Guys sorry talaga ngayun ko lang naupdate. dami kasing ginagawa sa school eh. Well ito na ang Chapter dedicated sa mga krisjoy fans... This is all about Joyce
----------------------------------------------------------------
Joyce POV
Bata pa lang ako, marami na akong mga tanong sa sarili na hindi ko masagot. Bakit ba may mga taong sadyang pinanganak para maging lonely... tulad ko. Hindi naman sa wala akong kaibigan. Ako kasi yung klase ng tao na hindi palalabas... hindi palakaibigan... hindi mo makita sa mga galaan. At saka mejo studious talaga ako eh... Palaaral... Mataas ang mga grades ko pero malungkot naman ako.
Nagbago ang lahat simula ng makilala ko si Kris. ewan ko pero nung araw na yun, nagbago na ang lahat... Akala ko nga siya na ang Prince charming ko eh... yun pala lolokohin niya lang ako...
AKala ko noon totoo yung mga sinasabi niya... Na ako ang mamahalin niya... Pero hindi... Sana pala hindi na lang ako umasa noon. E di sana hindi ako nasaktan... Sana namulat na ako sa katotohanan... :(
<< Flashback >>
Kris: Joyce, tulungan na kita sa books mo.
Sabi sa akin ni Kris habang kinukuha ko ang aking mga libro sa locker.
Joyce: S-Sigurado ka? Mabigat yan.
Kris: Sure ako. Lika na. Punta tayo sa classroom mo...
Joyce: Salamat
Kris: Welcome :)
Ilang araw din akong tinutulungan ni Kris sa mga libro ko...
Hanggang sa isang araw...
Kris: Joyce, may gusto sana akong aminin sa iyo eh...
Joyce: Ano yun.
Kris: Gusto sana kitang ligawan eh.. (habang napapakamot sa ulo)
Joyce: ha???
Kris: Gusto ko sanang ligawan ka... Heto... flowers para sa iyo...
May isang lalaki ang dumaan... ewan ko si Jhake ata... at binigay kay Kris ang mga bulaklak..
Joyce: A-ano??
Kris: May gusto ako sa yo, simula nang una kitang makita.
Joyce: Seryoso?
Kris: Mukha ba akong nagbibiro... Payagan mo na akong ligawan ka oh... Sige na... :) Hindi ako aalis dito hanggat di ka pumapayag.
Joyce: Nasisiraan ka na ba??? Parating na kaya si Ma'am Mendoza
Kris: Gusto mo ba na makita pa ako ng teacher mo rito??? Sige na oh. Pumayag ka na.
Joyce: Sige na nga :)
Kris: yes! sige, hahatid kita pauwi mamaya ah..
.<<End>>
Akala ko talaga totoo si Kris sa mga pinapakita niya... Yun pala hindi... katulad rin siya ng ibang lalaki... manloloko.... Pareho lang silang lahat...
Nang sinagot ko si Kris, 3 weeks naging kami... pero hindi sa easy to get ako ah. Hindi ko lang talaga alam na may reputasyon siya bilang isang playboy at ayoko na maging lonely ulit sa buhay pag mawala siya... Kaya nang mag-hiwalay kami... umiyak tlaaga ako... lumipat ako sa ibang school and I started a new life... With new friends... WIth our leader Lexi
Ngayon na nagbalik na kami, ngayon na ang panahon para gumanti... They should learn how to be hurt... How to feel very hurt because of love... They should know how we suffered in their hands... Most especially to kris... This is Revenge
