Chapter 31

42.3K 918 97
                                    

I have to figure it out.


Mabilis kong hinabol si Hunter papasok sa bahay niya. Hindi ako aalis. Sanay na akong ipinagtutulakan niya.


Naalala ko ang sinabi ni Zyc. Siguro hindi ko lang siya naintindihan noon pero ngayon alam ko na ang ibig sabihin niya. Hunter needs me the most. Wala siyang ibang kasama rito, kaya nga siya may assistant. Alam kong magaling siya at malakas, pero mayroon din siyang mga bagay na hindi makakayang gawin. Kailangan niya pa rin ako.


Nakasalubong ko si Zyc nang akmang aakyat na ako. Mukha pa siyang nagulat nang makita ako.


"Diveca? You're still here."


"Si Hunter? Gusto ko mag-stay dito. A-Asawa pa rin naman niya ako 'di ba?" mukhang natigilan siya sa sinabi ko.


"Pero, kasi... Paano ko ba sasabihin."


"Ayaw na niyang nandito ako?"


"He's hurting too, Divecca. Mas nasasaktan siya kapag andito ka. Pinapalaya ka na niya. Mas magiging masakit lang na mananatili ka rito."


"I am staying," mas mariin na sabi ko not accepting the idea of leaving him alone.


Walang nagawa si Zyc nang tumakbo na ako paakyat. Una ko siyang pinuntahan sa office niya pero wala siya roon, not until... I heard some soft, sad music. Someone is playing the piano.


Marahan kong sinundan ang tunog hanggang sa makapasok ako sa kwarto ni Hunter. It was all dark, hanggang sa may makita akong sumisilip na liwanag mula sa isang medyo nakaawang na pinto... Marahan akong naglakad papasok doon, only to know that it was a small music room.


Hindi ko alam na may ganito siya. I was not aware that he also had a heart for music.


A familiar song played, and he was staring nowhere. Habang ang mga daliri niya'y experto sa paggalaw sa mga key.


He was playing... River flows in you.


I know the meaning of that song... Pero bakit ang lungkot nitong intindihin at pakinggan ngayon?


I forgot to move and was stuck there. Hindi ko siya magawang tawagin. Sa kalagitnaan nang pakikinig ko, bigla siyang huminto.


"I told you to leave."


"Stop pushing me away, Hunter." He laughed sarcastically, and it was painful to hear.


"Kasi hindi ka umaalis. Ano pa bang dapat kong gawin para iwan mo ako, Dimaria? I've done enough to chase you away. Sinaktan kita ng sobra, marami na akong nagawa para lang umalis ka, so why do you have to make it more difficult and painful for me? For the both of us! It's hunting me. Sinaktan kita... Kaya dapat umalis ka na... Huwag mo na akong pahirapan? Mas lalo lang... Akong nasasaktan kapag naiisip ko lahat ng ginawa ko sa 'yo para lang iwan mo ako."

Hunter's Wrath (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon