yürek yangınım (texting)

30. bölüm

#Kıskanç  etiketinde birinci sıradayız!!!

Hepinize çok teşekkür ederim. Kitabıma bir şans verdiğiniz için, sıkılmadan-öyle umuyorum- okuduğunuz için.
Güzel yazmadığımın hatta kitabımın klişe olduğunun farkındayım. Belki ara ara kopukluklarda vardır. Bu benim ilk kitabım sayılır ve benim için gerçekten çok önemliydi. Neden önemliydi peki?
Karaciğer hastasıyım çoğunuz biliyorsunuz. Hayatımda  bir şeyleri başarmak için çok çabaladım. Mutlu olmak için çok çabaladım. Ama hayat bu ya hepimize gülmüyor. Bir hastalıkla tek başıma uğraşmak zorunda kaldım. Bari bir kitap yazayım, ardımda bırakacağım bir şey olsun istedim. Ardımda bırakacağım diyorum çünkü zor bir hastalıktı ve baya ilerlemişti. Kendimden ümidim yoktu. Doktorlarım ümitsizdi, yani hepimiz öleceğimin farkındaydık. Korktuğumu düşünmeyin sakın, sadece dedim ya ardımda bir iz olsun istedim. Kim olduğum önemsiz olsun, sadece bu kitapla anılayım istedim. Şuan hastalığım bizi şaşırtarak iyileşme gösteriyor. İyiyim şimdilik. Bunu anlatıyorum çünkü kitabın benim için neden önemli olduğunu bilmenizi istedim. Yanımda olanlarınıza, kitabımı -her ne kadar güzel yazılmamış olsada- takip edip, vakit ayırıp okuyanlara çoook teşekkür ederim. ve son olarak
İYİKİ VARSINIZ BONİBONLARIMM!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Ne içimdeki sokaklara sığabildim, ne dışarıdaki dünyaya"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Miray'dan devam

Mekandan çıktığımızda arının evine gelmiştik. Şaşkındım. Yıllardır beraber olduğum insanlardan iğrenmiştim. Nasıl bi karakterleri vardı?

"Yavrum üstünü değiştir istersen?"

Düşüncelere dalmışken arının sesiyle başımı çevirip ona baktım

"Arın nasıl yaptın bunu? Bu senin planın mıydı? "

Kaşlarını çatıp yerinde doğruldu

"Bu nasıl soru? Ben böyle bir insan mıyım? Arkadaşını zorla mehmetin koynuna koymadım hatun! Ses kaydını kullanıp yüzlerini kızartacaktım ama öykü ve mehmet böyle bir şey yapınca kendi içlerinde ihaneti görsünler istedim. Bana yaşattıklarını yaşasınlar istedim. Senin gözünden akan her yaş benim yüreğimde ateş. Onlarıda yaktı bu ateş. "

Yanaklarını okşayıp dudağına kısacık bir öpücük kondurdum

"Öyle söylemek istemedim mirhan, özür dilerim seni kırmak istemedim"

İsmini söylememle gerilen kasları gevşemişti. Belimden tutup kendine biraz daha yaklaştırdı. Boynuma ıslak bir öpücük kondurdu.

"Hadi sen üstünü  değiştir bende yemek hazırlayayım"

Gülümseyip ayağa kalktım.

Açılan bacağıma bakıp ofladı

"Her zaman beni sinirlendirmenin bir yolunu buluyorsun"

Ona aldırmadan odasına gidip banyoya geçtim. Güzel bir duş her şeyi hallederdi sonuçta değil mi?

Arınla beraber uyandıktan sonra bizim eve gelmiştik. Babamla yemek yiyorduk. Abim ortalarda yoktu. Babam sinirliydi.

"Ee gençler nasıl barıştınız bakalım? Miray çok kesin konuşmuştu, merak ettim açıkcası"

Babamın sözleriyle arın gülümseyerek bana baktıktan sonra göz kırptı

"Birbirimizi çok seviyoruz murat bey, birbirimizi dinleyince yanlış anlaşılmaları çözdük."

Babam derin bir nefes alıp arına dikti gözlerini

"Kızım gecelerce hıçkıra hıçkıra ağlarken nerdeydin arın? O zaman dinlemek aklına gelmedi mi?"

Arın dişlerini sıkıyordu. Seğiren çenesinden bunu anlamıştım. Masanın altında yumruk yaptığı elini avcumun içine alıp okşadım. Sakinleştirmem gerekiyordu