görülmesi imkansız iki olay gerçekleşmişti;
delta ve alfa bir beden de birleşmişti,
omega ve karanlık lordu cyrus bir beden de birleşmişti.
*Tüm hakları Anka'nın Ateşinde saklıdır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaç saattir Delta'nın sırtında gidiyorum, hiç bir fikrim yok. Ve Delta koştuğu için sırtında olan benim midem bulanmaya başlamıştı.
"Delta biraz dursak?" Azıcık da olsa hızını yavaşlatıp, "neden?" Diye sordu. "Midem bulandı Delta, eğer üstüne kusmamı istiyorsan durma, koşmaya devam et." "Gerçekten baş belasından başka bir şey değilsin!" Diyerek durdu ve sırtından daha kolay inmem için dizlerinin üstüne çöktü. Bende yavaşça üstünden inip bir çalının arkasına geçtim ve kusmaya başladım. Aç olan karnım kusunca daha çok acıktı ve biraz daha bir şey yemeden durursam açlıktan ölebilirim.
Çalının arkasından çıkıp Delta'nın yanına gittim ve, "Delta ben çok acıktım. Yemek yesek. Yemek yiyebileceğimiz bir yer vardır herhalde yakınlar da dimi?" Dedim. Delta sabır dilercesine derin bir nefes çekti ve kızgınlıkla parlayan gözlerini üzerime dikti.
"Sana ordan çocuk bakıcısı gibi mi görünüyorum omega!?" Yaaanii bilemedim şimdi. "Hayır Delta ama madem beni götürüyorsun o zaman bana bakmak zorundasın!" Dediğimde sinirle hırlayıp üzerime doğru gelmeye başladı ve ben de korkudan geriye doğru adımlamaya başladım.
"Ne geliyorsun be üzerime üzerime!?" (gelme üzerime katil! KDKVKALVLSLVAOF) Dedim ama o hızını kesmeden üzerime gelmeye devam etti. Ben ise hâlâ geriye doğru kaçıyordum. Ama arkam ağaca dayanınca durmak zorun da kaldım. O da biraz mesafe bırakıp -biraz mesafe dediğim 1 bilemedin 1,5 metre falan- bırakıp durdu.
"Zorundayım öyle mi? Sana bakmak zorundayım! Omega seni şurada öldürmemi istemiyorsan Sus!" Diye bildiğin kükreyerek üstüme doğru geldi ve dişlerini göstermeye başladı. Omegam da korktuğu için ve Delta'nın güçlü feromonları yüzünden kafasını eğip, yere iyice sindi. Ama sonra ormandan bir kükremeyi andıran çığlık gibi bir ses geldi. Delta kafasını sesin geldiği tarafa çevirip, o'nun ne olduğunu anlamaya çalışmaya çalıştı. Böyle dememin sebebi; ses o kadar garipti ki böyle bir hayvan sesi daha önce asla duymadım ve ne sesi olduğunu Delta'nın anlayacağını sanmıyorum. Delta biraz daha bekledikten sonra ses gelmeyince kafasını tekrar bana çevirdi.
"Şimdi sabrımı zorlamadan düş önüme!" Diyerek tekrar hırladığın da ben de el mahkum, belimin acısını umursamadan önüne geçip ilerlemeye başladım. Zaten korkan ve gergin olan omega Delta'nın sinirli feromonları yüzünden daha çok korkmaya başladı ve olduğu yere iyice sindi.
(...)
Delta ile gerilim ve kokru dolu dakikalarımızdan sonra yaklaşık olarak 1 saat geçti ve benim açlığım dayanılmaz bir hâl almaya başladı. Ama korkumdan ağzımı açıp Delta'ya tek kelime dahi edemiyorum. O da beni umursamadığı için arkamdan gelmeye devam ediyor. Evet, 'düş önüme' dediğinden ve benim önünde ilerlemeye başladığımdan beri hep arkamdan gelmeye devam etti.
Ama hızım belimin ağrısı yüzünden gittikçe azalırken ve bir de buna açlık eklenince ben de hız diye bir şey kalmadı. Şu durum da bile Yürüdüğüme şükretsin o Delta! Benim iyice yavaşladığımı fark eden Delta arkamdan bana hızlanmam için uyarı dolu bir hırlama yolladı. Ama benimle birlikte Omegamın da takati kalmayınca hızlanmak yerine yere yığıldım.
