PASSİONE +18

-5-

Hellööö 😜

Vote atmayı ve satır aralarına bol bol yorum bırakmayı unutmayın kuşlarım ❤

❤❤❤

Hani biri vardır seni sen eder ama biri de vardır ki seni senden eder...

Beni benden eden Ateş, Beni ben edense Savaş'tı...

Bugün o kadar şey anlamıştım ve öğrenmiştim ki... En önemlisi kendime değer vermek ve yaşayarak öğrenmek.

Öğrenecektim...

Şimdi ne mi yapıyorum oturmuş bilgisayardan film izliyorum. Farkettim de ne uzun zaman olmuştu kendime vakit ayırmayalı...

Bir senedir Ateş'i izliyordum uzaktan uzağa öyle hissettirmeden. Sonra bir şey oldu yatak arkadaşı olduk. İçimden bu duruma koca bir kahkaha patlattım. Ne kadar garip değil mi?...

Bir de Savaş var tabi... Savaş...

Bu güne kadar hiç farketmediğim adam birdenbire hayatıma sızıp bana liman olmuştu...

Bundan bir ay önce falan, aynı bölümde olup bir iki kere konuşmanın ilerisine gidemediğin o adam sana herkesten kendinden bile yakın olacak deseler herhalde kocaman kahkaha atardım.

Çünkü o zamanlar bana sadece Ateş yakın olabilecekmiş gibi gelirdi... Şimdi sorsalar bir tek Ateş yakın olmaz derim herhalde...

Uzaktan sevdiğim adam ki artık sevdiğime bile emin değilim... Aslında bencil çıkarcı biri çıkacağını bilemezdim ki... Hele ki arkadaşımla yatak arkadaşı olmak isteyeceğini hiç...

Peki ya Savaş iki senedir kurduğumuz bir kaç cümlenin dışına çıkamadığımız hatta bazen soğuk duruşuna sinir olduğum adamın aslında yumuşacık kalbi olan sıcacık gülüşlü güzel bir adam olduğunu bilemezdim.

Niye daha önce tanımadım ki onu...

Kızım kalk artık!

Duyduğum Arzu'nun sesiyle ayağa kalktım ve kapıyı açarak odadan çıktım. Arzu ve Ateş salonda oturmuş televizyon izlerken gözleri bana döndü.

"Efendim?"

Arzu dudaklarına geniş bir gülümseme yerleştirip Ateş'e bakıp göz kırptı ve kıkırdayarak konuştu.

"Geldiğinden beri çıkmıyorsun o odadan. Otursana bizimle"

İçime derin bir nefes çekip gözlerimi devirdim. Ve farkettiğim şeyle yüzümü buruşturdum. Ateş elini Arzu'nun kadınlığına götürmüş dairesel hareketlerle onu delirtiyordu. Arzu inlediğinde midemin ağzıma geldiğini hissettim. Gözlerimi yukarı çıkardığımda Ateş'le kesişen gözlerim gördüğü şeyle dumura uğradı.

Ateş tam gözlerimin içine bakarak yapıyordu bunu. Arzu falan umurunda değildi. Ben buradayım diye yapıyordu. Benim görmem için. O an o kadar iğrenmiştim ki Ateş'in bana alayla bakışından Arzu'nun inlemelerinden.

İçeriden gelen telefon sesine teşekkür edip hemen odama koştum. Kapıyı kapatıp yatağıma doğru adımladım. Telefonu elime aldığımda arayanın Savaş olduğunu görünce dudaklarım kendiliğinden kıvrıldı. Hemen açıp telefonu kulağıma götürdüm ve onun yumuşacık sesini duydum.

"Dicle?..."

"Savaş?..."

"Immm... Şey... Ben aslında nasılsın diye merak ettiğim için şey etmiştim... Yani aramıştım..."