yürek yangınım (texting)

22. bölüm

"Miray abicim barıştınız mı?"

Eve geldiğimde hepsi salonda beni bekliyordu. Abim stresle dizlerini titretiyor cevap bekleyen gözlerle bana bakıyordu. Ona öyle öfke doluydumki. Yüzümdeki ifadeyi silip üzgünce onlara baktım

"Barışmak mı?Dinlemedi beni"

Abimde gözle görülür bir rahatlama olduğunda kendimi tuttum. Şimdi patlarsam her şeyi mahvederdim

"Sende anlatmışsın zaten aynı şeyi anlattım ama dinlemedi. Öyle şeyler söylediki bundan sonra o affetse ben affetmem onu. Ne kadar üzgün olduğumu bile bile dinlemedi beni"

Gözlerim abimdeyken benden duyduğu soğuk ve sert sesle irkildi. Gözle görülür bir irkilmeydi bu. Ondan öylesiye tiksiniyordumki yüzüne bakmaya bile tahamülüm yoktu. Abimden ses çıkmazken babam yanıma geliğ saçlarımı okşadı

"Ben konuşayım mı bir de babacım?"

"Hayır baba, abiminde dediği gibi sevseydi dinlerdi. Zor olacak ama atlatacağım. Bir daha onu görmek istemiyorum"

Ayağa kalktım. Hepsinde gözlerimi gezdirdim.

"Ben odamdayım, iyi geceler herkese"

Oğuzdan.

Miray odaya gittiğinde keyifle yerime yayıldım.
Babam kaşlarını çatmış bana bakıyordu yüzümü düzeltip ayağa kalktım.

"Ben gidiyorum iyi geceler"

Evden çıktıktan sonra mehmetin evine geldim. Bombayı onada anlatmam gerekiyordu

" selamun aleyküm kardeşim"

"Alykümselam hayırdır mutlusun"

Koltuğa yayılıp sırıttım

"Arın piçinden kurtulduk"

Kaşlarını çatarak bana baktı

" nasıl yani?"

"Mirayı dinlememiş salak, mirayda çabalamayacağım artık dedi. Onu görmek istemediğini söyledi. Bir kaç ay yanında ol sende özür dile pişman olduğunu bilirse affeder hemen zaten"

"Kolay mı oğlum o kadar?"

"Miray'dan bahsediyoruz oğlum ne kadar zor olabilir ki?"

O sırada telefonum çaldığında arayana baktım. Öykü arıyordu. Gülümsedim

"Sevgilim?"

"Aşkım napıyorsun? Aramadın bugün"

Kaşlarımı kaldırdım

" her gün her gün konuşacak mıyız? Birlikte olmadan önce konuştuk bunları güzelim darlama beni"

Kısa bir sessizlikten sonra konuştu

"Haklısın aşkım ama dayanamıyorum napayım ya"

Gülümsedim, seviyordum öyküyü, kardeşimin arkadaşı olması sikimde değildi. Bir aydır sevgiliydik ve en mutlu günlerimi yaşıyordum.

"Aşkım diyen dillerini yerim"

Mehmet öksürdüğünde ona bir bakış attım.

"Miray nasıl? arının döndüğünü duydum"

Gülümsedim

"Mutlu haberi sanada vereyim, kurtulduk arından. Miray artık onu görmek istemediğini söyledi. Yani sevgilim hep birlikte onları ayırmayı başardık"

"Miray duysa beni affetmez söyleme olur mu"

"İyi bir arkadaş değilsin öykü, iyilik meleği gibi davranma. Benimle birlikte olmak için harcadın mirayı bunu unutmadan konuş bir dahakine"