●ILCEY● ONE SHOTS

57.BÖLÜM: "Sadece Aşk"

Bölüm Şarkısı: Oğuzhan Koç/Aşk Beni Yendi

"Sevmek için sebep aramadım hiç,sesi yetti kalbime..."
-Ahmed Arif

Yazar'dan;

Huzur ile yeni belli olmaya başlayan karnını okşamıştı Ceylin,hamile olduğunu öğrenmesinin ardından yavaş yavaş herşey yoluna girmeye başlamıştı,sanki bebek ile hayatları daha da yoluna girmişti,herşey daha kolay oluyordu,Ilgaz ise mutluluktan ne yapacağını bilemiyordu,bu hayatta en çok istediği şey baba olmak idi,öğrendiği günden beri Ceylini rahat ettirmek için elinden geleni yapıyordu..

Mümkün olduğunca Ceylini adliyeden uzak tutmaya çalışıyordu,adliyenin kaosunun içine Ceylini sokmak istemiyordu,şuan Ceylin daha fazla evde oturmaya dayanamadı,artık karnı çıkmaya başladığından pantolon giyerek kendini sıkmıyoru,dolabından triko bir elbise seçmişti..

Ayağına spor ayakkabılarını geçirdikten sonra çantasını koluna takmıştı,hem yürüyüş yapmak ona iyi geliyordu,arabasına bindiğinde Ilgaza sürpriz yapmak için onun en sevdiği kahve dükkanından kahve almayı ihmal etmedi,birde kendi canı çektiği için dayanamamış kurabiyelerden de almıştı.

Adliyeye geldiğinde arabadan indi,birkaç gün adliyeye gelmemesine rağmen özlemişti,aslında burda yaşanılan anıları çokdu,adliye Ceylin için özeldi,Ilgaz ile ilk burda karşılaşmalardı,en güzel anlarının şahidi ise adliye odaları idi işteyken,kapıdan içeriye girdiğinde güvenlik amaçlı aletten geçecekken aklına bebeği geldi ve karnını okşadı,o sırada güvenlik görevlisi gelmişti..

"Hoşgeldiniz Ceylin,tebrik ederim,Ilgaz Savcımızın talimatı var,sizi şöyle alalım"

Diyerek eliyle merdivenleri işaret etmişti,Ceylin gülümseyerek başını sallamış merdivenleri çıkmıştı usul usul,onu görenler çoktan süzmeye başlamıştılar bile,aradaki dedikodular umrunda değildi,o sırada karşıdan gelen Nevayı gördü,tebessüm etmişti..

"Ceyliin hoşgeldin,de burda ne işin var?"
"Evde sıkıldım ya,hem seni de göreyim dedim"
"İyi yapmışsın kuzum ama bugün çok yoğunum ya,sana bir kahve,pardon sen kahve içmiyorsun o zaman sana bir meyve suyu sözüm olsun"
"Tabii Hakime Hanım"
"Görüşürüz kuzucum,yeğenime iyi bak"
"Emredersiniz"

Arkasından gülümseyerek seslenmişti Ceylin,Ilgaz'ın odasının önüne geldiğinde içeriden gelen seslerden Pars ve Erenin de burda olduğunu anlamıştı,hamilelikten olsa gerek bozulmuştu biraz,kapıyı açıp içeriye girmişti,onu görenler şaşırsa da çok sevinmişlerdi,en çok da Ilgaz..

"Vaaaay Kraliçem ve yeğenim gelmiş,gel Kraliçe böyle otur"
"Saol Eren,eee bensiz toplanmışsınız,darılırım ama"
"Eee alışmamız lazım Ceylinciğim,bebek doğunca ikinizde böyle şeylere veda edeceksiniz,Erenle ben kaldık işte"
"Aaa yeğenin ağladığında onu susturmaya geleceksin Pars Savcım,öyle aval aval gezmek yook"
"Ne zaman istersen"

"Ee güzelim hangi rüzgar attı seni buraya"
"Evde çok sıkıldım Ilgaz,hem daha bebek 2 aylık,ne olur çalışsam sanki"
"Biz bu konuyu seninle önceden konuştuk Ceylin,ve anlaştığımızı düşünüyordum"
"Ama Ilgaz bak çoooookkk sıkılıyorum,lütfeeeennn"
"Bu sefer o bakış işe yaramaz Avukat Hanım,bebeğimi bu işe hiç karıştırma,güzelim otur evde portakal suyu iç,bebeğimiz ile konuş,alışveriş yap"
"Offff"
"Kocaya oflanmaz Ceylin Hanım"
"Bak sana en sevdiğin kurabiyelerden aldım,kahve de aldım"
"Teşekkür ederim ama bir yanlışlık var,ben o dükkanın kahvesini seviyorum,kurabiyesini değil"
"Yaaa tamam görünce canım çekti,dayanamadım aldım fena mı yapmışım?"
"Çok güzel yapmışsın sevgilimm,hadi başla"
"Cık,yemiyorum"
"Neden?"
"Yemiyorum işte,hem kilo alınca beğenmezsin beni"
"Güzelim o nerden çıktı"