67.BÖLÜM: "Yeni Umut"

1.3K 68 14
                                    

Bölüm Şarkısı:Buray/Kalbime Dokundu

"Sevdiğiniz çiçek milyonlarca yıldızdan yalnız birinde bile bulunsa yıldızlara bakmak mutluluğunuz için yeterlidir.."
-Küçük Prens

~

Defnenin bulunmasının ardından saatler geçmiş,Ilgaz daha yeni yeni kendine geliyordu,bu yaşadığı iki gün ölmekten daha beterdi,şuan ise Ceylin ile hastanenin kafesinde,pencerenin kenarındaki masada oturmuş karşılıklı karton bardaklarda aldıklarını çaylarını yudumluyorlardı..

İkisi de konuşmadan sessizliğe bürünmüştü,Ceylin elini çenesine yaslamış dışarıda şiddetle yağan yağmuru izliyorken Ilgaz  da çok özlediği yüze bakmaya fırsat bulmuştu.. Derin bir iç çektiğinde yeşil gözlerin kendine döndüğünü görmüştü adam,hafiften boğazını temizleyip konuşmaya başladı..

"Ceylin?"
"Efendim?"
"Teşekkür ederim."
"Anlamadım ne için?"
"Bu süreçte yanımda olduğun için,sensiz başaramazdım."
"Yapma Ilgaz ne yapar,eder bulurdun Defneyi ben olmasam da,teşekküre gerek yok."
"Sen hep varsın Ceylin,hep de var olacaksın,ayrıca o söylediğin eski Ilgaz içindi,şuan ki Ilgaz ile sende önceki Ilgaz arasında dağlar kadar fark var,farkında değil misin ister istemez ikimizde değişiyoruz her gün."
"Ama olmuyor Ilgaz bir yandan da,kendimize,ilişkisimize zarar veriyoruz,birbirimizi çok yıprattık ve kabul edelim biz barışsak da bundan belli bir zaman sonra yine aynı mevzular olacak,ve yine kavga edeceğiz."
"Sürekli birbirimizi suçluyoruz Ceylin,hani sen bana dedin ya benim senin katılığında çiçek açmam imkansız diye,hatırlıyor musun Çınarlar bir olaya karıştığında da insana bildiği cehennem,bilmediği cennetten daha güvenli gelir demiştin,tamam kabul ikimizde adımlar atmalıyız ama her davada birbirimizi suçlayarak olmaz Ceylin.."
"Farkında mısın birlikte olduğumuz zamanda birbirimize bazı huylarımız da benzemeye başladı bak Ilgaz ben sürekli düşmekten çok yoruldum."

"İzin ver elinden tutup kaldırayım Ceylin.."

Uzun zaman sonra bunu duymaya çok ihtiyacı varmış gibi hissetti kadın,adamın dudaklarına adının nasıl yakıştığını bir kez daha anlamıştı,adam kadının gözlerindeki parlaklığı çok özlemişti şuan hayran kalmış gözlerine bakıyordu..

Başını belli belirsiz sallarken genç kadın ayağa kalktı,burda daha fazla kalırsa Ilgaza teslim olmaktan korkuyordu,kendisi zarar göreceğinden değil Ilgaza birşey olmasından korktuğu için bir nevi.. Yavaş adımlar ile giderken başının döndüğünü tekrar hissetti,uzun zamandır aklında olduğunu ve tahmin ettiği şeyden emin olmak için gittiği yönün tersinden sola dönerek farklı bir polikinliğe girmişti..

~

Küçük prensesini yatağa yatırıp,alnından öpmüştü Ilgaz,odadan çıkmadan önce üstünü iyice örtmüş,son bir göz gezdirip odadan çıkmış,babasının uyuduğunu gördüğünde uyandırmadan kendi evine geçmişti..

Ceylin ile konuşmasının üzerinden saattler geçmesine rağmen Ceylinden hâlâ bir ses yoktu,bu Ilgazı korkutsa da bir yandan da içi ferahtı,sonuçta Ceylin hayır diyecek olsaydı o an söylerdi tanıyordu sevdiğini.. Eve girdiğinde gözü direkt kanepeye gitmişti,üzerini değiştirip dolaptan bir soda açıp bardağa dökmüş,içine bir dilim limon atmıştı..

●ILCEY● ONE SHOTSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin