym ty teraz mówisz? Jakie przelecieć?

- Nie widziałeś jak na Ciebie patrzy.

- No i dobra, chociaż jeden chce to zrobić! - krzyknąłem zirytowany.

- Co?

- To co słyszałeś. On przynajmniej patrzy na mnie tak, że czuję się atrakcyjnie.

- Jimin, żartujesz sobie? A twoim zdaniem dla mnie nie jesteś atrakcyjny? O czym ty pieprzysz? - warknął na mnie, przez co poczułem łzy w oczach, odsuwając się od niego. Ludzie na korytarzu już zdążyli zwrócić na nas uwagę.

- To dlaczego mnie nie dotykasz w ten sposób?

- Mówisz takim tonem, jakby zależało ci tylko na seksie.