MSO CHAPTER XVII (REVISED CHAPTER)

19K 595 471
                                    

BOBBY

ARIE POV:

I woke up to the comfortable bed, nang imulat ko ang mata ko ay bumungad sa akin ang isang maganda pero isang baliw na babae, pinagmamasdan niya lang ako while she had smile on her face.

Kanina paba siya nakatitig sakin?....creepy

"Nakatulog ka ba ng maayos?" Malambing na tanong niya habang hinahaplos ang ulo ko, but I keep my mouth shut at hindi siya sinagot, inilibot ko ang mga mata ko at napansin kong wala na kami sa mansion.

"Whe-where are we?" Tanong ko, habang nililibot ko parin ang mga mata sa buong kwarto.

"To our new house" naka ngiting sagot niya.

'Whe-where is Theo?" Tanong ko, that time nag iba na ang expression ng mukha niya, naging matalim na ang mga titig niya sa akin, she rolled her eyes at tumayo.

"I'm the only person who always by your side, but you keep looking for the people who wouldn't suppose to be in our lives" she said.

"I just wanted to know if he's fine, hindi naman kasi siya dapat nadadamay dito"I said and I look down.

Narinig ko ang pag buntong hininga niya at naglakad papuntang bintana.

"Hindi naman ako basta-basta pumapatay ng mga taong wala namang ginagawa to ruin what's mine.....pagagalingin ko muna yung sugat niya bago ko siya pakawalan" she said habang naka dungaw sa bintana.

She look at me and cross her arms "I marry your father is just because of you Arie, lahat ng ginagawa ko sa daddy it's because of you.... Just to keep you.." she explained.

Kusang tumulo ang mga luha ko nang maalala ko ang mga nangyari

"Ba-bakit ginawa ni daddy yun?" I thought mahal niya si mommy.

"Because of money.....mayaman ang mommy mo.........kaya niya pinakasalan si Irene dahil alam niya na once mawala si Irene makakakuha siya ng malaking pera" sagot niya.

Napailing na lang ako habang umiiyak.

In the rest of my life pinamukha sa akin ni daddy na mahal niya si mommy.

Hindi sana ako maniniwala sa baliw nato, but narinig ko mismo ang pag amin ni dad..

Lumapit siya sa akin at naupo sa tabi ko.

"Shh, you don't need to cry, wala na siya, bumalik na siya sa impyerno kung saan siya galing" she said habang pinupunasan ang mga luha sa pisngi ko at isinandal ako sa dibdib niya.

Wala na akong ibang nagawa kung hindi ilabas na lang lahat ng sakit na nararamdaman ko sa pag iyak, habang hinahaplos niya ang buhok ko.

Dahan-dahan niyang inalalayan ang mukha ko para iharap sa kanya.

"I think we need to move on.....magsimula tayo ng bagong buhay, just only you. And. Me" mahinahong sambit niya at hinawakan ang dalawang pisngi ko.....marahan niya inilapat ang labi niya sa labi ko.

It's a lie kung itatanggi kong wala akong naramdaman, cause I feel like I have a butterfly in my stomach. Hindi ko alam kung bakit ko nararamdaman to, ayoko tong nararamdaman ko.

Pero never kong papangaraping makasama ang babaing to ng matagal, mas pipiliin ko pang mamatay kaysa makasama siya...

Dahan-dahan ko siyang inilayo sa akin.

After that kiss, Idea comes up in my mind.........sa ngayon ay susundin ko lahat ng gusto niya and wait to let her guard down kapag nagkaroon na siya ng tiwala na hindi ko na siya tatakasan. But of course I want to scape, she's sick hindi ko alam kung ano pa ang mga kaya niyang gawin kapag sinumpong nanaman siya ng sakit niya.

Dumilat na siya at sumilay ulit ang kanyang magagandang ngiti sa kanyang labi.

"Let's eat?...niluto ko yung favorite mo" naka ngiting sambit niya habang hinahaplos ng kanyang hinlalaki ang ibabang bahagi ng labi ko, I just nodded at ngumiti sa kanya.














"Here's your favorite my princess" nakangiting sabi niya at nilapag sa harap ko ang paburito kong beef steak, I automatically smile nang maamoy ko ito, I can't deny na magaling talaga siyang mag luto.

"Thank you love" naka ngiting sambit ko sa kanya. Nawala naman ang mga ngiti niya at napa tulala lang sa akin dahil hindi makapaniwalang sinabi ko yun, this is the fresh start......

"Wha-what did you say?" Tanong niya at umupo na pero hindi parin naaalis ang mga tingin niya sa akin.

"Love?" I pretend na wala lang sa akin yun para mag mukha mas realistic.

Yumuko lang siya sa pagkain niya but I feel her smile, mukhang kinilig siya sa sinabi ko, ilang sandali pa ay tumingin na siya sa akin pero hindi parin naaalis ang mga ngiti niya."eat" she said at huminga ng malalim.

I want to act na okay na kami to give me a chance to scape from her but, nung makita ko yung mga ngiti niya, is kinda unique, first time kong nakita ang mga ngiti na yun sa kanya.

























Umupo ako sa gilid ng pool at nilublob ang mga paa ko dun para magpalipas ng oras, umalis kase si mommy at ang sabi niya sandali lang daw siya, this house is look like a vacation house, mas modern ang mga interior dito kumpara sa bahay namin dati at marami ring guards na naka palibot sa bahay and of course mga cctv,hindi niya talaga hahayaang maka takas ako.

Napahinto ako sa pag iisip nang may mahagip ang gilid ng mata ko, lumingon ako at may kamay na may hawak na gameboy ang bumungad sa akin.

"Mukhang kanina kapa nababagot, pwede mo munang hiramin to para malibang ka" saad ng isang lalaki kaya tumingin ako sa kanya, isa siya sa mga nagbabantay sa akin, he looks around 20's I think.

"Ah-no thanks" pag tanggi ko.

"Come on it's okay...you can have this" pag kumbinsi niya.

He had a point nababagot na talaga ako dito.

Kaya tinanggap ko na ang gameboy "thank you" pagpapasalamat ko at ngiti lang ang isinukli sa akin, he looks good by the way, matangkad, maputi.

"Arie, right?" tanong niya pero naka tayo lang siya at pinagmamasdan ang langit habang naka pasok ang dalawang kamay sa bulsa ng pantalon niya.

"Yah, and you are?" Naka tingala lang ako sa kanya, hindi ko naman binalak tumayo, ano ako pa mag aadjust sa kanya?

"Bobby" maikling sagot niya.

"Thank you Bobby" I said ngunit pagtango lang ang natanggap ko.

"Balik na ko sa pwesto ko, kapag may kailangan ka sabihin mo lang" he said, tumango lang ako at umalis na siya.

MY STEPMOTHER'S OBSESSION (BOOK I)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon