VENUS
"ARIE!" sigaw ng mula sa likod ko habang nag lalakad pa puntang classroom, kaya napa lingon ako at nakita ko si Luccete na tumatakbo papunta sa akin.
"Oh bakit?" Tanong ko sa kanya.
"Anong nangyari kahapon nung pag uwi niyo nila tita?" Tanong niya.
"Wala nama, bakit?" I lied.
"Dika pinagalitan?" Tanong niya.
"hindi" another lie.
She cross her arms at tumingin sa mga mata ko na parang inexamine niya kung nag sasabi ba ako ng totoo.
"I don't believe you, sa hilatya pa lang ng mukha kahapon ni tita parang hindi na niya alam kung papano huminahon.. she's stare at us into death specially kay Theo.." she said na tila hindi parin naniniwala sa akin.
"Wala nga, umuwi na kami kase pagod na daw siya" another lie. she release a heavy sight.
"K" she said and roll her eyes.
"I think it's time for your class now, why are you still here?" Agad kaming napatingin sa babaing nag salita. She look model and I think hindi sila nagkakalayo ng edad ni mommy, she's not look like a old woman, she's beautiful pero mukhang mataray.
"Ah---uhm, papunta na po kami sa klase namin" nauutal na sagot ko, nakakatakot siya.
"Go to your classroom NOW" matigas na sabi nito.
"Ah-ye-yes po ma'am" Luccete said at hinatak ako papuntang class room.
Sungit naman ng babaing yun, sino ba siya?.
"Ang sungit naman nung babaing sumita satin kanina" I said habang naglalakad kami papuntang Cafeteria.
"Shh, ano ka ba, hindi mo ba kilala yun?" Pag saway sakin ni Luccete.
"Bakit sino ba siya?" I ask and raised my eyebrow.
"Siya yung bagong Principal natin,bkahapon pa siya dumating, kaya nga pinatawag yung mga officers sa bawat section para makilala siya" saad ni Luccete, hindi na ako nakapag salita at parang kusang tumikom ang bibig ko.
"Bakit napagalitan ba kayo ng Principal kanina?" Tanong ni Theo.
"Hindi naman, napag sabihan lang ng konte" sagot ni Luccete.
"Excuse me mag C-C.R lang ako" paalam ko sa kanila.
"Samahan na kita" alok ni Luccete.
"Wag na sandali lang ako, susunod na lang ako sa inyo sa cafeteria" I said kaya tumango lang sila at nagtungo na akong CR.
Pumasok ako sa isang cubicle.
"Aching!...aching!" Bahing na rinig ko sa isang cubicle na katabi ko.
Kaya kinuha ko ang panyong hindi ko pa nagagamit sa bag at inilusot sa kabilang cubicle, I saw a pair of red heels.
"I think you need this....don't worry hindi ko pa nagagamit yan" I said at inabot pailalim ang panyo sa kabilang cubicle.
"No no it's okay, thank you" she refused.
"Don't worry it's fine" I said, ilang sigundo ding nanahimik ang paligid ngunit kalaunan ay kinuha na niya rin ito
