Yorumlarınızı tek tek okuyorum beni çol mutlu ediyor, yıldız ve yorum yapmayı unutmayııın!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Senden kopamıyorum beni herkesten daha iyi anladığın için"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Akşam yemeği için masaya oturduğumuzda zil çalmıştı. Az sonra abimin gülüşme sesleri geldi ve içeriye öykü, can ve abim girdi. Uzun zamandır onlarla görüşmemiş ve karşılaşmamıştım. Gözlerim dolarken bakışlarımı masaya indirdim. Annem onları görünce ayağa kalktı
"Hoş geldiniz oğlum, buyrun oturun. Seldaaa! Masaya servis aç tatlım"
Abimler selam verip oturduğunda öykü ve can bana bakıyorlardı onları boşverip yemeğime odaklandım. İkisinide görmek istemiyordum
"Oğuz oğlum zahmet edip yemek masasına gelmişsin, bu ziyaretini neye borçluyuz"
Babam oldukça sinirliydi ama işi dalgaya vuruyordu abim sırıtarak babama bakıyordu
"Sevgilimle kendime biraz vakit ayırmıştım baba"
"Biraz vakit demek, ben seni şirkete çağırdım mı?"
"Baba-"
"Cevap verme bana lan!"
Ortam birden gerginleşmişti. Babam derin bir nefes alıp abime baktı
"Kardeşin 20 yaşında kendi parasını kendi kazanmaya başladı, sen ne yapıyorsun oğuz? 29 yaşındasın cebine paranı ben mi koyacağım lan!"
"Murat sakin ol arkadaşları var yanında, sonra konuşursunuz"
Babam sinirle anneme döndü
"Sen sakın karışma eslem! Bu çocuk böyleyse senin suçun. Sana gelince oğuz bey, tüm kartların bugün itibariyle iptal edilmiştir. Arabanın anahtarını masaya bırak. Ne zamanki şirkette çalışmaya karar verirsin işte o zaman para kazanmaya başlarsın"
"Ben çocukmuyum baba? Kartlarımı iptal etmekte ne demek!"
"O sesini alçalt bakalım, çocuk olmadığın için artık benim paramada ihtiyacın yok"
Abim sinirlensede öykü masanın üstünden ellerini sıkıp destek oldu. Bu görüntü midemi bulundırsada sesimi çıkarmadım. Abim öykünün ellerini okşayıp gülümsedi. Sanırım gerçektende çok seviyordu.
Annem kaşları çatık bir şekilde abimle öykünün birleşmiş ellerine bakıyordu
"Oğlum, bu ne?"
Annemin sesiyle abim gülümseyip ona baktı
"Sevgilim öykü, zaten tanıyorsunuz ama bir de benim sevgilimken tanışın istedim"
Annemde gözle görülür bir gerilme olmuştu. Öyküden pek haz etmezdi ve şimdi oğlunun sevgilisi olduğunu öğrenmesi onu germişti anlaşılan. Can ise geldiğinden beri sessizliğini koruyordu. Arada bakışlarını üstümde hissetsemde dönüp bakmamıştım
"Oğlum ne saçmalıyorsun sen! Evimize girip çıktın oğlumumu ayarttın! Ne ahlaksız bir insansın sen! Evimizi açtık sana karşılığı bumuydu öykü!"
Öykünün gözleri dolarken abim anneme baktı
"Anne lütfen sakin olur musun?"
"Olamam efendim! Murat sende bir şey söylesene"
"Hayırlı olsun gençler, umarım doğru bir karardır"
Babamın sözlerinden sonra annem iyice sinirlenirken bende öyküye baktım
"Hayırlı olsun öykü"
Gözleri dolu dolu bana bakıyordu
"Miray ben sana söyleyecektim ama biliyorsun olayları, arından sonra sen toparlanamadın"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yürek yangınım (texting)
Novela JuvenilMiray: senin değilim? Sevgilim falansında benim mi haberim yok. 0546: sevgilin olsaydım eğer seni sahiplendiğimi düşünürdün ben seni sahiplenmiyorum 0546: ben seni benimsiyorum 0546: ve bunu sevgili olduğumuz için değil seni sevdiğim için yapıyoru...
