●ILCEY● ONE SHOTS

51.BÖLÜM: "Yeni Başlangıçlar"

Bölüm Şarkısı: Sezen Aksu/Tutuklu

"Kaç güneş battı o gecede bilmiyorum. Ama birdaha hiç sabah olmayacakmış gibiydi. Bir söz kaç güneş batırır,o zaman öğrendim.."
-Franz Kafka

Yazar'dan:

Ilgaz ve Ceylinin ilişkisi çok karışıktı bu aralar,sözde ikiside boşanmayı dile getirse kalpleri tam aksini söylüyordu,bazen kalbi bazen ise mantığı dinlemek gerek,söz konusu sevdiğin kişiyse kalbin daha ağır basıyordu her zamankinin aksine,Ceylin tüm bunları düşünürken bi yandan uzun zamandır hiçbir tarafına doğru düzgün bakmadığı ofisini temizliyordu,çok yorulduğunu anlamıştı bi zaman sonra,oturup şişeden biraz su içmişti,o sırada kapı çalmış,gelenin Metin olduğunu gördü.

"Bak kızım,bana çok kızgın ve kırgınsın biliyorum ama bi yuvanın benim yüzümden kaybolmasını izleyecek kadar vicdansız ve kötü bir insan değilim,Ilgaz seninle tanıştığından beri bambaşka bi insana dönüştü resmen,kendi öz oğlumu ilk defa senin yanında olduğunda bu kadar mutlu görüyordum,son günlerde ise tam tersi,eve bile gelmeyip karavanda yaşıyor resmen,doğru düzgün yemek bile yemiyor,yapmayın kızım,boşanmayın,siz bunu hak etmiyorsunuz,başkalarının hatalarının bedelini ödemeyin,en azından bi kere daha düşünün..."

Metin cümlelerini sonlandırdığında uzunca Ceylinin gözlerine baktı ardından,yavaş adımlar ile gitmişti,çalan telefon Ceylinin aklını karıştırırken kapıyı kapatıp içeriye geçmişti. Arayan Ilgaz'dı..

"Ceylin,Serdar yakalanmış,adliyede ifadesi alınıyor sana da haber vermek istedim"
"Tamam geliyorum"

Üstünü giyinip,adliyeye geçmişti Ceylin,Serdar herşeyi itiraf etmiş,bi daha çıkmamak üzere cezaevine girmişti,Ilgaz ve Ceylin ise Ilgazın odasında durun değerlendirmesi yapıyorlardı.

"İnanmıyorum ya şeytanın aklına gelmez,o Yekta varya ama bunun bedelini ağır ödeyecek"
"Tamam Ceylin sakin ol,elbette yanına kalmayacak bu,ee boşanma dilekçesini Aile Mahkemesine verdim"
"N-ne,yani kesin mi?"
"Anlamadım,bunu isteyen sen değil miydin?"
"Ne zaman verdin öğrenebilir miyim?"
"10 dakika oldu"
"Yani Serdarın suçlu olduğunu bildiğinde verdin"
"Evet"
"Peki öyle olsun,boşanalım"
"Ne bu tavır,anlamıyorum"
"Benim tavrımda birşey yok,boşanmak istiyorsun tamam dedim"
"Bu kadar mı?"
"Benden ne söylememi bekliyorsun Ilgaz,anlamıyorum gerçekten,bak Ilgaz,ben hayatta çok şey kaybettim,çok acı çektim ve çok yara aldım,ama en çok beni yaralayan şey senin beni terk etmendi"
"Ben mi seni terk ettim Ceylin?,beni affediyorsun ama sana dokunmama bile izin vermiyorsun,ben seni her zaman bekledim Ceylin,bu ilişkide her zaman ben oldum bekleyen,tamam anlıyorum,çok öfkelisin,acı çekiyorsun ama bizim suçumuz ne burda,ne yapmamı bekliyorsun anlamadım-"

"SENDEN SADECE BENİ SEVMENİ İSTİYORUM ILGAZ,ZOR Bİ DÖNEMDEN GEÇİYORUZ İKİMİZDE,AMA HEMEN TAK DİYE MAHKEMENİN ÖNÜNE DİLEKÇE VERECEĞİN ANLAMINA GELMİYORDU"
"BEN SENİ KENDİMDEN BİLE ÇOK SEVİYORUM CEYLİN,BUNDAN NASIL ŞÜPHE EDERSİN,ANLAMIYORUM "
"Senin sevginden şüphe etseydim,sana ait olur muydum Ilgaz?,aşk birlikte kaybolup sonra birlikte aynı yolu bulmak değil miydi,ben seninle herşeye varım Ilgaz,yeter ki ayrılık olmasın aramızda"

Ağlayarak Ilgaza sarılan Ceylin,derin derin Ilgazı koklamaya başladı,ikiside saatlerce öyle kalmış,zaman onlar için durmuş gibiydi,ayrıldıklarında Ilgaz Ceylinin renginin solduğunu fark etti.

"Ceylin,bembeyaz olmuşsun sen,iyi misin güzelim"
"Bilmiyorum aniden bi ağırlık çöktü üstüme"
"Hastaneye gidelim mi?,ister misin?"
"Yok ya bugün çok yoruldum,geçer herhalde"
"Tamam ama geçmezse söyle"