A' B E L +18

B Ö L Ü M 2 : U M U T

Bölüm Şarkısını dinlemeyi unutmayın:))

YILDIZI PARLATMAYI VE MİNİK BİR YORUM YAPMAYI DA UNUTMAYINIZ LÜTFEN.

HER YORUM +50 KELİME UNUTMA:)

B Ö L Ü M 2: UMUT

"Bir işaret olmalı. Onu bulmam için sadece minik bir ipucu vermeli bana. Ama olmuyor,sevişmekten başka bir şey yapmıyoruz. İsmini bilmiyorum,sesini dahi duyamadım." dedim parmaklarım arasındaki viskimden bir yudum alırken.

"Onu bulmam lazım Serhat. Onu bulmam ve kendime saklamam lazım. Kokusunu almam,sesini duymam lazım. Çıkmıyor aklımdan oğlum,çıkmıyor! Üç aydır sürekli rüyamda onu görüyorum,her gece. Her gece onunla birlikte oluyorum. Onu bulmam gerekiyor,aksi takdirde çıldıracağım!"

Viskimin son yudmunu da içtiğimde,bir cevap beklercesine karşımda ki Serhat'a odaklandım. Göz göze geldiğimizde bana umutsuz bakışlarla bakıyordu.

"Lan,insan rüyada gördüğü kıza aşık olur mu? Ne biçim bir psikopatsın sen!" dediğinde sinirle gözlerimi devirdim.

"Ne bileyim oğlum! Ben mi istedim aşık olmayı? Beni sorgulamayı bırak da onu bulmama yardım et. Bir çıkış yolu,bir ipucu bul bana!" dedim ve aynı zamanda garsona viskimi yenilemesi için bir işaret verdim.

"Ben nasıl yardım edeyim oğlum? Kız hakkında bildiğim tek şey kızıl saçlı olması. Ne yapayım sokak sokak gezip kızıl saçlı kadınları mı arayayım? Allah Allah,saçmalık!" diyen Serhat'a oflayarak garsonun masaya getirdiği viskiyi tekte kafama dikip hızla masadan kalktım.

"Tamam Serhat! Sende bu kardeşine yardım etme. Gidiyorum ben, hadi hayırlı geceler."

Hızla bardan çıkarken öfkem kat ve kat artmıştı. En çok da kendimeydi öfkem. Aylardır araştırmadığım,bakmadığım yer kalmamıştı ama bir türlü bulamamıştım kızıl saçlı kadınımı.

Serhat'ın arabasıyla geldiğimiz için kendime bir küfür savurdum ve eve yürüyerek gideceğim için daha da sinirlendim.

Hızla ara sokaklardan yürümeye başladığımda zihnim yine rüyalarımın kadınıyla dolup taşmıştı. Kızıl saçları,yüzünüm sol yanındaki benleri,minik burnu ve minik dudaklarıyla o kadar kusursuz,o kadar güzeldi ki...

Onu düşündükçe zihnim darmaduman oluyor,bedenime bir ürperti hakim oluyordu. Daha önce hiç gerçek hayatta görmediğim,kokusunu almadığım,sarılmadığım,öpmediğim,sesini dahi duymadığım bir kadını özlüyordum. O kadına ulaşmak için her şeyimi verirdim.

Yaz akşamlarının ılık havasını ciğerlerime hapsetmek istercesine derin bir nefes aldım. Bu kalbime az da olsa serinlik vermişti. Aksi takdirde bu yangına daha fazla dayanamayacak,özlemden kuruyacaktı.

"Aa! İmdatt!"

Kulaklarıma dolan bağırışla bir anda olduğum yere çivilendim.

"Boşuna uğraşma güzel kız. Seni kimse kurtaramaz. Bu saatten sonra zevk almaya bak."

Ve ardından yine aynı bağırış doldu kulaklarıma. Seslerin geldiği yöne doğru hızla koşarken,köşeyi döndüm,bir adam tarafından duvara kıstırılan kadını gördüğümde sinirle bir küfür savudum.

Hızla adamın üzerine doğru koştum ve kızın üzerinden alıp sert bir yumruk vurdum. Yere düşen adamın üzerine çıkıp vurmaya devam ettim. Bayıldığında ise hırsla üzerinden kalktım ve bir tekme vurdum. Sinirimi bu piçten çıkardığım için içimde inanılmaz bir mutluluk belirmişti.