Elmas

17. Bölüm

Gözlerini açtığında döngü tekrar başlayacak

Yüzyılın savaşı yeniden canlancak

Bu kez kazanan, sonsuzluğu bulacak

Beynimde yankılanan sözlerle gözlerimi açtım. Odamızda, yatakta yatıyordum. Ne olduğunu hatırlamak için beynimi kısa bir süre zorladım. Olanları hatırladığımda kalbim sıkıştı. James, açıkca ya benim ya da kızların öleceğini söylemişti. Ben hala hayattaysam, kızlara ne olmuştu? Hızla yattığım yerde doğruldum. Birden kalktığım için başım dönmüştü. Dengemi kaybedip düşeceğim sırada biri beni tuttu. Başımı çevirip beni tutana baktığında Vance olduğunu gördüm. Bana gülümseyerek

"Sakin ol şampiyon" dedi. Vance'ı görünce azda olsa rahatlamıştım.

"Kızlar nerede?" diye sordum aceleyle. Vance

"Seni iyileştirirken çok fazla güç harcadılar, şimdi dinleniyorlar" dedi. Vance'ın sözleri üzerine rahatlayarak kendimi yatağa bıraktım. Anlık bir adrenalinle yerimden doğrulmuş olsam da işin açıkcası ölümüne yorgundum. Bir süre sessizce durduktan sonra gözlerimi zar zor açık tutarak

"Neler oldu? Ben-" dedim cümlemin sonunu getirmeyerek.

"Sen kendini tükettikten sonra mı demek istiyorsun? Tanrı aşkına aklından neler geçiyordu Alex?" dedi Vance sinirle.

"Aklımdan neler geçiyordu inan bana bende bilmiyorum Vance. James, bana o kadar kötü şeyler gösterdi ki- Sadece onu yok etmek istedim. Sen beni durdurmasaydında kendimi öldürmek pahasına onu öldürecektim. Ona saldırmayı kestikten sonra bu kez James bize saldırdı. Kızlar ve ben havadayken ya kızlar ya sen dedi. İki taraftan birini öldürecek sandım. Bende kızları serbest bıraktım. Sonrasını hatırlamıyorum" dedim.

"Bu piçten nefret ediyorum" dedi Vance. Sonra derin bir nefes alarak konuşmaya başladı.

"Sen kendini tükettikten sonra James ve çetesi en az bizim kadar şaşkın duruyorlardı. Seni Açıklık'tan, Kuyumcu'ya taşıdıktan sonra kızların güçleri seni uyandırmaya yetmedi. Bunun üzerine erkek grubu yardım etti" dedi Vance.

"Ne yani? Onlar beni uyandırmak için mi uğraştılar?"diye sordum şaşkınlıkla. Vance

"Evet. Ve her ne kadar kabul etmek istemesem de çok uğraştılar. Her iki grupta seni uyandırmaya çalışırken kendini tüketecekti. Ama o James denilen serseri bu olayı iyi organize etti. Buna rağmen her iki grupta oldukça yorgun. O yüzden dinleniyorlar. Gerçi James, David ve Gregory ile toplantı yapıyor. O yüzden şu an çok dinlenemiyordur muhtemelen." dedi. O kadar yorgundum ki Vance'ı dinlerken gözlerim kapanmaya başlamıştı bile. Ama yinede kendimi zorlayarak Vance'ı dinlemiştim. Tekrar gözlerim kapanırken duyduğum sesle gözlerimi yeniden açtım. Vance sandalyesini yatağımın kenarına çekiyordu. Sandalyeyi yatağın hemen yanına çektikten sonra oturdu ve bana bakmaya başladı. Daha sonra gülümseyerek

"Gözlerini açık tutamıyorsun bile. Uyu hadi." dedi. Vance'ın sözlerini ikiletmeden gözlerimi kapattım. Çok yorgun olmama rağmen uyuyamıyordum. Ama gözlerimi kapatmak yine de iyi gelmişti. Vance uyuyamadığımı anlamış olacakki saçlarımla oynamaya başladı. Saçlarıyla oynanmasına dayanamayanlardandım. Uykunun derinliklerine gömülmek üzereyken Vance konuşmaya başladı.

"Bu gün o kadar çok korktum ki anlatamam. Sen ve kızlar havada süzülürken size, sana yadım edemedim bile. O James denilen piçe ulaşmaya çalıştım. Sana zarar vermesin diye onu öldürmek bile istedim. Ama ona ulaşamadım. Her bir hücremle, bütün gücümle denememe rağmen ona ulaşamadım hatta ona dokunamadım bile. Kendimi o kadar çaresiz, o kadar güçsüz hissettimki. Ve sonra, sen kendini tükettikten sonra, o herif seni ve kızları yere indirdi. Sana defalarca kez seslendim. Uyanman için yalvardım ama-" Vance sesi titrediği için durmuştu. Gözlerimi zorlukla açtım ve yine zorlukla Vance'a sarıldım. Kollarımı ona doğru uzatınca beni yormamak için yaklaşmıştı.