DISTANCE
VERONICA POV:
Naudlot ang pag uusap namin ni Arie nang mag ring ang phone ko, kahit na iirita ay sinagot ko na lang din ang tawag.
(Unknown number)
"Hello? Who's this?"
"It's Venus" napakunot ang noo ko dahil sa narinig.
"How did you get my number?"
"that's not the matter.....magkita tayo mamaya sa coffee shop na malapit sa school ni Arie, I want to talk to you personally, hihintayin kita"
"Minamanduhan mo ba ko?" Pag tataray ko.
"Pag hindi ka dumating mamaya ako ang pupunta sa bahay mo"
I rolled my eyes "fine".
She hung up the phone, bastos talaga tong babae na to.
"Anong rason mo para abalahin ako" taas kilay kong bungad sa kanya.
"Two Grande Americano please" she ordered bago niya ibaling ang atesyon sa akin,"kamusta si Arie?" Tanong niya.
"Is just the only reason kaya gusto mo akong maka-usap?" Balik kong tanong sa kanya.
"What did you do to her?" she asked.
"I didn't do anything" tipid kong sagot habang malalim paring nakikipag titigan sa kanya.
"You're crazy Veron, do you think I gonna believe to your lies?" She sarcastically said.
Uminom muna ako ng kape bago siya sagutin "And do you really think I care?" I said and smirk "binabawi ko lang kung ano ang akin"
"Walang sayo Veron, never naging sayo si Irene at never ding magiging sayo si Arie"
"Mas naunang naging akin si Irene at sana nakuha ko na siya kung hindi lang umepal ang Harold na yun!" In full of anger, I slam my hand on the table, napansin ko in corner of my eyes na napa tingin ang mga ibang costumer sa paligid namin kaya pinilit kong pa kalmahin ang sarili ko. "I married Harold para makasama ko si Arie, because that girl is MINE, are you happy now?" Pabulong na sigaw ko sa kanya.
"Babawiin namin si Arie"
"Sa tingin mo sasama siya sa inyo?"
"Of course, nagagawa niya nga before na makipag usap sa akin ng hindi mo nalalaman" she proudly said.
"What?" Hindi maka paniwalang tanong ko.
She automatically smile when she saw my reaction "You better to guard Arie, Veron, baka one day mawala na lang siya sayo... Like Irene" she said and crossed her arms while looking up to me.
"Hindi siya magiging katulad ni Irene, because I won't let that happen, I won't allow anyone to take her away from me" paninigurado ko.
"Itinuring ka naming tunay na kapatid ni Irene even you are adopted, never naming pinaramdam sayo na you are not belong to the family, tapos ganon lang ang gagawin mo sa anak niya?"
"Hindi ko hiniling na ituring niyo kong kapatid, because in the first place never kong ginawa yun sa inyo, specifically YOU, dahil isa kang lason sa buhay" matigas na sabi ko sa kanya while pointing may finger to her face.
"You are obsessed.......alam mo Veron,kaya walang nag mamahal sayo dahil diyan sa ugali mo" she said while smiling at me "okay fine, kung ganon pala tingin mo sakin, so ako ang lason na papatay sayo sa oras na malaman kong may ginawa kang hindi maganda kay Arie" tumayo siya at tumalikod na aakmang aalis na.
"Are you scaring me?" Nag hahamon na tanong ko kaya napa hinto siya at lumingon sa akin.
"Of course not, binabalaan lang kita, because I won't hesitate to do that kung sakali mang mangyari yun" she smirk at tuluyan ng umalis.
Makakuha lang talaga ako ng tiyempo, I KILL THAT BITCH.
And that girl Arie... I will teach her a some little lesson...
ARIE POV:
It's Saturday and I woke up early at ginawa ko na ang morning routine ko bago lumabas ng kwarto, paglabas ko ay nakita kong naka upo si mommy at daddy sa living room, bigla kong na alala na araw pala ng uwi ni daddy ngayon.
"Dad-"
"Stay there" lalapit sana ako nang pahintuin ako ni dad,"you know Arie you really disappointed me, habang na dadagdagan ang age mo tumitigas ng tumitigas yang ulo mo" galit na sabi sakin ni dad, habang ako ay parang mangmang na naka tingin lang sa kanya dahil wala akong idea sa mga pinag sasabi niya.
"W-why?" Tanong ko sa kanya.
"Arie wag na tayong mag lokohan dito, I know that you know what I'm talking about" tumayo siya, sumulyap naman ako sa stepmother ko na hindi manlang tumitingin sa amin at umiinom lang ng kape."laging gumagala kasama ang barkada, laging gabi na umuuwi, pagsasabihan ka ng mommy mo hindi ka nakikinig, may hindi pa ba ako nabanggit?" He added.
"That's not true kahit tanungin niyo pa po sila Luccete at Theo" dipensa ko.
"I wish mag sabi ng totoo ang mga kaibigan mong kasama mo gumawa ng mga kalokohan...alam mo dapat nilalayuan mo na yang mga yan eh, they are bad influence"
"That's not true, they are not bad influence!" nag simula nang tumiklop ang mga kamay ko, I hate when people accused me sa mga bagay na hindi ko naman ginawa.
"See, look at your actions, nagiging bastos ka na, you shouting me!"
"Dahil galit ako!, galit ako dahil kahit anong sabihin ko hindi mo ko pinaniniwalaan!, lagi na lang yung mali ko nakikita mo!.....I feel like I'm not your princess anymore!, parang hindi mo na nga ako kilala eh.....pano mo nga pala ako makikilala eh lagi ka namang wala" hindi ko na kaya pang pigilan ang pag tulo ng luha ko at tuluyan na itong bumagsak.
"Kaya lagi akong busy dahil I want to make sure na magiging okay ang future mo!"
"Hindi ko kailangan yun!,You all I need dad..I need you" pinunasan ko ang luha ko "minsan nga hinihiling ko na sana hindi na lang ikaw yung naging daddy ko eh" hindi ko alam kung bakit ko nasabi yun
nakita kong umangat ang kamay ni daddy na aakmang sasampalin ako, I closed my eyes pero wala akong naramdamang kamay na dumampi sa mukha ko.
Pag dilat ko ay nakita kong hawak na ni moy ang kamay na dapat ay lalapat sa mukha ko "Harold!...never touch even a strand of Arie's hair, dahil ako ang makaka laban mo" matigas na pag babanta ni mommy at pabalibag na binitawan ang kamay ni dad.
Agad namang huminahon ang boses ni mommy at mas lalong hinarangan ako "ako na ang kakausap sa anak mo magpahinga ka na" she said.
"Hindi pa tayo tapos, mag uusap pa tayo" sabi sa akin ni dad bago umakyat at pumasok sa kwarto at iniwanan kami ni mommy.
Pag alis ni dad ay agad naman akong hinarap ni mommy at mahigpit na niyakap, but I slightly push her, after what happened that tearable night, nag simula na akong dumistansya sa kanya.
"No, I'm fine, don't touch me" mahinang sambit ko while wiping my own tears.
At walang lingon lingon na umakyat ng kwarto ko.
