Chapter 4. Shut up
"Class dismiss"
"Tara na Chaerin! Alis na ta-" Tumingin ako sa gilid ko ko pero-
Kahit kailan talaga! Bigla bigla na lang nawawala si Chaerin! Makaalis na nga!
Paglingon ko sa harap, nawala na lahat ng kaklase ko. Nakakatakot naman mag-isa dito!
Nagmamadali na kong umalis ng biglang may humawak ng kamay ko.
OMO. Ano to?
May multo ata!
Wag niyo po kong saktan.
Di pa rin nawawala yung malamig na bagay na humawak sakin.
Omg! Hinawakan kong mabuti yung bag ko.
Pagbilang ko ng tatlo ipapalo ko tong book bag ko!
1.2.
"3!"
"SH*T!"
Nilingon ko sya at nakita ko si Jiyong "Sorry! Akala ko multo!"
"Mukha ba kong multo hah?"
"Eh kasi naman bakit mo ko hinawakan? Ang lamig pa ng kamay mo!"
"Bakit nga ba? Uhm.."
Tumingin siya sa taas na parang may iniisip tas hinawakan niya yun baba niya. Bigla syang lumapit sa mukha ko.
"...eavesdropper?"
Nagsmirk siya.
"WALA KONG NARINIG!"
"Are you sure? " Ang bango ng hinihanga nya! May pagka minty!
"Uhm, ano, kasi...SIGE NA! NARINIG KO NA LAHAT! PERO WALA NAMAN AKONG PAGSASABIHAN EH! PROMISE! DI NAMAN AKO CHISMOSA EH! "
Papalapit siya ng papalapit sakin pero ako paatras ng paatras. Bigla ko na lang naramdaman yung pader sa likod ko. Itinaas niya yung dalawa niyang kamay sa magkabilang gilid ng mukha ko at inilapat sa pader.
Wala na kong takas. I'm prisoned.. between his arms.
"Sigurado ka?"
Sobrang lapit na ng mukha niya. Parang uminit yun katawan ko. Feeling ko namumula na ko.
Pero kakayanin ko to di ba?
"OO! Sigurado! Tahimik lang ako! Wala kong pagsasabihan! Promise!! Izizipper ko yung bibig ko! Kakalimutan ko lahat yon! Iisipipin ko lang na walang nangyari!! Hindi ako-"
He put his index finger on my lips.
"Shut up. You talk too much. Basta siguraduhin mo lang lahat ng pinagsasabi mo, kung hindi, magsisisi ka kung bakit ka pinanganak, di mo alam ang kaya kong gawin. I can make your life miserable. Kapag may kumalat lang talaga about that, magtago ka na ha? Kabago bago mo pa lang binangga mo na ko."
Tinanggal na nya yung kamay nya sa pader at inalis na rin nya yung finger niya sa lips ko.
"Tsk"
Tapos pinahid nya sa blouse ko yung daliri nya.
Laway ko ata yung pinahid nya!
Tinignan nya ko mula ulo hanggang paa at lumabas na sya.
Di ko namalayan na nahinto pala ako sa paghinga. Napabuntong hininga na lang ako.
Lumabas na rin ako para hanapin si Chaerin at-
"SORRY!"
May nabangga ako, pero ako yung napaupo.
"Okay lang, mukha ngang ikaw pa yun nasaktan"
Tinulungan niya kong tumayo.
Ang gwapo! Tsaka gentleman!
"Para makabawi ka-"
Tinignan niya kong mabuti sa mata. tsk. Sayang 'tong si guy kung mangbobola lang.
"Ituro mo sakin yun faculty"
"Yun lang pala! Kala ko ba naman kung ano na! Pero di ko rin alam, bago lang din ako dito."
"Ganun ba? Sige, una na ko. Ingat ka ah! Sayang ganda mo sige ka!"
Umalis na siya.
"....sayang ganda mo sige ka!"
"....sayang ganda mo sige ka!"
"....sayang ganda mo sige ka!"
Maganda daw ako! Ako na kinikilig! Super duper gwapo niya!
"Hala ka! Di ko natanong yun pangalan niya!"
Di bale, hahanapin ko na lang siya!
"DARA!"
Kilala ko yun boses na yun ah! Kaso imposible! Nasa korea yun ngayon!
"DARAA~"
Bakit naririnig ko sila ngayon! Namimiss ko tuloy sila!
"DARA!" Biglang may humawak sa balikat ko.
"BOM! MINJI! Anong ginagawa niyo dito?"
"Dito na kami magaaral!" Panimula ni Minji.
"Paano nangyari 'yon?"
"Sumama ko kay mom! Magbubukas kasi siya ng 5 boutique dito sa Philippines!" Sagot ni Minji.
"Ako naman, wala lang, sumama lang kay Minji! Pinayagan naman ako ni appa and omma!" Nakakalokong sagot ni Bom.
Kahit anong kamalasan yung nangyari sakin kanina napalitan naman ng ganito. Masaya to, kasama ko na yun bffs ko!
+++++++++++++++++++++++++
hey shippers!are you there!?VOMMENTS naman po dyan :)
any comment or suggestion would be perfectly fine! promise!
di ako snob!:))
