«អួយៗ!!!ក្បាលអញខ្ទេចអស់ហើយ..អួយយូយៗឈឺហា៎ហុីៗ..»បន្ទាប់ពីរចូលទៅចាប់ខ្មោចបានហើយនាយក្រាស់ក៏ទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយលើឥដ្ឋលើដៃទប់ក្បាលវាមិនឈាមទេគ្រាន់អាយះ។
«ហាស៎ៗ..អួយ!!ចូលទៅចាប់ខ្មោចសិន..ហាស៎ៗ🤣»ហូប៊ីធ្វើត្រាប់តាមនាយក្រាស់ផងសើចផង
ឡើងរឹងពោះអស់ហើយគ្នាបើយមបាលវិញអង្គុយយំ😢។
«យ៉ាងម៉េចហើយ?ស្រួលខ្លួនទេលោកយមបាល??ហាស៎ៗៗៗ»សើចអស់មួយសម្ទុះហូប៊ីក៏ដើរទៅសួរយមបាលដែលអង្គុយយំលើឥដ្ឋដូចកូនក្មេងនោះ។
«ហិហិឈឺហា៎😭»ថេយ៉ុងធ្វើចរិកដូចកូនក្មេងយំពិតទូលម៉ែវាចឹង។
«អូៗតិចទៀតវាលែងអីហើយណាអីឡូវលោកដេកសិនទៅចាំស្អែកព្រឹកចាំយើងជូនទៅទិញខោអាវ»ហូប៊ីអង្អែលក្បាលនាយហើយក៏នាំនាយទៅបន្ទប់មួយទៀតសម្រាប់គេង។
__________ Morning 🌻🌝💫
«អេ!!កូនកំប្រុកក្រោកឡើងភ្លឺហើយណា»ថេយ៉ុងគេគេងមិនលក់តាំងពីរយប់តែគេមិនរំខានរាងតូចទេគេនៅក្នុងបន្ទប់ឡើងស្ងៀមទាល់តែភ្លឺបានគេមកដាស់ហូប៊ី
«នែ៎លោកយមបាលខ្មុំមានឈ្មោះថាហូប៊ីមិនមែនកូនកំប្រុកស្អីរបស់លោកទេ»ហូប៊ីក្រោកឡើងមក
សន្លក់រាងក្រាស់ថ្មែតែម្តងមិនជាគុំស្អីទេគេហៅកូនកំប្រុកឡើងគួរអោយស្រឡាញ់ហើយនិងហាស៎
«បាទលោកម្ចាស់ហូប៊ីក្រោកបានហើយអាហារខ្មុំធ្វើរួចរាល់អស់ហើយណា»ថេយ៉ុងក៏ខ្ជិលរករឿងគេនិយាយស្រួលបួលដាក់នាយតូច(យីយមបាលចេះធ្វើម្លូបទៀត?????)
«បើខ្មុំទាន់ក្រោកលោកគិតថាខ្មុំអង្គុយជេរលោកចឹងឬអាយមបាលឡេឡឺនេះ😒»ហូប៊ីអង្គុយសម្លក់មុខថេយ៉ុងឡើងលៀនភ្នែកហើយនៅខាំមាត់ដាក់នាយទៀត
«លោកម្ចាស់ជួយហៅខ្មុំអោយពិរោះជាងនេះបានទេបាទ?»ថេយ៉ុងចូលទៅអង្គុយជិតហូប៊ីហើយនិយាយទៅរាងតូចបែបលេងសើច
«ខ្ជិលឈ្លោះជាមួយឯងណាស់បានហើយទៅវិញទៅខ្មុំត្រូវការងូតទឹក»ហូប៊ីថាហើយក៏ដើរទៅបន្ទប់ទឹកបាត់ឯថេយ៉ុងក៏មិនដឹងនៅធ្វើអីក៏ចុះទៅអង្គុយចាំរាងតូចមុនទៅ
