●ILCEY● ONE SHOTS

19.BÖLÜM: "Ben Yapmadım"

Bölüm Şarkısı: Sezen Aksu/Tükeneceğiz

Eğer düşersen seni yeniden kaldırırım. Eğer kaldıramazsam yanına uzanırım.
-Julio Cortazar

Yazar'dan

Bazen susmak ister insan,hiçbir söylemek veya yapmamak ister sadece öylece durmak ister,birşey söylemek o kadar zor gelir ki bazen,kelimleri anlamlaştırmak bile saçma gelir çünkü kelimeler bile kiyafetsiz kalır o an için,Ceylin ve Ilgaz içinde o anlardan biriydi,hakim Ceyline tutuklu yargılanma talep etmişti Ilgazın gözlerin dolmuştu çoktan,daha Ceyline onu sevdiğini bile söyleyemeden bu da neyin nesiydi?

Belkide Engin İnciyi öldürmemiş olsaydı bunların hiçbiri yaşanmamış olacaktı,yaşattığını yaşamadan ölmez insan diye boşuna dememişler,Engin de hak ettiği gibi ölmüştü,bazen kaybolmak ve yok olmak ister insan,herşeyi geride bırakıp gitmek ister,herkese ve herşeye kızar en çok da kendine.... Ben nerde hata yaptım? Diye defalarca sorar kendine,cevabı aramaya başladıkça sorudan uzaklaşır bazen.

Zaten Ceyline kendi ailesi bile inanmış kapının önüne atmışlardı bir çöp gibi,ona birtek Ilgaz inanmış,ve yanından bir dakika bile ayrılmamış tı,şimdi de öyleydi,Ceylin bile kendinden şüphe ederken Ilgaz ona inanıyordu gerçek aşk böyle birşeydi,çünkü,birini çok sevmek değil ona çok inanmaktı aşk. Onlar elbet bir gün kavuşacaklardı,aşkın ateşine dağlar bile dayanamazdı.

Herkes mahkeme salonundan bir bir çıkarken içeriye askerler gelmişlerdi,Ilgazın verdiği talimat ile dışarıya çıkmışlardı,askerlerin dışarıya çıkması ile Ilgaz Ceyline sımsıkı sarılmıştı,saçlarını okşuyordu,Ceylin de Ilgaza sarılıyordu sımsıkı bir şekilde sanki ikiside birbilerini bırakmak istemiyorlardı. Biraz sonra Ilgaz Ceylinden ayrılıp Ceylinin yüzünü iki avucunun içine aldı,sesi titreyerek konuşmaya başladı.

"Ceylin bana bak Ceylin,seni kurtaracağım tamam mı?,sakın korkma herşeyi ispat edeceğim"
"Ilgaz hiç kimse bana inanmıyor ki,nasıl ispat edeceksin?"
"Ben inanıyorum Ceylin,ben sana inanıyorum adım kadar eminim o şerefsizi sen öldürmedin,çünkü ben senin buranı biliyorum"

Cümlesini tamamlayan Ilgaz elini Ceylinin kalbine koymuştu,Ceylin ise dolu gözler ile karşısındaki adama bakıyordu, hayat iyiki karşısına bu adamı çıkarmıştı,o olmasa ne yapacağını düşünmek bile istemedi.

Biraz sonra askerler gelip Ceylini almışlardı,Ilgazın o kadar zoruna gitmişti ki karısını kollarının arasından alışları,hızlı bir şekilde mahkeme salonundan çıkmıştı,etraftaki insanların ona olan bakışlarını asla umursamadı,ona bakan Ereni bile umursamadı,tek isteği Ceylini çıkarmaktı,başaracaktı da.... Hızlıca kapıyı çalmadan Parsın odasına daldı,Parsın odasının önünde ise Tilmenler,Ceylinin ailesi,Neva ve Cüneyt vardı. Sinirle odaya giren konuya girmişti Pars ona sinirli bakarken kapı da açıktı.

"Bu kadar mı senin adaletin?"
"Anlamadım"
"NASIL ANLAMADIN,SENİN YÜZÜNDEN MASUM BİR İNSAN HAPİSE GİRDİ?"
"Ilgaz o sesini alçalt istersen,ve masum değil o bir kat-"
"HAYIR DUYDUN MU,HAYIR BEN CEYLİNİN KATİL OLMADIĞINI İSPAT EDECEĞİM SENDE AYNEN BÖYLE İZLEYECEKSİN,CEYLİNE KATİL DİYEN HERKES SUÇLU BENİM GÖZÜMDE,ONA O GÖZLE BAKAN HERKES BUNDAN SONRA BENİM GÖZÜME BAKMASIN BUNU DA BÖYLE BİL"

Hızlıca odadan çıkan Ilgaz arkasından düşünceli bir Pars bırakmıştı,herkes ilk defa Ilgazın bu kadar sinirli haline tanık oluyordu,Eren de çok üzülmüştü ama onunda işi buydu,zaten herkesin adalet anlayışı farklıdır,Yekta Ilgaza sinirlenmiş iken Neva da şaşkınlık içinde idi,Aylin,Gül ve Osman da anlam verememişlerdi olanlara,Ilgazın içinde tek bir şüphe bile yoktu Ceylin için,aşık olduğu için değil çok inandığı için söylüyordu bunu,adliyenin önünden arabasına binmiş ve tekrardan olay yerine doğru yol almışlardı.