📻17.Bölüm📻

127 19 25
                                    

Ya aslında 2 gün sonra atıcaktım ama sonu çok hoj oldu dayanamadımm! Kambek özel atmak istiyordummm..

2 güncük sabredemedim napimm

2 gün sonra atmışım gibi ateez kambek yapmış gibi hayal edip öyle yorum yapalım buraya dkdkdmdmnf

Ayyy ne güzeldi kambek dimi yaaa ben izle izle bıkamadımm çok güzeldii. Dkdjdjjdjdkdmfmmd

Keyifli Okumalaaarr🥂

Profesör Han, HanYang Üniversitesinin Psikoloji bölüm sorumlusuyla derin bir sohbete dalmışken eski Üniversitemde göz gezdirdim. Bir de sanat fakültesi.... Başından beri gelmek istemiyordum aslında ama Profesöre ne diyecektim ki?

"Seon benim bugünlük asistanım. Daha önce bu üniversitede okuduğu için kaybolmayacağız."

Profesör Han ve bölüm sorumlusu profesör büyük bir kahkaha atarken bu gram komik olmayan şakaya zorunlu olarak gülümsedim.

"Aa öyle mi? Fakat ben seni çıkaramadım. Farklı bir bölümden miydin?"

Zorunlu olduğu aşırı belli olan bir gülümsemeyle kafamı salladım. Sormadığı sürece bölümümü söylememe gerek yoktu.. sanırım?

"O halde devam edelim."

Önümüzde bölüm sorumlusu ve profesör Han, arkasında bizim üniversitenin psikoloji öğrencileri ilerliyorduk. Tanıdık binanın içiine girdik ve koridorlarda yürümeye devam ettik.

"Aslında bu dönem karşılıklı vaka tartışması yapacaktık ancak öğrencilerimizin pek boş zamanı olmadı."

Bölüm sorumlusu göndermeli bir şekilde konuşurken gözlerimi devirdim. Bizim çok boş zamanımız var çünkü değil mi? İletişim dersini geçmem gerekiyor?

"Bunun yerine sahne sanatları öğrencilerimiz ile bir konuşma ayarladık. Bildiğiniz gibi bu sektör oldukça stresli bir sektör."

Evet ama bunun bize katkısı ne? Çocukları teselli mi edeceğiz? Biz psikolog adayıyız sadece bu daha profesyonellere göre değil mi?

O bıdı bıdı yapmaya devam ederken bir kapının önünde durduk. Bölüm sorumlusu kapıyı araladı ve içeriye girdi.

Büyük bir pratik odasının kenarında dizili bir kaç sıra sandalyeleri işaret ederek konuşmaya devam etti.

"Bundan önce öğrencilerimizin sizler için hazırladığı gösteriyi izlemelisiniz. Oldukça yeteneklilerdir."

Bak bu eğlenceli olabilirdi, etrafımda sahne sanatlarıyla uğraşan bir ton insan olmasaydı tabii. O kadar fazla tanıdığım insan vardı ki bu alanla ilgilenen bir süre sonra şaşırmıyordum. Yine de içinde bulunduğum duruma göre oldukça ilgi çekici olabilirdi.

Dizili sandalyelere sırasıyla otururken kendime ortalarda bir yer seçtim. Dkkat etmek istersem dans edenleri görebileceğim bir yer.. Son zamanlarda dans hayatımda bir yer edinmişti. Çatı katı kiracımız bir dansçıydı ve aynı üniversitede okuyorduk. Aynı zamanda mülteci WooYoung'da öyle..

Ah ve YunHo.. o da bir dansçıydı. Yena son bir yılda hayatımdaki tek dansçıydı ve bunu özlemeye başlamıştım. Dansçılar hayatıma girdikçe travmalarım nüksediyordu. Uzak kalmak ise imkansızdı.

Hepsi kulüp başkanının Choi JongHo takıntısı yüzündendi!

Müzik sesi pratik odasını doldurdu ve kenardaki dansçılar kareografi eşliğinde uyumlu bir şekilde dans etmeye başladılar. Arka fondan çalan şarkının oldukça hızlı bir ritmi vardı ancak damsçılar buna kolaylıkla uyum sağlıyorlardı derken dansçılar birden sağa ve sola doğru yatıp orta kısmı boş bıraktılar.

Radio // Choi JongHoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin