yürek yangınım (texting)

26. bölüm

İki gündür şirkette sıkı bir çalışmanın sonucunda herkes çizdiği resmi burağa vermişti.

"Miray bir dakika gelir misin"

Burağın seslenmesiyle sandalyemden kalkıp onun masasına ilerledim.

"Sorun ne"

Kağıtlara bakıp ofladı

"Senin çizimin mükemmel ve paşa holdingin tam istediği gibi. Beğenmeme ihtimalleri yok ama bunlar pek uygun değil, bir şeyler eksik gibi. Tekrar çizmek için vaktimiz de yok"

Üzgünce bana bakıyordu.

"Bende bakabilirmiyim?"

"Tabiki, al bakalım"

Yanındaki sandalyeye oturduğumda elini sandalyemin arkasına atmıştı.

"Aslında çizimler hoş, sadece bi kaç oynamayla düzeltebilirim. Ama çizen insanlar bunu istemeyebilirler. Onları ikna edersen çözülemeyecek bi şey değil"

Sevinçle bana baktı

" bu çok iyi oldu, ben onlarla konuşurum. Bir tanesin sen!"

Yüzüme doğru eğildiğinde kendimi geriye çektim

"Kusura bakma birden heyecanla oldu"

"Seviyeli bir arkadaşlığımız var bunu bozma burak. Bir daha bana bu şekilde yaklaşma"

Kağıtları alıp sinirle masadan kalktım. Odadan çıktığımda arını aradım. İçim bir tuhaf olmuştu.

"Yavrum?"

"Nasılsın sevgilim?"

" işler birikmiş yavrum yoğunum biraz, sonra konuşsak olur mu?"

"Peki, görüşürüz"

Kırgınca konuştuğumda derin bir nefes aldı

"Niye öyle kırgın kırgın iç çektin yavrum, sorun ne?"

" içim sıkıldı sadece, önemli bir şey değil. Akşam görüşelim mutlaka olur mu"

"Olur yavrum, görüşürüz"

Telefonu kapatıp tekrar odaya döndüm. Sandalyeme oturduğumda burak bana seslendi

"Çizimler üstünde oynayabilirsin miray, herkes onayladı"

Sadece kafamı sallayıp çekmeceden kalemlerimi çıkarıp çizime başladım.
Tek tek hepsiyle uğraşmak saatlerimi almıştı. Mesaiye kaldığımda oda da kimse yoktu. Telefonum çaldığında babamın aradığını gördüm

"Alo"

"Kızım hala şirkette misin? Göremedim bugün seni"

"Mesaiye kaldım baba, saatlerdir çalışıyorum dalmışım haber vermedim o yüzden"

"Kendini yıpratma kızım, senden önemli değil ya"

"Bu benim için önemli baba, hem merak etme iyiyim ben."

"Tamam kızım sen nasıl istersen"

"Görüşürüz baba"

Telefonu kapattığımda arın aradı

"Yavrum saat on bir olmuş, gelmeyecek misin?"

"Şirketteyim ben, mesaiye kaldım. Gelemeyebilirim"

"Tek başına mısın?"

"Evet "

"Geliyorum ben şimdi sende toparlan, bende çalışırsın"