PASSİONE +18

-1-

Hellööö 😜

Nasılsınız kuşlarım? 

Buraya başladığınız tarihi ve saati bırakın. 

Bölümleri bir kaç saat aralıklarla fırlatacağım o yüzden bol bol satır arası yorum ve vote yapın. Bu hikayeyi yarım milyon siz yaptınız yine yaparsınız. Hakettiği değeri görsün istiyorum. Hadi bastırın kuşlarım ✌❤

Başlamadan önce yıldıza basmayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayın. 

Hadi başlayalım o zaman ✌

❤❤❤

"Ah, devam et daha hızlı... Evet işte böyle... Ahhh..."

Hemen yan odamda duyduğum inleme ve seks tınılarıydı bunlar... Ben burada yatakta oturmuş onların bedenlerinin birbirine çarpış seslerini ve zevk inlemelerini dinlerken onlar kendilerinden geçmiş bir şekilde zevkin doruklarına çıkıyorlardı.

Ben kim miyim?... En yakın arkadaşıyla sevdiği adamın her gün gözlerinin önünde sevişmesini izleyen, zevkten deliye dönen seslerini dinleyen sırf sevdiğim adama yakın olmak için onu başka bir kadının, en yakın arkadaşının kollarına atan kişiyim...

Adımın bir önemi var mı?

"Sen bir harikasın... Devam et bebeğim..."

Başımı dizlerimin üstüne yaslamış kulağımdaki kulaklıklar bile bu sesi bastırmıyorken içimdeki acıyı nasıl bastırabilirdim ki...

Sahi zaten bunu ben istememiş miydim?

Flashback

4 gün önce

"Dicle!"

Sesin geldiği yöne baktığımda yanımda gözlerini kısarak bana bakan en yakın arkadaşım Arzu. Bir bana bir baktığım yere bakıp göz devirdi.

"Yine mi Ateş'i izliyorsun Dicle"

İçime sıkıntılı bir nefes çekip yanaklarımı şişirdim. Biliyordu işte onu izliyordum. Ben tam bir senedir onu izliyordum.

Halbuki o Tıp okurken ben Mimarlık bölümünde okuyordum. Bölümlerimiz bile farklıyken ben her boş zamanımda sırf onu görebilmek için onun gittiği yerlere gidip onu izliyordum.

Şimdi nerede miyiz?... Basketbol sahasının hemen önündeki kafede. Bir yandan onu izlerken bir yandan da Arzu'nun sitemlerini dinliyorum...

"Kızım madem bu kadar hoşlanıyorsun gidip tanışsana"

Yutkunup arkadaşıma baktım. Biliyordu yapamayacağımı... Öyle bir cesaret yoktu ki bende...

"Biliyorsun..."

"Bilmiyorum Dicle. Her gün onu uzaktan izleyip tanışmamanı anlamıyorum."

Sessizce yutkunup ona baktım kalbimi hızlandıran arsızca attıran adama...

"Bak ben tanışıyorum Ateş'le. Tamam sıkı fıkı bir muhabbetimiz yok ama en azından tanışman için bir bahaneyim onunla. Ha, ne dersin?"

Ne diyecektim ki özgüvensizin tekiydim. En çokta bundan nefret ediyordum ya...

Benim bir şey dememi beklemeden Arzu'nun sesini duydum.

"Ateeeeş"

El sallayıp ona burayı işaret etti. Ateş gülümseyip yanımıza adımlamaya başlayınca tam o an görünmez olmayı diledim. Her zaman öyle değil miydim zaten...