-Leo-
İki hafta sonra her şey yerli yerine oturmuştu ve artık Annabeth Calipso'yu kıskanmayı kesmişti. Bir haftadır Calipso için yeni bir ev yapıyordum; belki beraber orada yaşardık. Ara sıra da Annabeth'e de yardım ediyorum çünkü Olimpos'da çok iş var. Kardeşlerimde bana yardım ediyordu. Boş vakitlerimde de Calipso'yla sahilde yürüyüşler yapıyorduk ve çok mutluyduk ...... takiiii o gelene kadar......
-Calipso-
Bir haftadır Leo'dan önce adaya gelen kahini düşünüyorum. Leo'dan sonra ilk defa biriyle olmuştum ve ondan birazcık olsun hoşlanmıştım belki de bir tanrı gibi davradığı içindir. O benimle kalmaya karar versede adaya Leo'nun geldiğini görünce onu adanın obür ucundaki var olmayan çiceği bulmaya gönderdim ve geri dönmedi... Adı ise ................................
.... OCTAVIAN'dı..................................................................
ama Leo bunu bilmiyor ve benda söylemeyi düşünmüyordum taki O kampa gelinceye kadar... Nasıl geldiğini bilmiyorum ama umrumda da değil çünkü artık Leo'mlayım. Benim dışımda kampraki herkes Octavian'ı görünce şok geçirmişti ama sebebini bilmiyordum. Octavian şimdiye kadar beni görmedi ama her an görebilir ve kampta büyük bir yargara çıka bilir. Saklandığım süre zaafınca anladım ki Leo Octavian'dan nefret ediyor.
-Leo-
Octavian'dan nefret ediyorum. O kendini beğenmiş tanrı halleri yok mu bir de. Havayifişekle uçtuktan sonra nasıl hayatta kalmış ki. Tek dediği kendini bir adada bulduğuydu. O biti düşündükçe alev alıyordum. Octavian neden Roma Kampına gitmediki orası yeniden yapılmıştı. Ona gidip sorduğumda birini aradığını söyledi. Adada tanışmış ne önemi varki. Calipso'nun odasına gittiğimde Calipso orda değil di ve bir not bırakmıştı. Notta; "Leo bana kızacağını biliyorum ama birkaç süreliğine kamptan ayrılıyorum. Bu herkez için dah..." yazının sonunu okuyamadan alev aldı. Sonra içeri biri girdi ve dönüp baktığımda Octavian'ın olduğunu gördüm ama gülüyordu. Neden güldüğünü sorunca bana aradığı kişiyi bulduğunu söyledi ve elindeki çerçefeyi bana uzatarak. Resimde Calipso vardı. Artık sakinleşmem imkansız gibiydi. Alev aldım ve her yere ateş fırlatıyordum ve bu arada tek fark ettiğim Frank müzik çalarından bir şarkı açmıştı. Şarkı ise "This Boy On Fire"dı. Kamptaki herkes bir yandan beni sakinleştirmeye bir yandan kaçmaya çalışıyorlardı. Kampın ve ormanın bir kısmını yakmıştım ama hiçkimseye birşey olmadı. Rachel'ı görene kadar sakinleşmedim. Calipso, Rachel'ın kollarında yatıyordu ve hiç iyi görünmüyordu. Rachel olacakları önceden görmüş ve kampa geri dönüyordu ama Calipso için gecikmişti. Octavian'la Rachel birbirlerini görünce garip olmuştular. Calipso bir hafta gözlerini açmatı ve durumu gittikçe kötüleşiyordu. Bu bir hafta boyunca Octavian Calipso'yu unutmuş Rachel'a sululuk yapıyordu. En azından Calipso'nun peşini bırakmıştı. Kampın onarımı neredeyse bitmişdi. Kamptaki tek eksik Calipso'ydu.
-Calipso-
Gözlerimi açtığımda çevremdeki herkes uyuyordu. Kalkmaya çalıştım ama yapamadım. Oda da ki tek ses birisinin ayak sesleriydi ve benim için gelmişti...
Devam edecek....
