You and I// bankzitters fanfiction

Eva

*POV MATTHY*
Eva is weg. Weggelopen na een ruzie met Lisa. Ik snap er maar weinig van. Het ging over het feit dat ik Lisa een knuffel had gegeven? En ik ving iets op over een bekende broer... ben benieuwd wie dat is. Je zult zien dat het ook een YouTuber is, lol. Denk het niet, de kans is klein. Ik weet niet waarom we Eva moeten zoeken, maar het is waarschijnlijk ernstig. Natuurlijk geloofde ik niet dat Lisa haar wilt zoeken omdat ze "Bezorgd is dat het zelfde als bij Robbie gebeurt". "Weet je waar we heen moeten?" Lisa knikt. "Vroeger gingen we altijd naar de Starbucks als we ruzie hadden. Het lijkt me dat ze nu daar is". Lol, typisch meiden weer. "Prima, dan gaan we nu twee taxi's halen." Koen belde ze meteen op. Ze waren er al na 5 minuten. We deelden de groepen op: Yasmine, Milo, Koen, Ria in een auto en ik, Lisa, Raoul en Amber in de ander. We deelden snel onze live-locaties uit voor het geval we elkaar kwijt raakten. We zaten in de taxi onderweg naar de Starbucks. Ik dacht aan Eva. Ik zag haar in mijn gedachten al zitten, huilend, alleen, met een koffie en een muffin, zoals je altijd in de films ziet. Ik kreeg een naar gevoel van binnen.

We waren er eindelijk. We wachtten nog even op de anderen, die na een minuut er ook waren. We gingen met z'n allen naar binnen, klaar om Eva te bestormen. We zagen er zitten. Lisa en ik renden op haar af. "WAT DENK JE WEL NIET? ZOMAAR BIJ ONS WEGLOPEN? WE WAREN HARTSTIKKE BEZORGD!" Lisa ging meteen uit haar dak, maar zodra "Eva" zich omdraaide, waren we stil. Dit was Eva niet. Dit meisje leek op haar, maar het was niet Eva."Ik denk dat je de verkeerde hebt" zei ze lachend. Lisa werd rood. "Eh, ja, sorry, we dachten dat je onze vriendin Eva was." Het meisje glimlachte lief. "Nee, ik ben Manuela. Maar als je wilt, kunnen we wel vrienden worden." Wow, lekker spontaan. Wel leuk. "Oh, eh, ja hoor! Ik ben Lisa, en dit is Matthy". Ze glimlachte naar me, maar niet op een flirterige manier, gewoon aardig. "Ik herkende je al. Ik ben fan van jullie." "Jullie?" "De Bankzitters". Wat grappig. "Nou, we kunnen best vriendinnen worden als je wilt, maar dan moet je wel helpen Eva zoeken". Ze knikte: "Prima, heb ik eindelijk vrienden." Ik weet niet waarom, maar die kwam hard binnen. Lisa en ik vielen even stil. Eindelijk kwamen de anderen ook binnen. Ze liepen naar ons toe. "Wie is dit nou weer?" Zei Yasmine een beetje fel. "Dit is Manuela, een nieuwe vriendin die we net zijn tegengekomen." "Ik ben Raoul." Raoul stak zijn hand uit. "Manuela. Ik kijk jullie video's altijd, jullie zijn erg grappig." Raoul bloosde, en kreeg een tik van Amber. "Nou wij zijn Yasmine, Amber, Ria, en de jongens ken je al denk ik." "Ja, en Eva is weg toch?" Yasmine keek mij geïrriteerd aan. "Ja, Eva is weggelopen na een ruzie met Lisa. Heb je haar gezien?" Manuela schudde haar hoofd. "Ik weet niet hoe ze er uit ziet, maar ze lijkt op mij hoorde ik." We lieten haar snel een foto zien, en gingen toen weer de taxi in. Opeens sloeg Lisa tegen haar hoofd. "Hoe kon ik zo dom zijn?"

*POV LISA*

Zodra we weer in de taxi zaten besefte ik me opeens iets. Sjonge jonge hé. Ik sloeg tegen mijn hoofd. "Hoe kon ik zo dom zijn?" Matthy en Raoul keken me raar aan, maar Amber snapte het. Haar mond viel eerst open, en barstte toen in lachen uit. Ik kon het niet helpen, maar ik moest mee doen. De jongens en Manuela keken ons raar aan, nog steeds. Terwijl ik bleef gieren, legde Amber uit dat we elke dag onze live-locaties uit wisselde, zodat we elkaar altijd konden opzoeken. Ook de anderen moesten nu lachen. De taxi-chauffeur schudde zijn hoofd. "Zijn jullie allemaal in een relatie met elkaar?" We keken hem raar aan, wat denkt hij wel niet?! "Ik bedoel," zei hij snel na onze gezichten. "Jullie twee, met de bril en met de baard, en jullie twee, de twee blonden." Ik schudde mijn hoofd. "Zij wel, maar mijn vriendje ligt in het ziekenhuis." "Mijn vriendin is weggelopen, na een ruzie met haar". De chauffeur snapte het nu echt niet. "Laat ook maar" zei hij zuchtend, waarna hij moest lachen. Ik belde snel Yasmine. "Ja?" "Yas, weet je hoe dom we zijn?!" Ik legde het snel uit en ook zij moest lachen. We sproken af om alletwee naar haar locatie te gaan. 10 minuten later waren we er. We waren bij een meertje aanbeland. En ja hoor. Eva zat in het zand rondom het meertje. We stapten uit en besloten dat Manuela op haar af ging. Ze kende elkaar niet, dus ze zou doen alsof ze ook ruzie had gehad. Ik had wel vertrouwen in mijn plan, totdat ik zag dat Manuela er moeite mee had. Ik vroeg haar wat er was. "Ik kan niet zo goed acteren". Ik stelde haar gerust dat Eva daar toch niet op zou letten. Maar ergens had ik toch een naar onderbuik gevoel...

Eindelijk weer een nieuw deel. Sorry dat t een beetje lang duurde maar moest voor school 1 poster in elkaar flansen en 3 verslagen schrijven en dat is ff nieuw voor mij want ik zit nu in de eerste...