●ILCEY● ONE SHOTS

35. BÖLÜM: "Sensizlik"

Bölüm Şarkısı: Funda Arar/Yediverenim

~İstek Bölümdür~ ceylinmelekozturk 💚

"Seni unuttum sanıyorsun değil mi,insan kalbini bi yerde bırakıp devam edebilir mi?"
-Cemal Süreya

Yazar'dan;

Ceylin ve Ilgaz ayrılalı yaklaşık 2 gün olmuştu,Ceylin uzun zamandır bu kadar mutluyken herşey bir peri masalından ibaretken Ilgaz herşeyi yarım bırakmıştı.

FLASBACK (2 GÜN ÖNCE/ILGAZ EV)

"NEDEN ILGAZ BUNU BİZE NEDEN YAPIYORSUN?"
"Lütfen beni anla Ceylin,seni sevmediğimi fark ettim artık herşeyi daha da zorlaştırıyorsun"
"Ben mi yapıyorum bunu Ilgaz,ben hayatımın en güzel anlarını yaşıyordum seninle,ben sana inandım Ilgaz ben sana güvendim,herşeyi karşıma aldım senin için,şimdi karşıma geçip bana herşey bir yalandı diyemezsin yapma Ilgaz bunu bize yapma lütfen"
"İster inan,ister inanma sana kalmış herşey bitti,DUYDUN MU HERŞEY BİTTİ"
"Gözlerimin içine bakarak söyle"

Kadın korkuyla adamın yanına yaklaştı,ta gözlerinin içine baktı,adamın gözlerini hüznü görüyordu,Adam kadının gözlerinin en derinine bakarken o cümleyi kurdu.

"Seni sevmiyorum"

Kadın duyduğu cümle ile olduğu yere çivilenmiş gibi öylece kalmıştı oysaki birkaç gün önceki mutlulukları görülmeye değerdi,birden bire nerden çıkmıştı bu ayrılık Kadın inanmamak için dirense de gözünden akan yaşlar bu yaşananların gerçek olduğunu hatırlatıyordu ona,yavaş yavaş adımlarını adamdan çekerek çantasını alıp,ağlayarak evden çıkmıştı.

Kadın dışarıya çıktığında sanki nefesi kesilmiş gibiydi,adam ise ondan daha beterdi,biraz önce kadının açık bırakıp gittiği kapıyı kapatıp alnını kapıya yaslamıştı ve ufak bir fısıltı çıktı ağzından.

"Özür dilerim güzelim,sana bu acıyı yaşattığım için beni affet birtanem"

Adam gözlerinden akan yaşlara engel olamazken,nefes alamıyordu resmen,aslında herşeyin sonunda insan kendini buluyordu yani yolun sonunda insan kendi varlığının kıymetini biliyordu.

FLASBACK SON

~Bir mucizeye ihtiyacınız yok aslında,bir mucize olduğunuzu hatırlamaya ihtiyacınız var~"

Günümüz Anlatımı İle Devam;
 
Adam gördüğü kabus ile kendini uykusundan atmıştı,sinirle üstündeki yorganı açmıştı,kalktığında direkt eline telefonunu almıştı aramasını bekliyordu belkide ama o akşamdan sonra sevdiği kadını görememişti bir daha,ne kadar son kez görsem diye kendini avutsada kalbi her saniye o kokuyu hissetmek istiyordu.

Salona geçmişti sıradan kahvaltı ederken gazetede gördüğü bir hikaye dikkatini çekmişti,Simurg kuşunu daha önce duymuş ama hikayesini okumaya fırsatı olmamıştı.

"Ateşinde yanarak küllerinden yeniden doğan SİMURG (Anka Kuşu), Bilgi ağacının dallarında yaşar ve her şeyi bilirmiş. Kuşlar SİMURG'a inanırlar ve onun kendilerini kurtaracağını düşünürler, yolunda gitmeyen her şeye SİMURG'un çözüm bulacağına inanırlarmış. Ancak SİMURG ortada görünmedikçe kuşlar beklemeyi bırakmış ve sonunda umudu kesmişler.

Bir gün bir kuş sürüsü SİMURG'un kanadından bir tüy bulmuş ve diğer kuşlara çağrı yapmış. Çağrıyı duyan ve SİMURG'un var olduğuna inanan dünyadaki tüm kuşlar bir araya toplanmışlar. Hep birlikte onun huzuruna çıkıp yardım istemeye karar vermişler.