"ကြၽန္းရယ္...နင္ကေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီ"
ေဒၚတုတ္၏ ညည္းၫူ အျပစ္တင္ေနသည့္ အသံက ခုႏွစ္အိမ္ၾကား၊ရွစ္အိမ္ၾကားပင္ ျဖစ္၏။
ကြၽန္းက အျပစ္ရိွသူ ပီပီ ေခါင္းကို ငံု႔ကာ
"ေနာက္ကို သား ဆင္ျခင္ပါ့မယ္ ေမ..."
"တိတ္စမ္း!!!"
ကြၽန္း တစ္ေယာက္ လက္စြဲေတာ္ ဆင္ေျခကိုပင္ ဆံုးေအာင္ မေျပာရေသးခင္ ေဒၚတုတ္၏ အသံက ထပ္မံ၍ ဟိန္းထြက္လာ၏။ေဒၚတုတ္က သက္ျပင္းေမာကို ခ်လိုက္ရင္း ကြၽန္းကို ဆက္၍ ဆူေလသည္။
"နင့္ လုပ္ပံု ေကာင္းေသးရဲ့လား... ဟယ္၊သူမ်ားတိုက္ၾကက္ကိုမ်ား ေလာက္ေလးဂြနဲ႔ ပစ္ရတယ္လို႔၊အခုေတာ့ ငါက တစ္သိန္းခြဲ ေရာ္လိုက္ရၿပီ၊စားလို႔ ေသာက္လို႔ ကုန္တာဆို ငါ မေျပာလိုဘူး၊အခုဟာက နင္ လက္ကျမင္းလို႔ ျဖစ္ရတာ"
ကြၽန္းက ႏွာေခါင္းကို ရႈံ႔လိုက္ရင္း
"ကြၽန္ေတာ္က ၾကက္ကို ပစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး ေမႀကီးရာ၊ရခိုင္ေလးတို႔က ေလာက္ေလးဂြ ပစ္တာ သင္ေပးပါ ဆိုလို႔ သင္ေပးရံုပဲ၊ကိုေက်ာ္ၪီးရဲ့ ၾကက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပစ္ကြင္းထဲ ဝင္လာတာေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ၊ၾကက္ကိုက ကံကုန္ခ်င္တာကိုး"
ေဒၚတုတ္က သားျဖစ္သူ ကြၽန္း၏ နားရြက္ကို ခပ္နာနာ လိမ္ဆြဲလိုက္ရင္း
"ဟဲ့ ငကြၽန္း၊ဘာကိစၥ ၾကက္ကို အျပစ္ပံုခ်ေနတာလဲ၊နင္ဟာေလ ႀကီးေကာင္ႀကီးမားနဲ႔ ျဗဳတ္စဗ်င္းေတာင္းေတြႀကီး လုပ္ေနတယ္... ေျပာကို မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး တကယ္၊အခု ငါက အဲဒီ ၾကက္ အေသႀကီး ဘာလုပ္ရမွာလဲ ဟဲ့"
ကြၽန္းက ေဒၚတုတ္ကို သြားၿဖီး၍ ၿပံဳးျပလိုက္ၿပီးေနာက္
"ၿမိဳ႔က ေမႀကီးရဲ့ အမ်ိဳးေတြ ဒီေန့ လာမွာဆို၊ သူတို႔ကို ခ်က္ေကြၽးလိုက္ေပါ့၊တစ္သိန္းခြဲတန္ ၾကက္ႀကီး ခ်က္ေကြၽးတာဆိုေတာ့ ေမႀကီးလည္း ဂုဏ္ရိွတာေပါ့...ဟဲဟဲ"
ကြၽန္းက ထိုသို႔ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ေဒၚတုတ္ သူ႔ကို ရိုက္ဖို႔ ကြၽန္းကတိုးသား ရွာမေတြ့ခင္ အိမ္ထဲက အျမန္ ေျပးထြက္လိုက္ေလသည္။ေဒၚတုတ္က ေနာက္ကေန အသံကုန္ျခစ္၍ ေအာ္ေျပာေလ၏။
YOU ARE READING
ဗြုတ်စဗျင်းတောင်း ကျွန်တော့် ယောင်္ကျားလောင်း(completed)
Romanceအသွင် မတူသည့် ကောင်လေး နှစ်ယောက် အကြောင်း တစေ့တစောင်း။ #Lary
