Don't Cry Darlene | Texting

2.5

Tabiri caizse şıçmıştım. Sınavıma odaklanmak istiyordum. Şimdi sapık internet arkadaşım Akın bir delilik yapar da onunla konuştuğumu söylerse Gökay delirirdi. Resmi olarak onu aldatıyordum çünkü. Erkek tiribi kadar baş belası bir şeyi çekecek halde değildim gerçekten.

Annemle salonumuzda oturup annemin sevdiği dizilerden birini izlerken rahatsızlıkla yerinde kıpırdandığını fark ettim. Evet, bir şey geliyordu.

"Hadi söyle. Ne oldu?"

"Ne?" Telaşla bana döndüğünde ben de ona baktım. "Hadi söyle. Rahatsız oluyorsun. Bir şey söyleyeceksin. Yoksa bu diziyi izlerken hiçbir şey senin dikkatini dağıtamazdı."

Derin bir nefes verdi. Kumandayı alıp televizyonu kapattı. O kadar ciddiydi demek ki konu. "Bir şey mi yaptım?" Çok şey yapmıştım ama salağa yatıyordum.

Elimizdeki cips kaselerini aldı ve sehpaya koydu. Kendini bana çevirdi ve beni de kendisine döndürüp ellerimi tuttu. "Şimdi bir şey söyleyeceğim ama lütfen kızma." Kaşlarım havaya kalktı. "Seni çok sevdiğimi biliyorsun."

Her an vereceğim tepkiyi izliyordu. "Anne sakin ol. Korkutma beni." Gülerek söylediğimde hızlı bir nefes verdi. "Benim hayatımda biri var." Benim de, diye bağırmak istiyordum o an.

Bir şey demedim. "Çakır? Bir şey demeyecek misim?" Verecek tepki bulamıyordum ama kızmamıştım. Annem uzun süredir bekârdı. Bir sevgilisi olması garip olmazdı. Tabii ki bu bir çocuk için ağır bir şeydi ama canımı acıysa da sonrasında pişman olmamak için doğru olanı söyledim. "Bilmem. Ne güzel..." Nasıl çevireceğimi bilemeyerek konuşunca yutkunduğunu gördüm.

"Ben... Bunu daha önce açıklayacaktım ama biteceğini düşündüm." Bu işin nereye gittiği belli olmuştu. "Yani evlenmek istiyor." Başını salladı. "Bak, eğer sen istemezsen bunu yapmam. Hiçbir şey senden daha değerli değil." Yanağımı okşayarak söylediğinde ne diyeceğimi bilemedim.

Başımı iki yana salladım. "Hayır. Önemli değil. Yani... Evlenin." Bu durumda konuşmak o kadar zordu ki cümleleri toparlamak için çok çaba gösteriyordum. Boğazım düğümlenmişti. "Ben üniversiteye gideceğim. Belki sonra beni alacak kadar aklını kaçırmış biriyle de evlenirim."

Buna ikimiz de dolu gözlerimizle güldüğümüzde konuştum. "Yalnız kalmamalısın." Bana sarıldığında ben de ona sarıldım. "Ne zaman?" Başını iki yana salladı. "Şimdi değil. Geçen gün beni eve bıraktı ve sen görmedin. Ama görebilirdin. Görürsen daha kötü olmasın, bunu benden duy diye anlattım. Sınava kadar hiçbir şey yok."

Başımı salladım.

- - - - -

Instagram : leyhizal

Instagram Sayfası : leyhizalhikayeleri

Twitter : leyhizal

Yayım Tarihi : 17 Kasım 2021