Hunter's Wrath (Completed)

Chapter 30

Damon Dankworth.

"Hunter... Are you sure you want to succeed in my position?" Nilingon ko si Dad at tumango. Buo na ang loob ko.

Wala sana akong plano na tahakin ang landas na dinaanan ni dad, pero sa mga nangyari, sa pagkawala ng anak at ng babaeng mahal ko. Pinili ko ring pasukin ang madilim na mundo. Through my dad's help, I became a mafia boss. I gained power and earned connections and people. And this is my way of taking everything away from Dankworth. Makakaya ko siyang labanan kung nasa pareho kaming mundo.

"I want to transfer to Damon's school."

I am an engineering student sa school na pag-aari ng pamilya ko. Pero mas pinili kong ipagpatuloy 'yon sa kung nasaan si Damon. I started being competitive with him. Wala akong pakialam kung makahalata siyang tila may itinatago akong galit sa kaniya, dahil mayroon naman talaga at sobra-sobra pa.

I am just collecting information, na pwede niyang ikasira.

Una kong pinaplano ay akitin si Katherine Reiss, ng malaman kong ito ang nag-iisang babaeng kinahuhumalingan niya. Gusto ko siyang alisan ng kinabukasan. Gusto ko siyang mawalan ng babaeng minamahal. Balak ko na rin sanang ipadukot na lang si Reiss, ngunit pinigilan ko muna ang sarili.

May kung ano sa akin na kahit paano ay hindi pa rin makayang saktan ang isang inosenteng babae.

Pero hindi ko alam kung bakit...

Pagkalipas ng ilang taon... Nang dumating si Dimaria sa school at nalaman kong siya ang nag-iisang kapatid ni Damon ay mas nagka interes akong sa kaniya ibaling lahat ng plano ko.

"I h-hate you..." She mumbled. I can feel her fear. As much as possible, I still want to be easy with her. I even felt a pang when she said that.

"I am allowing you to hate me, despise me, Divecca. Just don't try to make a move na ikauubos ng pasensya ko." Wala sana akong balak na takutin o tutukan siya ng baril, pero wala akong choice, hindi ko siya mapapasama ng kusa at ayokong maggawa siya ng iskandalo.

I was really trying to be patient with her. But she's just pushing it...

"Oh so I am right, you're just bitter and jealous of someone's achievement, and of course, maybe you're too shallow for..."

"Shut the fuck up bitch if you don't want me to kill you and your fucking brother! Behave yourself before I do something you'll never like! Bullshit!"

Damn! I'm trying! Fuck! I am trying not to hurt her, hindi ko alam kung bakit parang ayoko siyang saktan pero kapag naaalala ko ang nasaksihan sa nangyari kay Amber at sa pagkawala ng anak namin, ng anak ko, para akong mababaliw at inuunahan ng galit.

I forced Dimaria into a marriage from which she can't escape.

Seven years. I need her to be with me for seven years.

I will let her suffer, and I will try to love her. Baka sa loob ng pitong taon na 'yon, mawala ang galit ko kay Damon, mapatawad ko siya at magawa kong magmahal ulit. I want to love her sister. Hindi ko alam... Masama o mali man ang paraang ginawa ko.