6.BÖLÜM: "Kıskançlık"

2K 53 44
                                    

Bölüm Şarkısı: Yalın/Herşey Sensin

Bu bölümde Sayın Savcımızın kıskançlığını göreceğiz...

Gönül sevgiyi bulmuşsa kuru dal bile çiçek açar.
-Mevlana

Yazar'dan;

Ilgaz ve Ceylin birbilerlerinden kopalı henüz birkaç gün olmuş,bu sürede ikiside birbirleri için deli olurken gururları bunun önüne geçmişti. Aynı zamanda birkaç gündür ikiside ruh gibi cansız bir şekilde geziyorlardı.... Ceylin ise hâlâ ofiste kalıyordu,o kadar alışmıştı ki Ilgaza şimdi onsuzluk ağır geliyordu.. Ilgazın da güçlü duruşunun ardında bitik bir adam vardı herkese karşı güçlü ama yalnız kaldığında çöküyordu.. Kendini bu dünyada yapayalnız kalmış gibi hissediyordu ve Ceyline fazlasıyla ihtiyacı vardı. Zar zor ağızlarına birşeyler atan ikili adliyeye doğru yol aldılar.

Ilgaz adliyeye geldiğinde arabadan inerken torpidodaki nerdeyse bitmek üzere olan su şişesi dikkatini çekti,birkaç dakika inceledikten sonra yüzündeki gülümsemeye engel olamadı,araban indiğinde adliyeye doğru yürüyen Ceylin vardı tam önünde,hayranlıkla onu izlerken aynı zamanda yürüyordu,adımlarını hızlandırarak Ceyline yetişmeye çalışsa da bazı kişiler ondan önce davranmıştı,tabii ki Cüneyt... Ceylin ve Cüneyt konuşurken Ilgaz da sinirli bir şekilde onları izliyordu.

Bu manzaraya şahit olan Neva ise Ilgaz ile hiç böyle bir durum yaşamadığı için aşırı kıskanmıştı....

"Naber Ceylin"
"İyiyim Cüneyt,sen?"
"İyi bende bu akşam müsaitsen seni bir yemeğe çıkartmak istiyorum"
"Tamam yani dosthane davetin için teşekkür ederim,geleceğim"
"Tamam ben seni ofisten alırım"

Bunları duyan Ilgaz Cüneyte dalmamak için kendini çok zor tutuyordu aynı zamada elini fe yumruk yapmıştı,kendini o kadar kaptırmıştı ki yanında ona seslenen Ereni bile duymuyordu.

"Ilgaaz,yav iki saattir sana söylüyorum"
"Ha,efendim Eren"
"Ooo kıskançlık rüzgarları esmeye başlamış hayırlı olsun"
"Eren ben öyle bir adam mıyım,yok kıskançlık falan,sen niye geldin"
"Abi senin kafan yerinde mi,sen dedin ya emniyete geçmeden önce yanıma uğra diye"
"Çıkmış aklımdan gel odamda bir kahve içelim"

Ilgaz ve Eren Ilgazın odasına doğru yürürken önlerinde ise Cüneyt ve Ceylin yürüyordu,Ceylin duruşması olan salona geldiğinde Cüneytin davası ise karşı salonda idi,birbilerine veda ederken Cüneyt Ceylinin kolunu sıvazlamıştı,bunu gören Ilgaz sadece kendisinin duyacağı şekilde birşey söylese de Eren de duymuştu.

"Yavşak"
"Neeeyy"
"Ha noldu Eren?"
"Abi sen kime yavşak diyorsun haaa Ceylinin ex sevgilisine"
"Yok ya demedim öyle birşey herşeyi kafadan at zaten sen"
"Tamam abi tamam bundada suçlu benim"

Kahvelerini içtikten sonra işinin başına dönen Eren,Ilgazı kıskançlık duygusu ile başbaşa bırakmıştı,ve içi içini yiyordu,Ceylin onunla değilse başka kimseyle de olamazdı diye geçirdi aklından,bu duyguyla akşama kadar savaş vermiş ama ne yapacağına karar vermişti,adliyeden çıkarken gördüğü Cüneyt in yanına gitmişti hemen.

"Merhaba Cüneyt,ister istemez kulak misafiri oldum da galiba Ceylin ile yemeğe çıkacaksınız,ama maalesef bu akşam Ceylin ile bir yere davetliyiz unuttu heralde"
"Öylemi olsun başka zaman yaparız,sorun değil"
"Hıhı aynen"

Ilgaz'dan:

Adama bak ya başka zaman yaparız diyor,benimde adım Ilgaz ise ona da engel olurum bu ne yavşaklık,ben sana yapacağımı bilirim Cüneyt efendi.

AKŞAM:

Ceylin üstünü giyinmiş bir şekilde Cüneyt i beklerken,aradan kaç saat geçmesina rağmen gelmemişti Cüneyt i aradığında.

"Cüneyt ben hazırım seni bekliyorum"
"Ee Ceylin Ilgaz Savcı bana bu akşam başka bir yere davet edildiğinizi söyledi"
"Aaa öyle mi dedi"
"Evet bende yani plan olmayınca şuan şehir dışına çıktım"
"Tamam sıkıntı yok"

Telefonu sinirle kapatan Ceylin,bunun da altından Ilgazın çıkması ile sinirleri iyice kasılmıştı. Kendine hakim olamayıp üstündeki elbiseyi çıkarmaya gerek bile duymayarak,Ilgazın evine doğru yol aldı.

Ilgaz ise her akşam olduğu gibi bu akşam da Ceylinin yokluğunu hissediyordu bir nebze de olsa aklından çıkmasını istediği için kendini içkiye vurmuştu,kapının çalmasını ile elindeki şişeyi bırakarak kapıyı açtığında karşısında kırmızı diz üstü bir elbise ile duran Ceylini gördüğünde sertçe yutkundu,Ceylin ise Ilgazı bu kadar bitik bir halde bulmayı ise beklemiyordu açıkçası şaşırmıştı,o an Ilgazı öyle görünce içindeki tüm siniri unutmuştu,o an sadece sevdiği adama odaklanmıştı,Ilgaz bir süre daha Ceyline baktıktan sonra oturduğu kanepeye geri döndü,masanın üstündeki şişeyi kafasına diklemeye başladı.

Ceylin ise gözlerini alamamıştı Ilgazdan onu ilk defa bu kadar çaresiz görüyordu,kapıyı kapattığında yavaş yavaş adımlar ile Ilgazın yanına oturdu,elindeki şişeyi masaya koyup sormaya başladı.

"Ilgaz ne oluyor ne bu hâl?"
"Sence Ceylin"
"Ilgaz anlamıyorum gerçekten,neyin var,neden bu kadar üzgünsün yoksa birine birşey mi oldu"
"Oldu evet,bana birşey oldu Ceylin,ben hayatımda kimseye karşı böyle duygular hissetmedim ilk defa seni görünce kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor,ama bizim bir geleceğimiz olamaz çünkü sen beni hiçbir zaman affetmeyeceksin,hepsi o babam olacak adam yüzünden,tamam sana söylememiş olabilirim ama ben senin kötülüğünü isteyecek son insan bile değilim bu dünyada. Sen o kadar acı içindeyken bende seni üzmek istemedim,nasıl isterim?,sen benim için bu dünyadaki herşeyden daha önemlisin,ben seni herşeyden seviyorum,sen benim herşeyimsin ama şuanda benim hiçbirşeyin yok o akşamdan sonra ben herşeyimi,geleceğimi kaybettim,seni benden alan hayata o kadar kızgınım ki,ama bir yandan da teşekkür ediyorum seni benim karşıma çıkardığı için"
"Ilgaz-"
"Beni dinle,buraya muhtemelen yemeği iptal ettirdiğim için geldim ama dayanamıyorum Ceylin,sana başka birinin bakmasına,dokunmasına,sarılmasına,benim bir kere içime çektiğim kokunu kimsenin içine çekmesini istemiyorum Ceylin,ben birtek şey istiyorum o da sensin,ben her sabah kalktığımda yanımda seni görmeyi,kokunu doya doya içime çekmeyi,sana sarılmayı ve öpmeyi ne kadar çok istiyorum tahmin edemezsin,biliyorum imkansız gib-"

Yarım kalan cümleyi bölen ise Ceylinin daha fazla dayanamayarak Ilgazın dudaklarına yapışması idi,ayrıldıklarında ise titreyen bir sesle Ceylin konuşmaya başladı.

"Bak Ilgaz zor zamanlar geçiriyoruz ikimizde,bu zamanlarda en çok birbirimize ihtiyacımız var,senin bana,benim sana,ama birde şöyle düşün beni senden ayıran hayat beni yine sana getirdi,senin yanına getirdi,ne olursa olsun ben birtek seni seviyorum,kalbimin birtek sahibi var o da sensin"

Bu cümlelerden sonra Ilgaz Ceyline sarılmış,gözlerinden akan yaşlara ise engel olamıyordu,kafasını Ceylinin boynuna gömüp kokusunu ciğerlerine dolduruyordu,Ceylin ise gözleri dolu bir şekilde Ilgazın saçlarını okşuyordu,ayrıldıklarında ise dudaklarını tekrat birleştirdiler.

BÖLÜM SONU

Arkadaşlar öncelikle merhaba,umarım iyisinizdir ve umarım bölümü beğenmişsinizdir çok keyif alarak yazdım umarım bölümdeki duyguyu size geçirebilmişimdir,bu arada dün akşamki bölüm sonu neydi yaa,Engin ilk başta uyudu sandım ben sonradan fark ettim bayıldığını,ben Yekta yaptı diye düşünüyorum ama bakalım,ayy Savcım nasıl mahvoldu yaa çok üzülüyorum ona, hele de Gitme Ceylin demesi içimi parçaladı,oylarınızı ve güzel yorumlarınızı bekliyorum canlar,bu aralar yoğunum bölüm ne zaman yazarsam o zaman gelir net bir tarih veremem,son olarak oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın birdahaki bölümlerde hangi olayı veya durumu görmek istediğinizi de yorumlara yazın birdahaki bölümde görüşünceye kadar kendinize iyi bakın görüşmek üzere💫❤

İstek Bölümleriniz👉

●ILCEY● ONE SHOTSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin